Wiesław Leon Białowąs: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Wiesław Leon Białowąs
| name = Wiesław Leon Białowąs
| image = bialowas.jpg
| image = Wieslaw_Bialowas.jpg
| family-name = Białowąs
| family-name = Białowąs
| given-name = Wiesław
| given-name = Wiesław
Linia 9: Linia 9:
| native_name =  
| native_name =  
| native_name_lang =  
| native_name_lang =  
| image = bialowas.jpg
| image = Wieslaw_Bialowas.jpg
| image_size = 7077
| image_size = 7077
| alt =  
| alt =  

Wersja z 15:51, 20 sty 2014

Wiesław Leon Białowąs
Wieslaw Bialowas.jpg
Nazwisko Białowąs
Imię / imiona Wiesław
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż., prof. AGH
Data urodzenia 1931
Data śmierci 1998
Dyscyplina/specjalności stalownictwo, metalurgia stali, inżynieria materiałowa
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Metalurgicznego w latach 1975–1978



Odznaczenia i nagrody Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Medal KEN.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metalurgiczny19751978

Dr hab. inż., prof. AGH Wiesław Leon Białowąs (1931–1998)

Specjalność: stalownictwo, metalurgia stali, inżynieria materiałowa

Urodził się 20 lutego 1931 roku w Radomiu, zmarł 15 września 1998 roku w Krakowie. Ukończył studia inżynierskie na Wydziale Hutniczym AGH (1952), studia magisterskie ukończył w 1954 r.

Od 1954 r. rozpoczął pracę w Katedrze Metalurgii Stali Wydziału Metalurgicznego AGH na stanowisku asystenta. W 1964 r. obronił pracę doktorską, w 1971 r. został powołany na stanowisko docenta w Zakładzie Stalownictwa Instytutu Metalurgii. Prodziekan Wydziału Metalurgicznego w latach 1975–1978. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1990 r. W 1991 r. został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Zakładzie Metalurgii Stali Wydziału Metalurgicznego.

Współpracował z Akademią Górniczą we Freibergu oraz Technicznymi Uniwersytetami w Ostrawie i Koszycach. Autor ok. 60 publikacji w krajowych i zagranicznych czasopismach naukowo-technicznych, 9 patentów. Współpracował z hutami Katowice, im. T. Sendzimira, Ostrowiec, Stalowa Wola, był konsultantem naukowych w Hucie Kościuszko i Hucie Pokój.

W 1949 r. założył Zespół Pieśni i Tańca AGH, którego przez 25 lat był kierownikiem organizacyjnym i artystycznym.

Źródło:

  • Hutnik 1998 nr 12. s. 492–493
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 24