Maciej Jerzy Kotarba: Różnice pomiędzy wersjami

Maciej Jerzy Kotarba
Nazwisko	Kotarba
Imię / imiona	Maciej Jerzy
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	9 marca 1947
Miejsce urodzenia	Bytom ;
Dyscyplina/specjalności	geneza, migracja i akumulacja gazów
Pełnione funkcje	Kierownik Pracowni Geochemii Naftowej i Izotopowej w latach 1975–2004
Wydział	Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska ;
Odznaczenia i nagrody	Nagroda Ministra za działalność naukową 1998, nagroda Rektora za działalność badawczą 1979, 1980, 1981, 1983, 1984, 1986, 1987, 1988, 1990, 1992, 2002, Nagroda Rektora za działalność organizacyjną 2003.

Wersja z 09:32, 21 paź 2021

Prof. dr hab. inż. Maciej Jerzy Kotarba (1947–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: geologia, geochemia organiczna, geologia złóż ropy i gazu, geochemia środowiska, ochrona geosfery, nauki o Ziemi i środowisku

Nota biograficzna

Urodził się 9 marca 1947 roku w Bytomiu.

W 1971 roku ukończył studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH.

W 1972 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Geologii Naftowej Międzyresortowego Instytutu Geofizyki Stosowanej i Geologii Naftowej Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH.

W 1979 roku na podstawie pracy "Geochemiczne kryteria genezy gazów w utworach górnego karbonu południowo-zachodniej części Górnośląskiego Zagłębia Węglowego", napisanej pod kierunkiem profesora Romana Neya, uzyskał stopień doktora.

W 1989 roku na podstawie rozprawy "Geochemiczne kryteria genezy gazów akumulowanych w serii węglonośnej górnego karbonu niecki wałbrzyskiej" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1997 roku otrzymał tytuł profesora.

Kierownik Pracowni Fizyki Złoża AGH w latach 1975–1979, kierownik Pracowni Geochemii Naftowej w latach 1979–1992, kierownik Pracowni Geochemii Naftowej i Izotopowej w latach 1992–2004. W latach 1977 i 1980 był kierownikiem naukowym wypraw prowadzących badania warunków występowania i możliwości wykorzystania wód termalnych w Himalajach i Nepalu. Prowadził badania realizowane we współpracy z US Geological Survey, Institut Francais du Petrole, Uniwersytetu Technicznego w Clausthal i in.

Wyniki swoich badań opublikował w kraju i za granicą w artykułach naukowych oraz prezentował na wielu kongresach, sympozjach i konferencjach. Jest autorem ok. 170 publikacji, w tym kilku książek. Autor 1 zgłoszenia patentowego. Promotor prac doktorskich.

Autor około 370 publikacji.

Członek European Associction of Geoscientists

Engineers, European Associction of Organic Geochemists, Towarzystwa Badania Przemian Środowiska „Geosfera”, Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Polskiego Klubu Ekologicznego.

Źródło:

Przegląd Geologiczny 1998 vol. 46, no. 3. s. 205
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 167

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/kotarba-maciej-02193

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 210
[Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 54
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 167

Artykuły

Lemberger M.: Nominacje profesorskie : Maciej Kotarba. Przegląd Geologiczny 1998, vol. 46, nr 3, s. 205, [foto]

Inne

stan na dzień 19.10.2021

@@ Linia 16: / Linia 16: @@
 Dyscyplina/specjalności: geologia, geochemia organiczna, geologia złóż ropy i gazu, geochemia środowiska, ochrona geosfery, nauki o Ziemi i środowisku
-geneza, migracja i akumulacja gazów
 == Nota biograficzna ==
@@ Linia 28: / Linia 25: @@
 W 1972 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Geologii Naftowej Międzyresortowego Instytutu Geofizyki Stosowanej i Geologii Naftowej [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH.
- Doktorat — AGH 1979, habilitacja — AGH 1989. Tytuł profesora otrzymał w 1997 r.
+W 1979 roku na podstawie pracy "Geochemiczne kryteria genezy gazów w utworach górnego karbonu południowo-zachodniej części Górnośląskiego Zagłębia Węglowego", napisanej pod kierunkiem profesora Romana Neya, uzyskał stopień doktora.
+W 1989 roku na podstawie rozprawy "Geochemiczne kryteria genezy gazów akumulowanych w serii węglonośnej górnego karbonu niecki wałbrzyskiej" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
+W 1997 roku otrzymał tytuł profesora.
 Kierownik Pracowni Fizyki Złoża AGH w latach 1975–1979, kierownik Pracowni Geochemii Naftowej w latach 1979–1992, kierownik Pracowni Geochemii Naftowej i Izotopowej w latach 1992–2004. W latach 1977 i 1980 był kierownikiem naukowym wypraw prowadzących badania warunków występowania i możliwości wykorzystania wód termalnych w Himalajach i Nepalu. Prowadził badania realizowane we współpracy z US Geological Survey, Institut Francais du Petrole, Uniwersytetu Technicznego w Clausthal i in.