Michał Bogumił Stopyra: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 17 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Stopyra
|family-name=Stopyra
|given-name=Michał Bogumił
|given-name=Michał Bogumił
|honorific-prefix=Dr inż.
|image=Michał Stopyra.jpg
|birth_date=13 lutego 1941
|birth_date=13 lutego 1941
|birth_place=Łódź
|birth_place=Łódź
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, podziemna eksploatacja złóż, systemy eksploatacji węgla, obudowa wyrobisk korytarzowych, metody badań szczelinowatości skał, monitoring obudowy kotwiowej
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|awards=Złoty Krzyż Zasługi
}}
}}
'''Michał Bogumił Stopyra'''   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Dr inż. '''Michał Bogumił Stopyra''' (1941-)


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, podziemna eksploatacja złóż, systemy eksploatacji węgla, obudowa wyrobisk korytarzowych, metody badań szczelinowatości skał, monitoring obudowy kotwiowej


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 13 lutego 1941 roku w Łodzi.
Urodził się 13 lutego 1941 roku w Łodzi.
W latach 1957-1962 uczył się w Technikum Chemicznym w Zegrzu.
W latach 1962-1963 był pracownikiem dołowym w Kopalni Węgla Kamiennego "Polska" w Świętochłowicach.
W latach 1963-1968 studiował na Wydziale Górniczym AGH, uzyskując dyplom magistra inżyniera w specjalizacji eksploatacja podziemna złóż.
W 1969 roku, przez 5 miesięcy, pracował jako górnik strzałowy w kopalniach norweskich.
W 1969 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Eksploatacji w Warunkach Szczególnych Zagrożeń Naturalnych Instytutu Górnictwa Podziemnego [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH.
W 1973 roku na podstawie pracy "Określenie stanu zruszenia w ociosach wyrobisk przygotowawczych" uzyskał doktorat.
W okresie 1976-1977 - przez 18 miesięcy - w ramach stypendium Humboldta odbył staż naukowy w Instytucie Górniczym w Essen w Niemczech.
W 1985 roku był na stażu naukowym w Moskiewskim Instytucie Górniczym.
W latach 1989-1990, przez 22 miesiące, prowadził badania naukowe w kopalniach australijskich, na temat bezpiecznego stosowania obudowy kotwowej.
Autor około 70 publikacji i około 30 patentów.
Bardzo ściśle współpracował z przemysłem górniczym.
W latach 1993-2012 był rzeczoznawcą Wyższego Urzędu Górniczego do spraw projektowania obudowy kotwowej i podporowej chodników w kopalniach węgla kamiennego.
W latach 2003-2005 był konsultantem w niemieckiej firmie BWZ w Bottgrop produkującej kotwy.
W latach 2003-2005 był kierownikiem projektu robót udostępniających i przygotowawczych dla kopalń czeskiego rejonu Dul "OKD", kopalnie "9-kveteń", "Żory", "Łazy".
W okresie 2004-2005 był kierownikiem kompleksowego projektu koncepcyjnego kopalni podziemnej sepiolitu pod lotniskiem w Madrycie na zlecenie "Minersa group".
W latach 2005-2010 był członkiem Komisji WUG do spraw "Tupań, obudowy i kierowania stropem  w Zakładach Górniczych Rudy Miedzi.
W latach 2007-2008 był kierownikiem projektu udostępniania złoża i rozbudowy kopalni Carbonar w Hiszpanii.
Od 2009 roku był kierownikiem obudowy kotwowej wyrobisk chodnikowych dla kopalni rosyjskiej "Novaja 2".
W 2009-2011 był doradcą naukowym do spraw obudowy kotwowej w polskiej firmie HILTI.
Był członkiem Rad Naukowych: Techniczno-Górniczej S.A. TEGONA w Katowicach i Lubelskiego Węgla "Bogdanka" S.A.
W 2007 roku przeszedł na emeryturę.
W latach 2008-2012 zajmował się projektowaniem obudowy podporowej i kotwowej dla wyrobisk korytarzowych w kopalniach węglowych Górnego Śląska.
Członek Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszeni Inżynierów i Techników Górniczych, Związku Nauczycielstwa Polskiego, NSZZ "Solidarność".


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Złoty Krzyż Zasługi]], Stypendium A von Humboldta


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://bpp.agh.edu.pl/autor/stopyra-michal-01726


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 21: Linia 76:
==== Książki ====
==== Książki ====


*
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 145
 
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 71, 243
==== Artykuły ====
* [Skład Osobowy AGH … 1969/70]. Kraków 1970, s. 41
 
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 105, 117
*
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 342, [foto]


==== Inne ====
==== Inne ====


*
* Untitled - Parkiet.com [online] [przeglądany 19.02.2021]. Dostępny w:    http://grafika.parkiet.com/gparkiet/474154


{{DEFAULTSORT:Stopyra, Michał Bogumił}}
{{DEFAULTSORT:Stopyra, Michał Bogumił}}
Linia 36: Linia 91:




 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 22.02.2021</span>'''''
 
 
 
 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 19.02.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 12:23, 14 cze 2021

Michał Bogumił Stopyra
Michał Stopyra.jpg
Nazwisko Stopyra
Imię / imiona Michał Bogumił
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 13 lutego 1941
Miejsce urodzenia Łódź


Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, podziemna eksploatacja złóż, systemy eksploatacji węgla, obudowa wyrobisk korytarzowych, metody badań szczelinowatości skał, monitoring obudowy kotwiowej
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi

Dr inż. Michał Bogumił Stopyra (1941-)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, podziemna eksploatacja złóż, systemy eksploatacji węgla, obudowa wyrobisk korytarzowych, metody badań szczelinowatości skał, monitoring obudowy kotwiowej

Nota biograficzna

Urodził się 13 lutego 1941 roku w Łodzi.

W latach 1957-1962 uczył się w Technikum Chemicznym w Zegrzu.

W latach 1962-1963 był pracownikiem dołowym w Kopalni Węgla Kamiennego "Polska" w Świętochłowicach.

W latach 1963-1968 studiował na Wydziale Górniczym AGH, uzyskując dyplom magistra inżyniera w specjalizacji eksploatacja podziemna złóż.

W 1969 roku, przez 5 miesięcy, pracował jako górnik strzałowy w kopalniach norweskich.

W 1969 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Eksploatacji w Warunkach Szczególnych Zagrożeń Naturalnych Instytutu Górnictwa Podziemnego Wydziału Górniczego AGH.

W 1973 roku na podstawie pracy "Określenie stanu zruszenia w ociosach wyrobisk przygotowawczych" uzyskał doktorat.

W okresie 1976-1977 - przez 18 miesięcy - w ramach stypendium Humboldta odbył staż naukowy w Instytucie Górniczym w Essen w Niemczech.

W 1985 roku był na stażu naukowym w Moskiewskim Instytucie Górniczym.

W latach 1989-1990, przez 22 miesiące, prowadził badania naukowe w kopalniach australijskich, na temat bezpiecznego stosowania obudowy kotwowej.

Autor około 70 publikacji i około 30 patentów.

Bardzo ściśle współpracował z przemysłem górniczym.

W latach 1993-2012 był rzeczoznawcą Wyższego Urzędu Górniczego do spraw projektowania obudowy kotwowej i podporowej chodników w kopalniach węgla kamiennego.

W latach 2003-2005 był konsultantem w niemieckiej firmie BWZ w Bottgrop produkującej kotwy.

W latach 2003-2005 był kierownikiem projektu robót udostępniających i przygotowawczych dla kopalń czeskiego rejonu Dul "OKD", kopalnie "9-kveteń", "Żory", "Łazy".

W okresie 2004-2005 był kierownikiem kompleksowego projektu koncepcyjnego kopalni podziemnej sepiolitu pod lotniskiem w Madrycie na zlecenie "Minersa group".

W latach 2005-2010 był członkiem Komisji WUG do spraw "Tupań, obudowy i kierowania stropem w Zakładach Górniczych Rudy Miedzi.

W latach 2007-2008 był kierownikiem projektu udostępniania złoża i rozbudowy kopalni Carbonar w Hiszpanii.

Od 2009 roku był kierownikiem obudowy kotwowej wyrobisk chodnikowych dla kopalni rosyjskiej "Novaja 2".

W 2009-2011 był doradcą naukowym do spraw obudowy kotwowej w polskiej firmie HILTI.

Był członkiem Rad Naukowych: Techniczno-Górniczej S.A. TEGONA w Katowicach i Lubelskiego Węgla "Bogdanka" S.A.

W 2007 roku przeszedł na emeryturę.

W latach 2008-2012 zajmował się projektowaniem obudowy podporowej i kotwowej dla wyrobisk korytarzowych w kopalniach węglowych Górnego Śląska.

Członek Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszeni Inżynierów i Techników Górniczych, Związku Nauczycielstwa Polskiego, NSZZ "Solidarność".

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Stypendium A von Humboldta

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/stopyra-michal-01726

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 145
  • Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 71, 243
  • [Skład Osobowy AGH … 1969/70]. Kraków 1970, s. 41
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 105, 117
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 342, [foto]

Inne


stan na dzień 22.02.2021

Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Michał_Bogumił_Stopyra&oldid=65692”