Jan Szlązak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 7: Linia 7:
|birth_place=Stanisławów
|birth_place=Stanisławów
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, bezpieczeństwo pracy, aerologia górnicza
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, bezpieczeństwo pracy, aerologia górnicza
|function=wiceminister Gospodarki w latach 1997–2000
|function=Wiceminister Gospodarki (1997–2000)
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|awards=Złoty Krzyż Zasługi,  Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi
|awards=Złoty Krzyż Zasługi,  Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi
|name=Jan Szlązak
|name=Jan Szlązak
Linia 17: Linia 17:
}}
}}
Dr hab. inż., prof. AGH '''Jan Szlązak''' (1942–)   
Dr hab. inż., prof. AGH '''Jan Szlązak''' (1942–)   
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, bezpieczeństwo pracy, aerologia górnicza
 
Specjalność: górnictwo i geologia inżynierska, bezpieczeństwo pracy, aerologia górnicza


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 5 listopada 1943 roku w Stanisławowie.
Urodził się 5 listopada 1942 roku w Stanisławowie.


Absolwent Wydziału Górniczego Akademii Górniczo – Hutniczej w Krakowie, specjalność Projektowanie i Budowa Zakładów Górniczych. Po ukończeniu studiów w roku 1966 rozpoczął pracę w ówczesnej kopalni węgla kamiennego „Zabrze”, późniejszej „Zabrze – Bielszowice”. W kopalni tej przeszedł wszystkie szczeble kariery górniczej od stażysty do dyrektora kopalni. W tym czasie, przez 17 lat był czynnym ratownikiem górniczym i brał udział w licznych wówczas akcjach ratowniczych, a w okresie późniejszym także kierował samodzielnie akcjami ratowniczymi.
W 1966 roku ukończył Wydział Górniczy AGH.


W latach 1993 do 1997r. zarządzał najpierw Rudzką Spółką Węglową, a następnie Jastrzębską Spółką Węglową, przeprowadzając w tych spółkach gruntowne reformy i dostosowujące je do wymagań wolnego rynku.
Po ukończeniu studiów  rozpoczął pracę w Kopalni Węgla Kamiennego „Zabrze”. Przeszedł tam wszystkie szczeble kariery górniczej od stażysty do dyrektora kopalni. W tym czasie, przez 17 lat był czynnym ratownikiem górniczym i brał udział w licznych akcjach ratowniczych, a w okresie późniejszym także kierował samodzielnie akcjami ratowniczymi.


Od 21 listopada 1997r. do 15 maja 2000r. pełnił funkcję Wiceministra Gospodarki w rządzie Jerzego Buzka. W tym czasie przeprowadzona była gruntowna reforma górnictwa węgla kamiennego. Prof. Jan Szlązak jest współautorem i współrealizatorem rządowego „Programu restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w Polsce w latach 1998 – 2002”. Program ten został wyróżniony w 2004r. przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Zarządzania Projektami „jako przykład wybitnego i skutecznego zarządzania projektami” (cytat z uzasadnienia). W okresie od sierpnia 2000r. do 30 kwietnia 2002r. prof. Szlązak pełnił funkcję wiceprezesa Południowego Koncernu Energetycznego odpowiedzialnego za strategię i rozwój firmy. Południowy Koncern Energetyczny dał podwaliny obecnej potęgi grupy kapitałowej „TAURON”.
W latach 1993-1997 kierował Rudzką Spółką Węglową, a następnie Jastrzębską Spółką Węglową, przeprowadzając w tych spółkach gruntowne reformy dostosowujące je do wymagań wolnego rynku.


Równolegle do pracy w przemyśle prof. Jan Szlązak prowadził działalność naukowo – dydaktyczną. W grudniu 1980r. obronił pracę doktorską na Wydziale Górniczym AGH w Krakowie. Stopień doktora habilitowanego nauk technicznych uzyskał w październiku 2000r. również w AGH. Od stycznia 1998r. był pracownikiem naukowo – dydaktycznym AGH, zatrudnionym na stanowisku adiunkta. Do 2005r. pełnił także funkcję kierownika Pracowni Bezpieczeństwa Pracy i Ergonomii w Górnictwie. Od kwietnia 2003r. do września 2007r. prof. Szlązak pracował w AGH na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Od 15 marca 2010r. do nadal pracuje w Instytucie Eksploatacji Złóż, Wydz. Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W instytucie pełni funkcję Z-cy Dyrektora Instytutu ds. Nauki.  
Równolegle z pracą w przemyśle prowadził działalność naukowo–dydaktyczną.  


24 kwietnia 2012r. Prezydent Rzeczpospolitej Polski nadał prof. Janowi Szlązakowi tytuł Profesora nauk technicznych.  
W 1981 roku na podstawie pracy "Wpływ uszczelniania chodników przyścianowych na przepływ powietrza przez zroby", obronionej na Wydziale Górniczym AGH, uzyskał doktorat.


Prof. Szlązak jest promotorem trzech obronionych prac doktorskich i kilkudziesięciu prac magisterskich. Jest współautorem kilku wdrożonych patentów, autorem lub współautorem kilku monografii i podręczników akademickich oraz ponad stu publikacji naukowych i kilkudziesięciu opracowań dla przemysłu górniczego. Prof. Szlązak jest specjalistą w dziedzinie aerologii górniczej, bezpieczeństwa pracy i ratownictwa górniczego.
Od stycznia 1998 roku był pracownikiem naukowo–dydaktycznym AGH. W latach 1998-2005 był adiunktem i kierownikiem Pracowni Bezpieczeństwa Pracy i Ergonomii w Górnictwie Katedry Górnictwa Podziemnego [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]].  


Prof. dr hab. inż. Jan Szlązak z dniem 01 września 2013r. objął kierownictwo Katedry Zarządzania i Inżynierii Bezpieczeństwa.  
W 2000 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych. Od kwietnia 2003 roku do września 2007 roku pracował w AGH na stanowisku profesora nadzwyczajnego.  


W 2012 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.


W latach 1997-2000 pełnił funkcję Wiceministra Gospodarki. W tym czasie przeprowadzona była gruntowna reforma górnictwa węgla kamiennego. Jest współautorem i współrealizatorem rządowego „Programu restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w Polsce w latach 1998 – 2002”. Program ten został wyróżniony w 2004 roku przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Zarządzania Projektami „jako przykład wybitnego i skutecznego zarządzania projektami”.


W okresie od sierpnia 2000 roku do 30 kwietnia 2002 roku pełnił funkcję wiceprezesa Południowego Koncernu Energetycznego odpowiedzialnego za strategię i rozwój firmy. Południowy Koncern Energetyczny dał podwaliny obecnej potęgi grupy kapitałowej „TAURON”.


Od 15 marca 2010 roku zatrudniony w Instytucie Eksploatacji Złóż Wydziału Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W instytucie pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora Instytutu ds. Nauki. Od października 2013 roku pełnił funkcję Kierownika Katedry Zarządzania i Inżynierii Bezpieczeństwa na wydziale.


Autor ponad 100 publikacji, kilku patentów i kilkudziesięciu opracowań dla przemysłu górniczego.


Promotor kilku prac doktorskich.


Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Złoty Krzyż Zasługi]],  [[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Brązowy Krzyż Zasługi]]
[[Złoty Krzyż Zasługi]],  [[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Brązowy Krzyż Zasługi]], Nagroda Czarny Diament, Sztandar Pracy II klasy


Laureat nagrody Czarny Diament — 2000; Sztandar Pracy II klasy 1987
==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====


Linia 62: Linia 64:
==== Książki ====
==== Książki ====


* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. ????
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 144
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 130, 221, 227, 248, 269
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 130, 221, 227, 248, 269
* [Skład Osobowy AGH … 19??/??]. Kraków 19??, s. ????????
* [Skład Osobowy AGH … 1998]. Kraków 1998, s. 42, 536
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999, s. 116, 138, 202
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999, s. 116, 138, 202
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 354, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 354, [foto]
Linia 74: Linia 76:
==== Inne ====
==== Inne ====


* DG Scorpion | Doradztwo Gospodarcze Scorpion [online] [przeglądany 11.03.2021]. Dostępny w:http://dgscorpion.pl/
* DG Scorpion | Doradztwo Gospodarcze Scorpion [online] [przeglądany 11.03.2021]. Dostępny w: http://dgscorpion.pl/
* Jan Szlązak – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 11.03.2021]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Szl%C4%85zak
* Jan Szlązak – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 11.03.2021]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Szl%C4%85zak
* Prof. Jan Szlązak - Politechnika Śląska [online] [przeglądany 11.03.2021]. Dostępny w: https://www.polsl.pl/Wydzialy/RG/RG3/Strony/ProfJanSzl%C4%85zak.aspx
* Prof. Jan Szlązak - Politechnika Śląska [online] [przeglądany 11.03.2021]. Dostępny w: https://www.polsl.pl/Wydzialy/RG/RG3/Strony/ProfJanSzl%C4%85zak.aspx




Linia 85: Linia 85:




 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 12.03.2021</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 11.03.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 12:40, 31 maj 2021

Jan Szlązak
Jan Szlazak.jpg
Nazwisko Szlązak
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż., prof. AGH
Data urodzenia 5 listopada 1942
Miejsce urodzenia Stanisławów


Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, bezpieczeństwo pracy, aerologia górnicza
Pełnione funkcje Wiceminister Gospodarki (1997–2000)
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi

Dr hab. inż., prof. AGH Jan Szlązak (1942–)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, bezpieczeństwo pracy, aerologia górnicza

Nota biograficzna

Urodził się 5 listopada 1942 roku w Stanisławowie.

W 1966 roku ukończył Wydział Górniczy AGH.

Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Kopalni Węgla Kamiennego „Zabrze”. Przeszedł tam wszystkie szczeble kariery górniczej od stażysty do dyrektora kopalni. W tym czasie, przez 17 lat był czynnym ratownikiem górniczym i brał udział w licznych akcjach ratowniczych, a w okresie późniejszym także kierował samodzielnie akcjami ratowniczymi.

W latach 1993-1997 kierował Rudzką Spółką Węglową, a następnie Jastrzębską Spółką Węglową, przeprowadzając w tych spółkach gruntowne reformy dostosowujące je do wymagań wolnego rynku.

Równolegle z pracą w przemyśle prowadził działalność naukowo–dydaktyczną.

W 1981 roku na podstawie pracy "Wpływ uszczelniania chodników przyścianowych na przepływ powietrza przez zroby", obronionej na Wydziale Górniczym AGH, uzyskał doktorat.

Od stycznia 1998 roku był pracownikiem naukowo–dydaktycznym AGH. W latach 1998-2005 był adiunktem i kierownikiem Pracowni Bezpieczeństwa Pracy i Ergonomii w Górnictwie Katedry Górnictwa Podziemnego Wydziału Górniczego.

W 2000 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych. Od kwietnia 2003 roku do września 2007 roku pracował w AGH na stanowisku profesora nadzwyczajnego.

W 2012 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.

W latach 1997-2000 pełnił funkcję Wiceministra Gospodarki. W tym czasie przeprowadzona była gruntowna reforma górnictwa węgla kamiennego. Jest współautorem i współrealizatorem rządowego „Programu restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w Polsce w latach 1998 – 2002”. Program ten został wyróżniony w 2004 roku przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Zarządzania Projektami „jako przykład wybitnego i skutecznego zarządzania projektami”.

W okresie od sierpnia 2000 roku do 30 kwietnia 2002 roku pełnił funkcję wiceprezesa Południowego Koncernu Energetycznego odpowiedzialnego za strategię i rozwój firmy. Południowy Koncern Energetyczny dał podwaliny obecnej potęgi grupy kapitałowej „TAURON”.

Od 15 marca 2010 roku zatrudniony w Instytucie Eksploatacji Złóż Wydziału Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W instytucie pełnił funkcję Zastępcy Dyrektora Instytutu ds. Nauki. Od października 2013 roku pełnił funkcję Kierownika Katedry Zarządzania i Inżynierii Bezpieczeństwa na wydziale.

Autor ponad 100 publikacji, kilku patentów i kilkudziesięciu opracowań dla przemysłu górniczego.

Promotor kilku prac doktorskich.

Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi, Nagroda Czarny Diament, Sztandar Pracy II klasy

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/szlazak-jan-03806

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 144
  • Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 130, 221, 227, 248, 269
  • [Skład Osobowy AGH … 1998]. Kraków 1998, s. 42, 536
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999, s. 116, 138, 202
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 354, [foto]

Artykuły

  • Szlązak J.: Wywiad z profesorem Janem Szlązakiem. Rozm. Cz. Ochab. Vivat Akademia : AGH 2011, nr 6, s. 60-62, [foto]

Inne


stan na dzień 12.03.2021

Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Jan_Szlązak&oldid=65145”