Jan Pielichowski: Różnice pomiędzy wersjami

Jan Pielichowski
Nazwisko	Pielichowski
Imię / imiona	Jan
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	2 stycznia 1938
Miejsce urodzenia	Herbutów ; ;
Wydział	Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Wersja z 08:06, 8 gru 2021

Prof. dr hab. inż. Jan Pielichowski (1938–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności:

Nota biograficzna

Urodził się 2 stycznia 1938 roku w Herbutowie.

W 1956 roku ukończył I liceum Ogólnokształcące w Miliczu.

W 1961 roku ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej, uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera.

W latach 1961–1963 pracował w Katedrze Chemii Organicznej Uniwersytetu Wrocławskiego, a następnie w latach 1963–1971 był zatrudniony w Instytucie Ciężkiej Syntezy Organicznej „Blachownia” w Kędzierzynie-Koźlu, gdzie prowadził badania nad otrzymywaniem oraz strukturą i właściwościami kauczuków etylenowo-propylenowych.

W 1967 roku uzyskał stopień doktora nauk chemicznych.

W 1971 roku na podstawie rozprawy „Studia nad modyfikowaniem kauczuków etylenowo-propylenowych żywicami syntetycznymi”na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W latach 1971–1972 był dyrektorem Instytutu Chemii na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu.

W latach 1972–2012 był zatrudniony na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej.

W 1983 roku otrzymał tytuł profesora. W 1992 roku został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego w Politechnice Krakowskiej.

W latach 1975–1978 pełnił obowiązki prodziekana Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej ds. Dydaktycznych, a w latach 1990–1993 dziekana Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej. W 1990 roku utworzył Pracownię Chemii i Technologii Tworzyw Sztucznych, przekształconą w 1996 roku w Samodzielną Katedrę Chemii i Technologii Tworzyw Sztucznych, którą kierował do 2009 roku.

Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki WIMiC-kchk, Katedra Chemii Krzemianów i Związków Wielkocząsteczkowych !!!!!!!

Wypromował 28 doktorów, spośród których dziewięciu uzyskało stopień naukowy doktora habilitowanego, w tym czterech tytuł profesora.

Autor ponad 400 publikacji krajowych i zagranicznych oraz 70 patentów.

W latach 2002–2005 w ramach III Programu Horyzontalnego realizował prace objęte projektem celowym oraz aktywnie uczestniczył w pracach COST Action P8 – “Materials and Systems for Optical Data Storage and Processing”.

Działał również na rzecz unowocześniania zajęć dydaktycznych poprzez uczestnictwo w programach międzynarodowych “Tempus”, “Socrates-Erasmus” oraz “Marie Curie Host Fellowships”.

Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej, Komitetu Chemii PAN, Komitetu Nauki o Materiałach PAN (Sekcja Biomateriały). Pełnił też funkcje redaktora Zeszytów Naukowych Politechniki Krakowskiej, serii „Chemia”, przez wiele lat był członkiem Rady Programowej czasopisma "Polimery" oraz członkiem Rady Redakcyjnej "Journal of Polymer Engineering" oraz wielu komitetów naukowych prestiżowych konferencji krajowych i zagranicznych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Złoty Medal Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Honorową Odznakę Politechniki Krakowskiej, 3 Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Zdobył wyróżnienia na wielu międzynarodowych i krajowych wystawach, m.in. złoty medal na „Międzynarodowym Salonie Wynalazków i Nowych Produktów” w Genewie (2006) oraz Puchar MNiSW za Międzynarodowe Osiągnięcia Wynalazcze (2007)

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/pielichowski-jan-05201

Źródła do biogramu

Książki

Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 119, [foto]

[Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 94

   Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH w 70-lecie swojej działalności. Kraków 2019, s. 20,

Artykuły

Ludzie nauki : Jubileusz 80-lecia profesora Jana Pielichowskiego. Polimery 2018, nr 1, s. 57-58, [foto]

Inne

Poczet Dziekanów Wydziału – Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej [online] [przeglądany 7.12.2021]. Dostępny w: https://chemia.pk.edu.pl/o-wydziale/poczet-dziekanow-wydzialu/
LUDZIE NAUKI. POLIMERY 2018, 63, nr [online] [przeglądany 7.12.2021]. Dostępny w: https://docplayer.pl/111161143-Ludzie-nauki-polimery-2018-63-nr-1-57.html

stan na dzień 8.12.2021

@@ Linia 42: / Linia 42: @@
 WIMiC-kchk, Katedra Chemii Krzemianów i Związków Wielkocząsteczkowych !!!!!!!
+Wypromował 28 doktorów, spośród których dziewięciu uzyskało stopień naukowy doktora habilitowanego, w tym czterech tytuł profesora.
-Współautor monografii, 5 skryptów i ok. 200 publikacji naukowych i patentów z dziedziny chemii i technologii manomerów, polimerów i tworzyw sztucznych. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej, Komitetu Chemii PAN, Komitetu Redakcyjnego i Rady Programowej miesięcznika „Polimery”.
+Autor ponad 400 publikacji krajowych i zagranicznych oraz 70 patentów.
-/////////////////////////////////////////////////////
- Wypromował 28 doktorów, spośród których dziewięciu uzyskało stopień
-naukowy doktora habilitowanego, w tym czterech tytuł profesora.
-naukowy doktora habilitowanego, w tym czterech tytuł profesora.
-Dorobek Profesora obejmuje ponad 400 publikacji krajowych i zagranicznych oraz 70 patentów. Jest współautorem cieszących się dużą popularnością podręczników „Technologia tworzyw sztucznych” (WNT, sześć wydań), „Chemia polimerów” (1998, 2004, 2012), „Chemia i technologia żywic epoksydowych” (WNT, 2002), „Preparaty - ka polimerów” (WNT Teza, 2005), „Geosyntetyki w in - żynierii i ochronie środowiska” (WNT Teza, 2006) oraz czterech skryptów opublikowanych przez Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej. Zainteresowania naukowe profesora Jana Pielichow - skiego obejmują m.in. modyfikację chemiczną karbazo - lu, polimeryzację N -winylokarbazolu, zagadnienia do - tyczące katalizy przeniesienia międzyfazowego oraz otrzymywania i oceny właściwości spienionych tworzyw polimerowych. Opraco - wał sposób wytwarza - nia N -winylokarbazolu o czystości wymaganej do syntezy poliwinylo - karbazolu, a następnie sposób wytwarzania wysokocząsteczkowych polimerów N -winylo - karbazolu z wykorzy - staniem kompleksowych katalizatorów metalo - organicznych. Przed - miotem badań prowa - dzonych w kierowanym przez Profesora zespole były reaktywne barwniki karbazolowe otrzymywane poprzez sprzęganie 9-(2,3-epoksypropylo)karbazolu z chlorkami diazoniowymi. W ostatnich latach Jego szczególnym zainteresowaniem cieszą się polimery biodegradowal - ne. Opracowanie nowej metody syntezy poliaminokwa - sów, z zastosowaniem techniki mikrofalowej, umożliwia otrzymywanie polimerów o dużej czystości, do zastoso - wań w farmacji oraz inżynierii biomateriałowej. Kolejne prace dotyczą opracowania prostej i ekonomicznie uza - sadnionej metody uzyskiwania z surowców roślinnych DNA i jego pochodnych do zastosowania w elektronice i fotonice, m.in. jako komponenty diod elektrolumine - scencyjnych i ogniw fotowoltaicznych. Prof. Jan Pielichowski brał też aktywny udział w pra - cach badawczych i aplikacyjnych związanych z ochroną środowiska, zarówno w zakresie otrzymywania nowych materiałów polimerowych ze źródeł odnawialnych, jak i recyklingu odpadów z tworzyw polimerowych. Efektem tych prac są liczne publikacje i patenty. Opra - cowane zostały m.in. poliuretanowe materiały porowate z zastosowaniem polioli z olejów roślinnych jako surow - ców odnawialnych (Sposób przygotowania przedmiesz - ki poliolowej z użyciem odpadowego, mikroporowatego elastomeru poliuretanowego – patent PL 194658 B1) oraz polioli z recyklingu surowcowego odpadów poliureta - nowych (Sposób otrzymywania składnika poliolowego przeznaczonego do syntezy elastycznych poliuretano - wych materiałów porowatych – zgłoszenie patentowe P-372612). Wiele z prowadzonych prac, np. „Metoda przerobu zu - żytych butelek z PET na proekologiczne wyroby termo - izolacyjne-płyta IZOPET-R” zakończyły się wdrożeniem (2004), a także zdobyły wyróżnienia na wielu między - 58 POLIMERY 2018, 63 , nr 1 narodowych i krajowych wystawach, m.in. złoty medal na „Międzynarodowym Salonie Wynalazków i Nowych Produktów” w Genewie (2006) oraz Puchar MNiSW za Międzynarodowe Osiągnięcia Wynalazcze (2007). Na podkreślenie zasługuje duża aktywność prof. Jana Pielichowskiego w pozyskiwaniu partnerów do współ - pracy w zakresie wykorzystywania środków Programów Operacyjnych Unii Europejskiej. W latach 2002–2005 w ramach III Programu Horyzontalnego realizował pra - ce objęte projektem celowym oraz aktywnie uczestniczył w pracach COST Action P8 – “Materials and Systems for Optical Data Storage and Processing”. Działał również na rzecz unowocześniania zajęć dydaktycznych poprzez uczestnictwo w programach międzynarodowych “Tem - pus”, “Socrates-Erasmus” oraz “Marie Curie Host Fellow - ships”. Pełnił też funkcje redaktora Zeszytów Naukowych Politechniki Krakowskiej, serii „Chemia”, przez wiele lat był członkiem Rady Programowej czasopisma Polimery oraz członkiem Rady Redakcyjnej Journal of Polymer En - gineering , a także przewodniczącym Zarządu Oddziału Polskiego Towarzystwa Chemicznego (PTChem) w Kra - kowie, Przewodniczącym Sekcji Chemii Organicznej PTChem, członkiem Komitetu Nauki o Materiałach PAN (Sekcja Biomateriały) oraz wielu komitetów naukowych prestiżowych konferencji zagranicznych i krajowych.
-//////////////////////////////////////////////////
+W latach 2002–2005 w ramach III Programu Horyzontalnego realizował prace objęte projektem celowym oraz aktywnie uczestniczył w pracach COST Action P8 – “Materials and Systems for Optical Data Storage and Processing”.
+Działał również na rzecz unowocześniania zajęć dydaktycznych poprzez uczestnictwo w programach międzynarodowych “Tempus”, “Socrates-Erasmus” oraz “Marie Curie Host Fellowships”.
+Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej, Komitetu Chemii PAN, Komitetu Nauki o Materiałach PAN (Sekcja Biomateriały). Pełnił też funkcje redaktora Zeszytów Naukowych Politechniki Krakowskiej, serii „Chemia”, przez wiele lat był członkiem Rady Programowej czasopisma "Polimery" oraz członkiem Rady Redakcyjnej "Journal of Polymer Engineering" oraz wielu komitetów naukowych prestiżowych konferencji  krajowych i zagranicznych.
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
-[[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Złoty Medal Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Honorową Odznakę Politechniki Krakowskiej, 3 Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
+[[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Złoty Medal Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Honorową Odznakę Politechniki Krakowskiej, 3 Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Zdobył wyróżnienia na wielu międzynarodowych i krajowych wystawach, m.in. złoty medal na „Międzynarodowym Salonie Wynalazków i Nowych Produktów” w Genewie (2006) oraz Puchar MNiSW za Międzynarodowe Osiągnięcia Wynalazcze (2007)
 ==== Bibliografia publikacji ====