Marian Golec: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 35 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Marian Golec
|family-name=Golec
| image =
|given-name=Marian
| family-name = Golec
|honorific-prefix=Dr hab. inż.
| given-name = Marian
|image=
| additional-name =
|birth_date=19 sierpnia 1942
| honorific-prefix = Dr hab.
|birth_place=Kraków
| honorific-suffix =
|death_date=31 sierpnia 1984
| native_name =
|fields=technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych
| native_name_lang =
|faculty=Wydział Paliw i Energii
| image =
|name=Marian Golec
| image_size =
| alt =
| caption =  
| birth_date = 1942
| birth_place =  
| death_date = 1984
| death_place =
| resting_place =
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields = technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych
| workplaces =  
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =
| awards =
| signature =
| signature_alt =
| website =
| footnotes =
| spouse =
| children =  
}}
}}
Dr hab. '''Marian Golec''' (1942-1984)
Dr hab. inż. '''Marian Golec''' (1942–1984)


Specjalność: technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych
Dyscyplina/specjalności: technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych


Urodził się 19 sierpnia 1942 roku w Krakowie, zmarł 31 sierpnia 1984 roku. W roku 1961 ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Bielsku-Białej. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Metalurgicznym AGH, które ukończył w 1967 roku.
== Nota biograficzna ==


Pracę w Katedrze Koksownictwa jako asystent stażysta rozpoczął w 1967 roku. W czasie asystentury pełnił funkcję V-ce Przewodniczącego koła Młodych Pracowników Naukowych na Wydziale Metalurgicznym, był opiekunem grup studenckich. W 1973 roku po uzyskaniu stopnia doktora nauk technicznych został adiunktem w Katedrze Technologii Wyrobów Węglowo-Grafitowych. W roku 1980 odbył trzymiesięczny staż naukowy w Technische Uniwersität Clausthal w Niemczech, gdzie prowadził badania na elektrodach grafitowych. W marcu 1984 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną. Po Jego śmierci w 1984 roku Centralna Komisja Kwalifikacyjna nadała mu stopień doktora habilitowanego.
Urodził się 19 sierpnia 1942 roku w Krakowie, zmarł 31 sierpnia 1984 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim.


W swojej pracy naukowo-badawczej zajmował się problematyką związaną z technologią produkcji i użytkowania elektrod węglowo-grafitowych.
W 1961 roku ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Bielsku-Białej. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Metalurgicznym AGH, które ukończył w 1967 roku.


Autor wielu publikacji oraz kilku patentów, promotor wielu prac dyplomowych. Był doskonałym dydaktykiem i organizatorem.
W 1967 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie i Katedrze Koksownictwa [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]]. W czasie asystentury pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Koła Młodych Pracowników Naukowych na Wydziale Metalurgicznym, będąc opiekunem grup studenckich.  


Źródło:
W 1973 roku na podstawie pracy "Czynniki kształtujące reakcyjność elektrod grafitowych" uzyskał stopień doktora i nauk technicznych i został adiunktem w Katedrze Technologii Wyrobów Węglowo-Grafitowych.  
* 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974-1999. Kraków [1999?]. S. 5


W 1980 roku odbył trzymiesięczny staż naukowy w Technische Uniwersität Clausthal w Niemczech, gdzie prowadził badania na elektrodach grafitowych.
W marcu 1984 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną.
Po śmierci w 1984 roku Centralna Komisja Kwalifikacyjna nadała mu stopień doktora habilitowanego.
W swojej pracy naukowo-badawczej zajmował się problematyką związaną z technologią produkcji i użytkowania elektrod węglowo-grafitowych.
Autor wielu publikacji oraz kilku patentów, promotor wielu prac dyplomowych.
== Źródła do biogramu ==
====Książki====
* 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974-1999. Red. G. Ceglarska-Stefańska, J.F. Janik. Kraków [1999?], s. 5
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 135]
* [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 54


{{DEFAULTSORT:Golec, Marian }}
{{DEFAULTSORT:Golec, Marian }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 15:38, 26 paź 2021

Marian Golec
Nazwisko Golec
Imię / imiona Marian
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż.
Data urodzenia 19 sierpnia 1942
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 31 sierpnia 1984
Dyscyplina/specjalności technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych
Wydział Wydział Paliw i Energii



Dr hab. inż. Marian Golec (1942–1984)

Dyscyplina/specjalności: technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych

Nota biograficzna

Urodził się 19 sierpnia 1942 roku w Krakowie, zmarł 31 sierpnia 1984 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim.

W 1961 roku ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Bielsku-Białej. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Metalurgicznym AGH, które ukończył w 1967 roku.

W 1967 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie i Katedrze Koksownictwa Wydziału Metalurgicznego. W czasie asystentury pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Koła Młodych Pracowników Naukowych na Wydziale Metalurgicznym, będąc opiekunem grup studenckich.

W 1973 roku na podstawie pracy "Czynniki kształtujące reakcyjność elektrod grafitowych" uzyskał stopień doktora i nauk technicznych i został adiunktem w Katedrze Technologii Wyrobów Węglowo-Grafitowych.

W 1980 roku odbył trzymiesięczny staż naukowy w Technische Uniwersität Clausthal w Niemczech, gdzie prowadził badania na elektrodach grafitowych.

W marcu 1984 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną.

Po śmierci w 1984 roku Centralna Komisja Kwalifikacyjna nadała mu stopień doktora habilitowanego.

W swojej pracy naukowo-badawczej zajmował się problematyką związaną z technologią produkcji i użytkowania elektrod węglowo-grafitowych.

Autor wielu publikacji oraz kilku patentów, promotor wielu prac dyplomowych.

Źródła do biogramu

Książki

  • 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974-1999. Red. G. Ceglarska-Stefańska, J.F. Janik. Kraków [1999?], s. 5
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 135]
  • [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 54