Jan Stanisław Pielok: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 33 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Pielok
|family-name=Pielok
|given-name=Jan Stanisław
|given-name=Jan Stanisław
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Jan Pielok.jpg
|birth_date=12 czerwca 1936
|birth_date=12 czerwca 1936
|birth_place=Gdynia
|birth_place=Gdynia
|death_date=9 listopada 2021
|fields=geodezja i kartografia, górnictwo i geologia inżynierska
|function=Zastępca dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej Wwydziału Geodezji Górniczej (1985-1990)
|faculty=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|faculty=Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi
}}
}}
'''Jan Stanisław Pielok''' (1936-)    '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Jan Stanisław Pielok''' (1936-2021)     


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: geodezja i kartografia, górnictwo i geologia inżynierska


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 12 czerwca 1936 roku w Gdyni.  
Urodził się 12 czerwca 1936 roku w Gdyni. Zmarł 9 listopada 2021 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.  


W 1953 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące w Chorzowie, a następnie w 1957 roku Technikum Miernictwa Górniczego dla Pracujących w Bytomiu.


W latach 1953-1960 pracował w w Kopalni Węgla Kamiennego "Chorzów", początkowo jako pomocnik mierniczego, a później jako technik mierniczy. W latach 1955-1960 był ratownikiem górniczym.


W latach 1960-1965 studiował na Wydziale Geodezji Górniczej AGH. Studia zakończył tytułem zawodowym magistra inżyniera geodety górniczego.


Kierownik Zakładu Geodezji Górniczej 1989-
Bezpośrednio po studiach rozpoczął pracę w AGH. W latach 1965-1974 był asystentem i starszym asystentem w Katedrze Geodezji Górniczej [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]], od 1969 roku znajdującej się w strukturach Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej.


W 1974 roku na podstawie pracy "Określenie zmienności współczynnika czasu dla opisu kształtowania się niecek obniżeniowych w górotworze nad eksploatowanym pokładem", napisanej pod kierunkiem prof. Zygmunta Kowalczyka uzyskał stopień doktora.


Specjalność: górnictwo i geologia (geodezja górnicza)
W latach 1974-1987 był adiunktem w Zakładzie Badań Deformacji Górotworu Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej WGG. W latach 1985-1990 był zastępcą dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej.


Urodził się 12 czerwca 1936 roku w Gdyni. W 1974 roku uzyskał stopień doktora w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, a w 1987 roku stopień doktora habilitowanego. W 1999 roku otrzymał tytuł profesora.
W latach 1978-1980 był zatrudniony na 1/2 etatu jako starszy inspektor ds Szkód Górniczych w KWK "Grodziec" w Będzinie, a następnie w latach 1982-1993 w KWK "Andaluazja" w Brzezinach Śląskich, następnie w latach 1994-1998 pracował jako konsultant naukowy w Przedsiębiorstwie Miernictwa Górniczego w Katowicach.


Przebieg pracy zawodowej na AGH: zastępca dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej na Wydziale Geodezji Górniczej 1985–1990, kierownik Zakładu Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska od 1989 roku.
W 1987 roku na podstawie rozprawy habilitacyjnej "Przebieg osiadania powierzchni w czasie, przy komorowo-filarowej eksploatacji złóż soli" uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach 1987-1991 był docentem w Zakładzie Geodezji Górniczej. Od 1991 roku był profesorem nadzwyczajnym. Od 1989 roku był kierownikiem Zakładu Geodezji Górniczej, od 1992 roku będącego w strukturach [[Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska|Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska]].


Członek Komitetu Geodezji PAN 1993–1995 (Sekcji Geodezji Przemysłowej 1991–); Komitetu Górnictwa PAN 1993–1995; Międzynarodowego Towarzystwa Miernictwa Górniczego (ISM) (członek Prezydium i przewodniczący IV Komisji 1982–1994, członek III Komisji 1995–); New York Academy of Sciences 1998–; Komisji Ochrony Powierzchni przy Wyższym Urzędzie Górniczym w Katowicach 1996–.
W 1999 roku otrzymał tytuł profesora.


Badania: problematyka wpływów eksploatacji górniczej na powierzchnię i górotwór; technologia pomiarów i obliczeń w geodezji górniczej; systemy informatyczne dla górnictwa; likwidacja kopalń; składowanie odpadów i magazynowanie surowców w wyrobiskach górniczych.
W jego pracy naukowej można wydzielić następujące kierunki badawcze: problematyka wpływów eksploatacji górniczej na powierzchnię i górotwór, technologia pomiarów i obliczeń w geodezji górniczej, systemy informatyczne dla górnictwa, likwidacja kopalń, składowanie odpadów i magazynowanie surowców w wyrobiskach górniczych.  


Autor wielu prac oryginalnych. Autor monografii, patentów, wielu ekspertyz i wdrożonych pomysłów racjonalizatorskich. Promotor prac doktorskich.
W 1979 roku podczas udziału w Kongresie International Society on Mine Surveying (ISM) w Aachen zaproponowano mu członkostwo IV Komisji (ds. Szkód Górniczych) tego Stowarzyszenia, a następnie został jej przewodniczącym. Od tego czasu organizował coroczne posiedzenia robocze w różnych krajach. Funkcję tę sprawował do 1993 roku.
Odznaczenia i nagrody


Min. Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (zespołowo II stopnia) 1979, (zespołowo III stopnia) 1981, 1984, 1988, (indywidualnie III stopnia) 1989; Srebrny Krzyż Zasługi 1978, Złoty Krzyż Zasługi 1983; Złota Odznaka „Za zasługi dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej” 1993, Srebrna odznaka „Za zasługi dla górnictwa RP” 1996; Medal KEN 1998.
Autor i współautor około 40 pomysłów racjonalizatorskich i kilku patentów w zakresie metod kierowania eksploatacją górniczą w aspekcie minimalizacji jej wpływu na powierzchnię i obiekty górotworu.
Źródło


    Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 486, portr.
Autor ponad 110 publikacji naukowych w czasopismach technicznych i w materiałach konferencyjnych - krajowych i zagranicznych.


Promotor prac doktorskich.


Min. Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (zespołowo II stopnia) 1979, (zespołowo III stopnia) 1981, 1984, 1988, (indywidualnie III stopnia) 1989, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka „Za zasługi dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej”, Srebrna odznaka „Za zasługi dla górnictwa RP”, Medal Komisji Edukacji Narodowej
W 2006 roku przeszedł na emeryturę.


Członek Komitetu Geodezji PAN (Sekcji Geodezji Przemysłowej), Komitetu Górnictwa PAN,  Międzynarodowego Towarzystwa Miernictwa Górniczego (IMS), New York Academy of Sciences, Komisji Ochrony Powierzchni przy Wyższym Urzędzie Górniczym w Katowicach.


==== Odznaczenia i nagrody ====


==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Złota Odznaka „Za zasługi dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej”,  Srebrna odznaka „Za zasługi dla górnictwa RP”, [[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Nagrody zespołowa II i III (trzykrotnie) stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz indywidualna III stopnia.


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://bpp.agh.edu.pl/autor/?idA=01934&idform=1&afi=1&f1Search=1&fodR=2004&fdoR=2011&fagTP=0


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 51: Linia 64:
==== Książki ====
==== Książki ====


*
* Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 31, [foto]
* Pielok J.: Anegdoty z Wydziału Geodezji Górniczej (i nie tylko) - spisane przez prof. Jana Pieloka. [Kraków 2004], 36 s., [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 274-275, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Red. J. Kapuścik. Warszawa 2000. s. 486, [foto]


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====


*
* Szewczyk J.: Profesor Jan Pielok - 41 lat pracy naukowo-badawczej i dydaktycznej. ''Geodezja : półrocznik AGH'' 2006, T. 12, z. 2/1, s. 69-75, [foto]


==== Inne ====
==== Inne ====


*
* Pielok J.: Od chachora do profesora (rechtóra). Nieopublikowane wspomnienia, maszynopis w posiadaniu autora
* Zmarł prof. Jan Pielok - AGH [online] [przeglądany 17.11.2021]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/pracownicy/odeszli/info/article/zmarl-prof-jan-pielok/
* Zmarł prof. Jan Pielok - GEOFORUM [online] [przeglądany 17.11.2021]. Dostępny w: https://geoforum.pl/news/31603/zmarl-prof-jan-pielok


{{DEFAULTSORT:Pielok, Jan Stanisław}}
{{DEFAULTSORT:Pielok, Jan Stanisław}}


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 19.06.2020</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 14:53, 2 gru 2021

Jan Stanisław Pielok
Jan Pielok.jpg
Nazwisko Pielok
Imię / imiona Jan Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 12 czerwca 1936
Miejsce urodzenia Gdynia
Data śmierci 9 listopada 2021
Dyscyplina/specjalności geodezja i kartografia, górnictwo i geologia inżynierska
Pełnione funkcje Zastępca dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej Wwydziału Geodezji Górniczej (1985-1990)
Wydział Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Jan Stanisław Pielok (1936-2021)

Dyscyplina/specjalności: geodezja i kartografia, górnictwo i geologia inżynierska

Nota biograficzna

Urodził się 12 czerwca 1936 roku w Gdyni. Zmarł 9 listopada 2021 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W 1953 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące w Chorzowie, a następnie w 1957 roku Technikum Miernictwa Górniczego dla Pracujących w Bytomiu.

W latach 1953-1960 pracował w w Kopalni Węgla Kamiennego "Chorzów", początkowo jako pomocnik mierniczego, a później jako technik mierniczy. W latach 1955-1960 był ratownikiem górniczym.

W latach 1960-1965 studiował na Wydziale Geodezji Górniczej AGH. Studia zakończył tytułem zawodowym magistra inżyniera geodety górniczego.

Bezpośrednio po studiach rozpoczął pracę w AGH. W latach 1965-1974 był asystentem i starszym asystentem w Katedrze Geodezji Górniczej Wydziału Geodezji Górniczej, od 1969 roku znajdującej się w strukturach Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej.

W 1974 roku na podstawie pracy "Określenie zmienności współczynnika czasu dla opisu kształtowania się niecek obniżeniowych w górotworze nad eksploatowanym pokładem", napisanej pod kierunkiem prof. Zygmunta Kowalczyka uzyskał stopień doktora.

W latach 1974-1987 był adiunktem w Zakładzie Badań Deformacji Górotworu Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej WGG. W latach 1985-1990 był zastępcą dyrektora Instytutu Geodezji Górniczej i Przemysłowej.

W latach 1978-1980 był zatrudniony na 1/2 etatu jako starszy inspektor ds Szkód Górniczych w KWK "Grodziec" w Będzinie, a następnie w latach 1982-1993 w KWK "Andaluazja" w Brzezinach Śląskich, następnie w latach 1994-1998 pracował jako konsultant naukowy w Przedsiębiorstwie Miernictwa Górniczego w Katowicach.

W 1987 roku na podstawie rozprawy habilitacyjnej "Przebieg osiadania powierzchni w czasie, przy komorowo-filarowej eksploatacji złóż soli" uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach 1987-1991 był docentem w Zakładzie Geodezji Górniczej. Od 1991 roku był profesorem nadzwyczajnym. Od 1989 roku był kierownikiem Zakładu Geodezji Górniczej, od 1992 roku będącego w strukturach Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska.

W 1999 roku otrzymał tytuł profesora.

W jego pracy naukowej można wydzielić następujące kierunki badawcze: problematyka wpływów eksploatacji górniczej na powierzchnię i górotwór, technologia pomiarów i obliczeń w geodezji górniczej, systemy informatyczne dla górnictwa, likwidacja kopalń, składowanie odpadów i magazynowanie surowców w wyrobiskach górniczych.

W 1979 roku podczas udziału w Kongresie International Society on Mine Surveying (ISM) w Aachen zaproponowano mu członkostwo IV Komisji (ds. Szkód Górniczych) tego Stowarzyszenia, a następnie został jej przewodniczącym. Od tego czasu organizował coroczne posiedzenia robocze w różnych krajach. Funkcję tę sprawował do 1993 roku.

Autor i współautor około 40 pomysłów racjonalizatorskich i kilku patentów w zakresie metod kierowania eksploatacją górniczą w aspekcie minimalizacji jej wpływu na powierzchnię i obiekty górotworu.

Autor ponad 110 publikacji naukowych w czasopismach technicznych i w materiałach konferencyjnych - krajowych i zagranicznych.

Promotor prac doktorskich.

W 2006 roku przeszedł na emeryturę.

Członek Komitetu Geodezji PAN (Sekcji Geodezji Przemysłowej), Komitetu Górnictwa PAN, Międzynarodowego Towarzystwa Miernictwa Górniczego (IMS), New York Academy of Sciences, Komisji Ochrony Powierzchni przy Wyższym Urzędzie Górniczym w Katowicach.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka „Za zasługi dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej”, Srebrna odznaka „Za zasługi dla górnictwa RP”, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Nagrody zespołowa II i III (trzykrotnie) stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz indywidualna III stopnia.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/?idA=01934&idform=1&afi=1&f1Search=1&fodR=2004&fdoR=2011&fagTP=0

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga tytułów i stopni naukowych : uzyskanych na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1951-2001. [AGH]. Red. J. Bernasik. Kraków 2001, s. 31, [foto]
  • Pielok J.: Anegdoty z Wydziału Geodezji Górniczej (i nie tylko) - spisane przez prof. Jana Pieloka. [Kraków 2004], 36 s., [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 274-275, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Red. J. Kapuścik. Warszawa 2000. s. 486, [foto]

Artykuły

  • Szewczyk J.: Profesor Jan Pielok - 41 lat pracy naukowo-badawczej i dydaktycznej. Geodezja : półrocznik AGH 2006, T. 12, z. 2/1, s. 69-75, [foto]

Inne