Mikołaj Czyżewski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Mikołaj Czyżewski | | name = Mikołaj Czyżewski | ||
| image = | | image = Mikolaj_Czyzewski.jpg | ||
| family-name = Czyżewski | | family-name = Czyżewski | ||
| given-name = Mikołaj | | given-name = Mikołaj | ||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| native_name_lang = | | native_name_lang = | ||
| image = | | image = Mikolaj_Czyzewski.jpg | ||
| image_size = 14691 | | image_size = 14691 | ||
| alt = | | alt = | ||
Wersja z 15:50, 20 sty 2014
| Mikołaj Czyżewski | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Czyżewski | ||||||||
| Imię / imiona | Mikołaj | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. dr hab. inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 1890 | ||||||||
| Data śmierci | 1954 | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | odlewnictwo, koksownictwo | ||||||||
| Pełnione funkcje | Dziekan Wydziału Odlewnictwa w latach 1951–53
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, nagrody państwowe indywidualne i zbiorowe. | ||||||||
| |||||||||
Prof. nadzw. dr hab. inż. Mikołaj Czyżewski (1890–1954)
Specjalność: odlewnictwo, koksownictwo
Urodził się 1 października 1890 roku w Hadziaczu na Ukrainie, zmarł 1 grudnia 1954 roku w Krakowie. Syn Pawła docenta Uniw. w Genewie. Ukończył Wydział Chemii na Uniwersytecie w Kijowie (1915). Podczas pierwszej wojny przybył do Krakowa, gdzie w 1923 r. został asystentem w Katedrze Technologii Ciepła i Paliwa AG. Równocześnie studiował na Wydziale Hutniczym tej Uczelni. W 1928 r. uzyskał dyplom inżyniera metalurga, w 1934 r. doktora nauk technicznych, w 1935 r. habilitował się i został mianowany docentem koksownictwa i technologii ciepła i paliwa na Wydziale Hutniczym. Po zakończeniu drugiej wojny światowej zorganizowal w AG Katedrę Odlewnictwa, zostając jej pierwszym profesorem nadzwyczajnym (1946).
Zajmował się procesem spalania i obliczaniem wartości opałowej paliw z czasem poświęcając coraz więcej uwagi zagadnieniom koksownictwa, spalaniu koksu oraz procesom żeliwiakowym. Opublikował ok. 47 prac (indywidualnych i zbiorowych).
Był prezesem Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Odlewników Polskich (1951), przewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Odlewnictwa w Krakowie.
Źródło:
- Słownik polskich pionierów techniki. S. 49–50
- Zyciorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964. s. 62–66