Stanisław Błażewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 30: Linia 30:
W 1998 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.
W 1998 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.


W ;latach 1997-1998 był kierownikiem  
W ;latach 1997-1998 był kierownikiem projektu naukowego "Badania nad opracowaniem węglowego materiału kompozytowego do budowy akumulatora ciepła reakcji chemicznej", realizowanego we współpracy z Ecole National Superieure d'Electrochimie et d'Electromet. Grenoble we Francji.
Oznaczenie
GRANT7T08D03312
Data rozpoczęcia
30/12/1997
Data zakończenia
15/12/1998
DANE OPISOWE
Klasyfikacja
inżynieria materiałowa
Charakterystyka
Odwracalne reakcje typu ciało stałe-gaz znajdują coraz częściej zastosowanie w takich procesach jak chemiczne pompy ciepła, układy do magazynowania energii, systemy klimatyzacyjne itp. Szereg typów reakcji ciało stałe-gaz, różne ich odmiany umożliwiają wytwarzanie energii cieplnej o gęstości sięgającej wartości 2 kW/g, w szerokim zakresie temperatur. Badania w niniejszej pracy dotyczyły możliwości zastosowania kompozytów węgiel-węgiel jako elementów układu do konwersji energii uwalnianej w reakcji chemicznej. W pracy została przeanalizowana reakcja pomiędzy chlorkiem manganawym a amoniakiem w złożu reakcyjnym wykonanym z kompozytu węglowego. Badania miały na celu poprawienia warunków transportowych ciepła i masy między miejscem reakcji a otoczeniem. Zastosowano kompozyt węglowy, który charakteryzował się wysokim współczynnikiem przewodnictwa cieplnego.
 
Współpraca międzynarodowa
Francja, Ecole National Superieure d'Electrochimie et d'Electromet. Grenoble


W latach 2003-2013 był kierownikiem Katedry Biomateriałów.  
W latach 2003-2013 był kierownikiem Katedry Biomateriałów.  
Linia 52: Linia 38:
Później jego zainteresowania naukowe koncentrowały się na badaniach podstawowych nanomateriałów dla zastosowań medycznych i technicznych, nanokompozytów wytwarzanych z nanowłókien polimerowych, węglowych i węglikowych.  
Później jego zainteresowania naukowe koncentrowały się na badaniach podstawowych nanomateriałów dla zastosowań medycznych i technicznych, nanokompozytów wytwarzanych z nanowłókien polimerowych, węglowych i węglikowych.  


Autor i współautor ponad 500 publikacji, około 60 patentów i zgłoszeń patentowych oraz  szeregu opracowań naukowych niepublikowanych.
Autor i współautor ponad 500 publikacji, około 60 patentów i zgłoszeń patentowych oraz szeregu opracowań naukowych niepublikowanych.


Promotor 15 prac doktorskich i recenzent ponad 30 prac doktorskich.
Promotor 15 prac doktorskich i recenzent ponad 30 prac doktorskich.

Wersja z 10:10, 25 paź 2021

Stanisław Błażewicz
Stanislaw Blazewicz.jpg
Nazwisko Błażewicz
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 21 grudnia 1947
Miejsce urodzenia Skwierzyn


Dyscyplina/specjalności inżynieria materiałowa, ceramika specjalna, inżynieria biomateriałów, materiały dla medycyny, materiały dla elektroniki, kompozyty
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Stanisław Błażewicz (1947–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, ceramika specjalna, inżynieria biomateriałów, materiały dla medycyny, materiały dla elektroniki, kompozyty

Nota biograficzna

Urodził się 21 grudnia 1947 roku w Skwierzynie.

W 1971 roku ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.

W 1972 roku rozpoczął pracę inżyniera w Zakładzie Nauki o Materiałach i Ceramiki Specjalnej Instytutu Inżynierii Materiałowej Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.

W 1980 roku na podstawie pracy "Wpływ mechanizmu rozkładu termicznego prekursora poliakrylonitrylowego na własności mechaniczne włókien węglowych", napisanej pod kierunkiem profesora Romana Pampucha, uzyskał doktorat.

W 1992 roku na podstawie rozprawy "Otrzymywanie i modyfikacja fizyczno-chemicznych właściwości włókien węglowych" otrzymał stopień doktora habilitowanego.

W 1998 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.

W ;latach 1997-1998 był kierownikiem projektu naukowego "Badania nad opracowaniem węglowego materiału kompozytowego do budowy akumulatora ciepła reakcji chemicznej", realizowanego we współpracy z Ecole National Superieure d'Electrochimie et d'Electromet. Grenoble we Francji.

W latach 2003-2013 był kierownikiem Katedry Biomateriałów.

Prowadził wykłady i prace badawcze w zakresie inżynierii materiałów dla zastosowań technicznych i medycznych, m.in. zajęcia dydaktyczne w zakresie inżynierii biomateriałów, materiałów dla elektroniki, materiałów węglowych, technologii materiałów kompozytowych i materiałów kompozytowych dla inżynierii budowlanej.

Później jego zainteresowania naukowe koncentrowały się na badaniach podstawowych nanomateriałów dla zastosowań medycznych i technicznych, nanokompozytów wytwarzanych z nanowłókien polimerowych, węglowych i węglikowych.

Autor i współautor ponad 500 publikacji, około 60 patentów i zgłoszeń patentowych oraz szeregu opracowań naukowych niepublikowanych.

Promotor 15 prac doktorskich i recenzent ponad 30 prac doktorskich.

Przez wiele lat był organizatorem i współorganizatorem wielu polskich i międzynarodowych konferencji dotyczących materiałów dla medycyny, materiałów kompozytowych i węglowych, organizatorem sekcji konferencyjnych poświęconych tematyce biomateriałów węglowych w ramach konferencji światowych (World Carbon Conference Series), a w 2012 roku był głównym organizatorem the World Conference on Carbon w Krakowie. Współpracował też z przemysłem syntetycznych materiałów węglowych SGL Carbon, a przedmiotem badań były energooszczędne i przyjazne dla środowiska nowe surowce i technologie dla wyrobów węglowych i grafitowych.

W ramach projektu europejskiego (the VIIth Framework Programme, The People, Marie Curie Action - Industry-Academia Partnership) prowadzonego w latach 2010-2013, wspólnie z uniwersytetem w Brighton i firmą farmaceutyczną Pharmidex (Londyn), był współorganizatorem trzech międzynarodowych warsztatów naukowych poświęconych zastosowaniu nanocząstek w medycynie.

Uczestniczył w międzynarodowych projektach badawczych współpracując z wieloma ośrodkami naukowymi, uczelniami i przemysłem, m.in. CERN-Geneva, Davos, Szwajcaria; Institute of Rock Structure and Mechanics of the Czech Academy of Science, Charles University, Praga, Czechy, École Nationale Supérieure d'Électrochimie et d'Électrométallurgie, Joseph Fourier University, Grenoble, Francja, Universite Catholique de Louvain, Belgia, Pharmidex Londyn, Brighton University, Wielka Brytania, SGL Group - The Carbon Company, Niemcy.

Członek Polskiego Stowarzyszenia Biomateriałów, Carbon Group of Academy of Science (Czechy), Polskiego Towarzystwa Grafitowego, Komisji Nauk Ceramicznych krakowskiego oddziału PAN, European Carbon Association,

W latach 2006-2013 prezes Polskiego Towarzystwa Węglowego.

W latach 1998-2008 był redaktorem naczelnym kwartalnika polsko-angielskiego „Inżynieria Biomateriałów”, ponadto Guest-edytorem wydań specjalnych „Energy Conversion i Management Journal”, „Macromolecular Symposia”, „Biomaterials in Regenerative Medicine”.

Odznaczenia i nagrody

Medal Komisji Edukacji Narodowej

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/blazewicz-stanislaw-02329

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 227
  • Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 134, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1973/74]. Kraków 1975, s. 60
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 31

Inne

stan na dzień 25.10.2021