Apolonia Szwaja: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 6: Linia 6:
|birth_date=27 lipca 1935
|birth_date=27 lipca 1935
|birth_place=Posądza
|birth_place=Posądza
|fields=chemia, ceramika, szkliwa, emalie
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|awards=Medal Komisji Edukacji Narodowej
|awards=Medal Komisji Edukacji Narodowej
Linia 49: Linia 50:


* Na podstawie materiałów dostarczonych przez Dział Kadrowo ... [online] [przeglądany 31.052.2021]. Dostępny w: https://www.cri.agh.edu.pl/kadra/bip/73/17_73.htm
* Na podstawie materiałów dostarczonych przez Dział Kadrowo ... [online] [przeglądany 31.052.2021]. Dostępny w: https://www.cri.agh.edu.pl/kadra/bip/73/17_73.htm


{{DEFAULTSORT:Szwaja, Apolonia }}
{{DEFAULTSORT:Szwaja, Apolonia }}

Wersja z 08:46, 31 maj 2021

Apolonia Szwaja
Apolonia Szwaja.jpg
Nazwisko Szwaja
Imię / imiona Apolonia
Tytuły / stanowiska Dr
Data urodzenia 27 lipca 1935
Miejsce urodzenia Posądza


Dyscyplina/specjalności chemia, ceramika, szkliwa, emalie
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Medal Komisji Edukacji Narodowej

Dr Apolonia Szwaja (1935–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: chemia, ceramika, szkliwa, emalie

Nota biograficzna

Urodziła się 27 lipca 1935 roku w Posądzy.

W 1953 roku ukończyła Technikum Chemiczne w Krakowie.

W 1958 roku ukończyła chemię na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W 1958 roku rozpoczęła pracę asystenta w Zakładzie Surowców Niemetabolicznych Katedry surowców Mineralnych Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH.

W 1964 roku na podstawie pracy "Oznaczanie cyrkonu obok hafnu na spektrografie o średniej dyspersji", napisanej pod kierunkiem profesora Edwarda Görlicha, uzyskała doktorat.

Od 1965 r. adiunkt w Katedrze Chemii Krzemianów i Analizy Instrumentalnej. W pracy badawczej zajmowała się opracowaniem metod spektrograficznego oznaczania cyrkonu, galu i germanu, szybkich metod roztwarzania krzemianów, szkieł i szkliw emalierskich podstawowych i kryjących, a także badaniami właściwości fizycznych i chemicznych kryjących powłok emalierskich.

Prowadziła badania mikrostruktury powierzchni powłok i przełamów emalii, a także szkliw emalierskich o obniżonej zawartości boru i tytanu.

Jest współautorką 30 prac naukowych. Bierze udział w pracach Polskiego Towarzystwa Chemicznego i Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego.

Odznaczenia i nagrody

Medal Komisji Edukacji Narodowej

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków : 1999, s. 117, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1958/59]. Kraków 1959, s.95

Inne

stan na dzień 31.05.2021