Jur Piszak: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 26 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
|family-name=Piszak | |family-name=Piszak | ||
|given-name=Jur | |given-name=Jur | ||
|honorific-prefix=Dr. inż., prof. AGH | |||
|image=Jur Piszak.jpg | |||
|birth_date=16 lutego 1924 | |birth_date=16 lutego 1924 | ||
|birth_place=Grudziądz | |birth_place=Grudziądz | ||
|death_date=19 stycznia 1978 | |death_date=19 stycznia 1978 | ||
|death_place=Kraków | |death_place=Kraków | ||
|fields=metalurgia, odlewnictwo, żeliwo | |||
|faculty=Wydział Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa | |||
|awards=Państwowa Nagroda I stopnia, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi | |||
}} | }} | ||
'''Jur Piszak''' (1924-1978) | Dr. inż., prof. AGH '''Jur Piszak''' (1924-1978) | ||
Dyscyplina/specjalności: | Dyscyplina/specjalności: metalurgia, odlewnictwo, żeliwo | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
| Linia 15: | Linia 20: | ||
Urodził się 16 lutego 1924 roku w Grudziądzu. Zmarł 19 stycznia 1978 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. | Urodził się 16 lutego 1924 roku w Grudziądzu. Zmarł 19 stycznia 1978 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. | ||
Od 1930 roku mieszkał w Krakowie. W 1939 roku ukończył 4 klasę Liceum Ogólnokształcącego. W latach | Od 1930 roku mieszkał w Krakowie. W 1939 roku ukończył 4 klasę Liceum Ogólnokształcącego. W latach 1940-1942 uczęszczał do Państwowej Szkoły Chemotechników, uzyskując dyplom technika chemika. Równocześnie pracował jako stażysta w odlewni i wydziale obróbki cieplnej Fabryki Maszyn Kotłów L. Zieleniewski w Krakowie, w latach 1943-1945 jako technik laborant, a następnie w latach 1945-1949 pełnił obowiązki zastępcy kierownika odlewni i hurtowni. | ||
W latach 1945-1950 studiował na Wydziale | W latach 1945-1950 studiował na Wydziale Hutniczym AG, uzyskując w 1950 roku dyplom magistra inżyniera metalurga. | ||
Jeszcze przed zakończeniem studiów - w 1949 roku - podjął pracę w Instytucie Odlewnictwa, gdzie pracował do 1977 roku. | Jeszcze przed zakończeniem studiów - w 1949 roku - podjął pracę w Instytucie Odlewnictwa, gdzie pracował do 1977 roku. Przeszedł tam wszystkie szczeble kariery zawodowej i w latach 1964-1975 był dyrektorem Instytutu. Z funkcji tej zrezygnował z powodu pogarszającego się stanu zdrowia. | ||
Równolegle z pracą w Instytucie nie zaniedbywał działalności naukowej. | |||
W 1967 na podstawie pracy "Badanie zużywania się płaskich wlewnic stalowniczych w czasie ich eksploatacji" napisanej pod kierunkiem profesora Mikołaja Dubowickiego na Wydziale Odlewnictwa AGH uzyskał doktorat. W 1973 roku został powołany na stanowisko docenta. W 1976 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. | |||
Działalność dydaktyczną rozpoczął w 1951 roku podejmując pracę nauczyciela w Technikum Mechaniczno-Odlewniczym w Krakowie. W latach 1953-1956 wykładał formierstwo w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej w Krakowie, a w roku akademickim 1955/1956 na studiach wieczorowych Wydziału Metalurgicznego AGH. | |||
Z dniem 1 marca 1977 roku, na własną prośbę, został przeniesiony na stanowisko profesora nadzwyczajnego do Zakładu Projektowania Odlewni Instytutu Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa [[Wydział Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa|Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa]] AGH. | |||
Jego działalność naukowa obejmowała szeroki wachlarz zagadnień, m.in.: wytwarzanie i wykorzystywanie żeliwa wysokojakościowego jako tworzywa konstrukcyjnego, wykorzystywanie zjawisk fizycznych i chemicznych w procesach wytwarzania form i rdzeni, prace i studia o charakterze ekonomiczno-organizacyjnym, a w szczególności zaś studia efektywności badań naukowych w procesie rozwoju inwestycyjnego odlewnictwa. | |||
Opublikował ponad 50 prac naukowych, w tym 37 pozycji indywidualnych, uzyskał 6 patentów oraz ponad 50 opracowań popularyzacyjnych, uczestniczył również w opracowaniu 7 książek poradnikowych. | |||
Od początku pracy zawodowej uczestniczył w pracach wielu rad naukowych, technicznych, grup roboczych, komisji naukowych, pełniąc w wielu przypadkach funkcję przewodniczącego. | |||
Aktywnie uczestniczył w życiu społecznym, angażując się w działalność Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich. Był sekretarzem generalnym 32 Międzynarodowego Kongresu STOP w Warszawie. Wielokrotnie reprezentował polskich odlewników na międzynarodowych kongresach odlewniczych, odbył wiele zagranicznych praktyk i podróży studialnych. | |||
Był redaktorem działowym, a w latach 1965-1978 redaktorem naczelnym "Przeglądu Odlewnictwa". W latach 1965-1975 był redaktorem naczelnym "Prac Instytutu Odlewnictwa" i równocześnie, w latach 1964-1975, redaktorem naczelnym "Wydawnictw Instytutu Odlewnictwa". | |||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Państwowa Nagroda I stopnia]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], czterokrotnie zespołowa Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, trzykrotnie Nagroda Ministra Przemysłu Ciężkiego oraz wiele nagród Komitetu Nauki i Techniki, NOT, STOP, a także wyróżnienia państwowe, administracyjne, związkowe i stowarzyszeniowe. | |||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == | ||
| Linia 34: | Linia 54: | ||
* Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s.57, 93-95 | * Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s.57, 93-95 | ||
* Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 47, 79-81 | * Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 47, 79-81 | ||
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion | * Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 112 | ||
* [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. | * [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 270-272, 298 | ||
==== Artykuły ==== | ==== Artykuły ==== | ||
* | *Profesor Jur Piszak nie żyje. ''Przegląd Odlewnictwa'' 1978, nr 2, s. 25, [foto] | ||
{{DEFAULTSORT:Piszak, Jur}} | {{DEFAULTSORT:Piszak, Jur}} | ||
[[Category:Biogramy]] | [[Category:Biogramy]] | ||
Aktualna wersja na dzień 10:33, 12 cze 2021
| Jur Piszak | |
|---|---|
| Nazwisko | Piszak |
| Imię / imiona | Jur |
| Tytuły / stanowiska | Dr. inż., prof. AGH |
| Data urodzenia | 16 lutego 1924 |
| Miejsce urodzenia | Grudziądz |
| Data śmierci | 19 stycznia 1978 |
| Miejsce śmierci | Kraków |
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia, odlewnictwo, żeliwo |
| Wydział | Wydział Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa
|
| Odznaczenia i nagrody | Państwowa Nagroda I stopnia, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi |
Dr. inż., prof. AGH Jur Piszak (1924-1978)
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, odlewnictwo, żeliwo
Nota biograficzna
Urodził się 16 lutego 1924 roku w Grudziądzu. Zmarł 19 stycznia 1978 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Od 1930 roku mieszkał w Krakowie. W 1939 roku ukończył 4 klasę Liceum Ogólnokształcącego. W latach 1940-1942 uczęszczał do Państwowej Szkoły Chemotechników, uzyskując dyplom technika chemika. Równocześnie pracował jako stażysta w odlewni i wydziale obróbki cieplnej Fabryki Maszyn Kotłów L. Zieleniewski w Krakowie, w latach 1943-1945 jako technik laborant, a następnie w latach 1945-1949 pełnił obowiązki zastępcy kierownika odlewni i hurtowni.
W latach 1945-1950 studiował na Wydziale Hutniczym AG, uzyskując w 1950 roku dyplom magistra inżyniera metalurga.
Jeszcze przed zakończeniem studiów - w 1949 roku - podjął pracę w Instytucie Odlewnictwa, gdzie pracował do 1977 roku. Przeszedł tam wszystkie szczeble kariery zawodowej i w latach 1964-1975 był dyrektorem Instytutu. Z funkcji tej zrezygnował z powodu pogarszającego się stanu zdrowia.
Równolegle z pracą w Instytucie nie zaniedbywał działalności naukowej.
W 1967 na podstawie pracy "Badanie zużywania się płaskich wlewnic stalowniczych w czasie ich eksploatacji" napisanej pod kierunkiem profesora Mikołaja Dubowickiego na Wydziale Odlewnictwa AGH uzyskał doktorat. W 1973 roku został powołany na stanowisko docenta. W 1976 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego.
Działalność dydaktyczną rozpoczął w 1951 roku podejmując pracę nauczyciela w Technikum Mechaniczno-Odlewniczym w Krakowie. W latach 1953-1956 wykładał formierstwo w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej w Krakowie, a w roku akademickim 1955/1956 na studiach wieczorowych Wydziału Metalurgicznego AGH.
Z dniem 1 marca 1977 roku, na własną prośbę, został przeniesiony na stanowisko profesora nadzwyczajnego do Zakładu Projektowania Odlewni Instytutu Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa AGH.
Jego działalność naukowa obejmowała szeroki wachlarz zagadnień, m.in.: wytwarzanie i wykorzystywanie żeliwa wysokojakościowego jako tworzywa konstrukcyjnego, wykorzystywanie zjawisk fizycznych i chemicznych w procesach wytwarzania form i rdzeni, prace i studia o charakterze ekonomiczno-organizacyjnym, a w szczególności zaś studia efektywności badań naukowych w procesie rozwoju inwestycyjnego odlewnictwa.
Opublikował ponad 50 prac naukowych, w tym 37 pozycji indywidualnych, uzyskał 6 patentów oraz ponad 50 opracowań popularyzacyjnych, uczestniczył również w opracowaniu 7 książek poradnikowych.
Od początku pracy zawodowej uczestniczył w pracach wielu rad naukowych, technicznych, grup roboczych, komisji naukowych, pełniąc w wielu przypadkach funkcję przewodniczącego.
Aktywnie uczestniczył w życiu społecznym, angażując się w działalność Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Technicznego Odlewników Polskich. Był sekretarzem generalnym 32 Międzynarodowego Kongresu STOP w Warszawie. Wielokrotnie reprezentował polskich odlewników na międzynarodowych kongresach odlewniczych, odbył wiele zagranicznych praktyk i podróży studialnych.
Był redaktorem działowym, a w latach 1965-1978 redaktorem naczelnym "Przeglądu Odlewnictwa". W latach 1965-1975 był redaktorem naczelnym "Prac Instytutu Odlewnictwa" i równocześnie, w latach 1964-1975, redaktorem naczelnym "Wydawnictw Instytutu Odlewnictwa".
Odznaczenia i nagrody
Państwowa Nagroda I stopnia, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, czterokrotnie zespołowa Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, trzykrotnie Nagroda Ministra Przemysłu Ciężkiego oraz wiele nagród Komitetu Nauki i Techniki, NOT, STOP, a także wyróżnienia państwowe, administracyjne, związkowe i stowarzyszeniowe.
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s.57, 93-95
- Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 47, 79-81
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 112
- [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 270-272, 298
Artykuły
- Profesor Jur Piszak nie żyje. Przegląd Odlewnictwa 1978, nr 2, s. 25, [foto]