Marian Golec: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 5 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
|family-name=Golec | |family-name=Golec | ||
|given-name=Marian | |given-name=Marian | ||
|honorific-prefix=Dr hab. | |honorific-prefix=Dr hab. inż. | ||
|image= | |image= | ||
|birth_date=19 sierpnia 1942 | |birth_date=19 sierpnia 1942 | ||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
|name=Marian Golec | |name=Marian Golec | ||
}} | }} | ||
Dr hab. '''Marian Golec''' (1942–1984) | Dr hab. inż. '''Marian Golec''' (1942–1984) | ||
Dyscyplina/specjalności: technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych | Dyscyplina/specjalności: technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
W 1961 roku ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Bielsku-Białej. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Metalurgicznym AGH, które ukończył w 1967 roku. | W 1961 roku ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Bielsku-Białej. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Metalurgicznym AGH, które ukończył w 1967 roku. | ||
W 1967 roku rozpoczął pracę | W 1967 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie i Katedrze Koksownictwa [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]]. W czasie asystentury pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Koła Młodych Pracowników Naukowych na Wydziale Metalurgicznym, będąc opiekunem grup studenckich. | ||
W 1973 roku na podstawie pracy "Czynniki kształtujące reakcyjność elektrod grafitowych" uzyskał stopień doktora i nauk technicznych i został adiunktem w Katedrze Technologii Wyrobów Węglowo-Grafitowych. | |||
W 1980 roku odbył trzymiesięczny staż naukowy w Technische Uniwersität Clausthal w Niemczech, gdzie prowadził badania na elektrodach grafitowych. | |||
W marcu 1984 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną. | |||
Po śmierci w 1984 roku Centralna Komisja Kwalifikacyjna nadała mu stopień doktora habilitowanego. | Po śmierci w 1984 roku Centralna Komisja Kwalifikacyjna nadała mu stopień doktora habilitowanego. | ||
| Linia 30: | Linia 36: | ||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == | ||
====Książki==== | ====Książki==== | ||
* 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974-1999. Red. G. Ceglarska-Stefańska, J.F. Janik. Kraków [1999?], s. 5 | * 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974-1999. Red. G. Ceglarska-Stefańska, J.F. Janik. Kraków [1999?], s. 5 | ||
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 135] | |||
* [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 54 | |||
{{DEFAULTSORT:Golec, Marian }} | {{DEFAULTSORT:Golec, Marian }} | ||
[[Category:Biogramy]] | [[Category:Biogramy]] | ||
Aktualna wersja na dzień 15:38, 26 paź 2021
| Marian Golec | |
|---|---|
| Nazwisko | Golec |
| Imię / imiona | Marian |
| Tytuły / stanowiska | Dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 19 sierpnia 1942 |
| Miejsce urodzenia | Kraków |
| Data śmierci | 31 sierpnia 1984 |
| Dyscyplina/specjalności | technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych |
| Wydział | Wydział Paliw i Energii
|
Dr hab. inż. Marian Golec (1942–1984)
Dyscyplina/specjalności: technologia produkcji i użytkowania elektrod węglowych
Nota biograficzna
Urodził się 19 sierpnia 1942 roku w Krakowie, zmarł 31 sierpnia 1984 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim.
W 1961 roku ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Bielsku-Białej. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Metalurgicznym AGH, które ukończył w 1967 roku.
W 1967 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie i Katedrze Koksownictwa Wydziału Metalurgicznego. W czasie asystentury pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Koła Młodych Pracowników Naukowych na Wydziale Metalurgicznym, będąc opiekunem grup studenckich.
W 1973 roku na podstawie pracy "Czynniki kształtujące reakcyjność elektrod grafitowych" uzyskał stopień doktora i nauk technicznych i został adiunktem w Katedrze Technologii Wyrobów Węglowo-Grafitowych.
W 1980 roku odbył trzymiesięczny staż naukowy w Technische Uniwersität Clausthal w Niemczech, gdzie prowadził badania na elektrodach grafitowych.
W marcu 1984 roku przedstawił rozprawę habilitacyjną.
Po śmierci w 1984 roku Centralna Komisja Kwalifikacyjna nadała mu stopień doktora habilitowanego.
W swojej pracy naukowo-badawczej zajmował się problematyką związaną z technologią produkcji i użytkowania elektrod węglowo-grafitowych.
Autor wielu publikacji oraz kilku patentów, promotor wielu prac dyplomowych.
Źródła do biogramu
Książki
- 25 lat Wydziału Paliw i Energii 1974-1999. Red. G. Ceglarska-Stefańska, J.F. Janik. Kraków [1999?], s. 5
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 135]
- [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 54