Kazimierz Korbel: Różnice pomiędzy wersjami

Kazimierz Korbel
Nazwisko	Korbel
Imię / imiona	Kazimierz
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	6 luty 1927
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	21 luty 2020
Dyscyplina/specjalności	fizyka, elektronika jądrowa, techniczna fizyka jądrowa
Pełnione funkcje	Wicedyrektor ds Badań Naukowych Instytutu Elektroniki Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki (1983-1985)
Wydział	Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Aktualna wersja na dzień 13:14, 22 gru 2021

Prof. dr hab. inż. Kazimierz Korbel (1927-2020)

Dyscyplina/specjalności:fizyka, elektronika jądrowa, techniczna fizyka jądrowa

Nota biograficzna

Urodził się 6 lutego 1927 roku w Krakowie. Zmarł 21 lutego 2020 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1947 roku rozpoczął studia wyższe na Wydziale Elektromechanicznym Akademii Górniczej, które ukończył w 1952 roku, uzyskując tytuł inżyniera elektromechanika hutniczego i stopień magistra nauk technicznych.

31 marca 1952 roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Fizyki Technicznej Katedry Fizyki Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa AGH. Z dniem 1 stycznia 1960 roku przeniósł się do Katedry Fizyki II Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej. W 1961 roku odbył dwumiesięczny staż naukowy w Instytucie Geofizyki Jądrowej Akademii Nauk ZSRR w Moskwie.

Z dniem 1 czerwca 1961 roku został oddelegowany do Zespołu Zastosowań Izotopów Promieniotwórczych Zakładu VI Oddziału Krakowskiego Instytutu Badań Jądrowych.

W grudniu 1963 roku na podstawie pracy "Radiometryczne badania parametrów fizycznych mieszaniny podsadzkowej w warunkach jej przepływu w rurociągach kopalnianych" Rada Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej nadała mu stopień doktora nauk technicznych.

W 1964 roku awansował na stanowisko adiunkta w Zakładzie VI Instytutu Badań Jądrowych. Dnia 15 listopada 1964 został powołany na stanowisko samodzielnego pracownika naukowo-badawczego w Instytucie Badań Jądrowych.

W 1967 roku uzyskał stypendium Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej dla odbycia ośmiomiesięcznego stażu naukowego w Centrum Badań Jądrowych (Centro Studi Nucleari „Casaccia”) koło Rzymu we Włoszech.

W 1969 roku powierzono mu kierownictwo Pracowni Zastosowań Izotopów Promieniotwórczych i Skażeń Radioaktywnych w Zakładzie VI IBJ.

W 1970 roku został kierownikiem Pracowni Zastosowań Geologiczno-Górniczych w IFJ.

30 sierpnia 1971 roku został powołany na członka Komisji Aparatury i Zastosowań Izotopów w Technice przy Państwowej Radzie ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej.

W latach 1971-1973 był kierownikiem Zakładu Aparatury Radiometrycznej ITJ. 18 kwietnia 1973 roku uzyskał tam stanowisko docenta.

W 1973 roku przeniósł się do Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej AGH. 1 listopada 1973 roku objął funkcję kierownika Zakładu Elektroniki Jądrowej w MIFiTJ AGH.

W latach 1973-1983 był kierownikiem Zakładu Elektroniki Jądrowej Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej AGH.

W roku 1980 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH po przedstawieniu rozprawy "Radioizotopowe badania kinematyki hydromieszanin grubodyspersyjnych".

W latach 1983-1985 był wicedyrektorem ds. Badań Naukowych Instytutu Elektroniki Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH.

W latach 1985-1997 był kierownikiem Zakładu Elektroniki Jądrowej w Międzyresortowym Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej, w 1991 roku przekształconym w Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej.

W dniu 19 czerwca 1989 roku Rada Państwa nadała mu tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk technicznych, w roku 1993 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego.

31 grudnia 1997 roku przeszedł na emeryturę.

Autor wielu publikacji oraz patentów.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagroda im. prof. Władysława Taklińskiego, Nagrody Rektora AGH, Nagrody z Funduszu Postępu Technicznego Instytutu Fizyki Jądrowej oraz Instytutu Badań Jądrowych, Nagrody Ministra Energetyki i Energii Atomowej, Nagroda zespołowa II stopnia Ministra Energetyki i Energii Atomowej, Nagrody Państwowej Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej, Nagroda indywidualna III stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz nagrody państwowe.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/korbel-kazimierz-01489

Źródła do biogramu

Książki

Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B. Dziunikowski. Kraków 2001, s. 30, 33, 37, 61, [foto]
Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 107
[Skład Osobowy AGH … 1952/53]. Kraków 1953, s. 129
[Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 141
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 163

Artykuły

Dziennik Polski 2020, nr 49 (28 II 2020) s. 24 [nekr.]
Dziennik Polski 2020, nr 52 (3 III 2020) s. 17 [nekr.]

Inne

Kazimierz Korbel [online] [przeglądany 4.03. 2020]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kazimierz_Korbel

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 |family-name=Korbel
 |given-name=Kazimierz
+|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
+|image=Kazimierz Korbel.jpg
 |birth_date=6 luty 1927
 |birth_place=Kraków
@@ Linia 9: / Linia 11: @@
 |faculty=Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
 |awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
-}}
+}}{{Funkcja}}
-{{Funkcja}}
+Prof. dr hab. inż. '''Kazimierz Korbel''' (1927-2020)
-'''Kazimierz Korbel''' (1927-2020)
-'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
 Dyscyplina/specjalności:fizyka, elektronika jądrowa, techniczna fizyka jądrowa
@@ Linia 23: / Linia 22: @@
 W 1947 roku rozpoczął studia wyższe na Wydziale Elektromechanicznym Akademii Górniczej, które ukończył w 1952 roku, uzyskując tytuł inżyniera elektromechanika hutniczego i stopień magistra nauk technicznych.
-marca 1952 roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Fizyki Technicznej Katedry Fizyki [[Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa]] AGH. Z dniem 1 stycznia 1960 roku przeniósł się do Katedry Fizyki II Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej| Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej. W 1961 roku odbył dwumiesięczny staż naukowy w Instytucie Geofizyki Jądrowej Akademii Nauk ZSRR w Moskwie.
+marca 1952 roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Fizyki Technicznej Katedry Fizyki [[Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa]] AGH. Z dniem 1 stycznia 1960 roku przeniósł się do Katedry Fizyki II [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]]. W 1961 roku odbył dwumiesięczny staż naukowy w Instytucie Geofizyki Jądrowej Akademii Nauk ZSRR w Moskwie.
 Z dniem 1 czerwca 1961 roku został oddelegowany do Zespołu Zastosowań Izotopów Promieniotwórczych Zakładu VI Oddziału Krakowskiego Instytutu Badań Jądrowych.
@@ Linia 33: / Linia 32: @@
 Dnia 15 listopada 1964 został powołany na stanowisko samodzielnego pracownika naukowo-badawczego w Instytucie Badań Jądrowych.
-W 1967 uzyskał stypendium Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej dla odbycia ośmiomiesięcznego stażu naukowego w Centrum Badań Jądrowych (Centro Studi Nucleari „Casaccia”) we Włoszech koło Rzymu.
+W 1967 roku uzyskał stypendium Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej dla odbycia ośmiomiesięcznego stażu naukowego w Centrum Badań Jądrowych (Centro Studi Nucleari „Casaccia”) koło Rzymu we Włoszech.
-W 1969 powierzono mu kierownictwo Pracowni Zastosowań Izotopów Promieniotwórczych i Skażeń Radioaktywnych w Zakładzie VI IBJ.
+W 1969 roku powierzono mu kierownictwo Pracowni Zastosowań Izotopów Promieniotwórczych i Skażeń Radioaktywnych w Zakładzie VI IBJ.
-W 1970 został kierownikiem Pracowni Zastosowań Geologiczno-Górniczych w IFJ.
+W 1970 roku został kierownikiem Pracowni Zastosowań Geologiczno-Górniczych w IFJ.
 sierpnia 1971 roku został powołany na członka Komisji Aparatury i Zastosowań Izotopów w Technice przy Państwowej Radzie ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej.
@@ Linia 45: / Linia 44: @@
 W 1973 roku przeniósł się do [[Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej|Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej]] AGH. 1 listopada 1973 roku objął funkcję kierownika Zakładu Elektroniki Jądrowej w MIFiTJ AGH.
-W latach 1973-1983 kierownikiem Zakładu Elektroniki Jądrowej [[Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej|Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej]] AGH.
+W latach 1973-1983 był kierownikiem Zakładu Elektroniki Jądrowej [[Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej|Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej]] AGH.
-W roku 1980 uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH po przedstawieniu rozprawy "Radioizotopowe badania kinematyki hydromieszanin grubodyspersyjnych".
+W roku 1980 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH po przedstawieniu rozprawy "Radioizotopowe badania kinematyki hydromieszanin grubodyspersyjnych".
 W latach 1983-1985 był wicedyrektorem ds. Badań Naukowych Instytutu Elektroniki [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki|Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki]] AGH.
@@ Linia 53: / Linia 52: @@
 W latach 1985-1997 był kierownikiem Zakładu Elektroniki Jądrowej w Międzyresortowym Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej, w 1991 roku przekształconym w Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej.
-W dniu 19 czerwca 1989 roku Rada Państwa nadała mu tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk technicznych. Zaś w roku 1993 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego AGH.
+W dniu 19 czerwca 1989 roku Rada Państwa nadała mu tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk technicznych, w roku 1993 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego.
 grudnia 1997 roku przeszedł na emeryturę.
+Autor wielu publikacji oraz patentów.
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
-[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]]
+[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Nagroda im. prof. Władysława Taklińskiego, Nagrody Rektora AGH, Nagrody z Funduszu Postępu Technicznego Instytutu Fizyki Jądrowej oraz Instytutu Badań Jądrowych, Nagrody Ministra Energetyki i Energii Atomowej, Nagroda zespołowa II stopnia Ministra Energetyki i Energii Atomowej, Nagrody Państwowej Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej, Nagroda indywidualna III stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz nagrody państwowe.
- ...................................
-   Nagroda zespołowa z Funduszu Postępu Technicznego Instytutu Badań Jądrowych za całokształt prac nad opracowaniem przemysłowego modelu radioizotopowego miernika gęstości podsadzki płynnej (1962).
-Nagroda zespołowa II stopnia Państwowej Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej za radiometryczne pomiary rozkładu przestrzennego koncentracji fazy stałej w rurociągach kopalnianych (1965).
-Nagroda zespołowa III stopnia Państwowej Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej za ocenę przydatności i celowości wdrażania gęstościomierzy radioizotopowych do kontroli procesu podsadzania hydraulicznego (1970).
-Nagroda zespołowa z Funduszu Postępu Technicznego Pełnomocnika Rządu ds. Wykorzystania Energii Jądrowej za I etap prac nad konstrukcją automatycznego chromatografu gazowego do analizy powietrza kopalnianego (1970).
-Nagroda indywidualna z Funduszu Postępu Technicznego Instytutu Fizyki Jądrowej za opracowanie metod pomiarowych hydromieszanin oraz prac na temat optymalizacji transportu hydraulicznego (1971).
-Nagroda zespołowa z Funduszu Postępu Technicznego Pełnomocnika Rządu ds. Wykorzystania Energii Jądrowej za II etap prac nad konstrukcją automatycznego chromatografu gazowego do analizy powietrza kopalnianego (1973).
-Nagroda zespołowa II stopnia Ministra Energetyki i Energii Atomowej za badania identyfikacyjne procesu wzbogacania rud miedzi metodami radioznacznikowymi (1977).
-Nagroda indywidualna III stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki za osiągnięcia w dziedzinie badań naukowych (za pracę habilitacyjną pt. Radioizotopowe badania kinematyki hydromieszanin grubodyspersyjnych, 1982).
-Nagrody JM Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej za działalność naukową (1974, 1975, 1976, 1977, 1980, 1982, 1983, 1984, 1985).
-Nagrody JM Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej za osiągnięcia w działalności dydaktyczno-wychowawczej (1975, 1988, 1993).
-Nagroda JM Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej za osiągnięcia w pracy organizacyjnej (1981).
-Nagroda im. prof. Władysława Taklińskiego I stopnia za wybitne osiągnięcia w dziedzinie dydaktyki (1996).
-Dyplomy uznania JM Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej za wyróżniające osiągnięcia dydaktyczno-wychowawcze (1977, 1979).
-Wyróżnienie Ośrodka Postępu Technicznego w konkursie na najlepszy projekt wynalazczy miesiąca i roku – za projekt: „Metoda pomiaru intensywności wymiany atmosfery w komorach chłodniczych przy pomocy czujnika radio-jonizacyjnego” (1974).
 ==== Bibliografia publikacji ====
@@ Linia 84: / Linia 69: @@
 ==== Książki ====
+* Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B. Dziunikowski. Kraków 2001, s. 30, 33, 37, 61, [foto]
 * Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 107
 * [Skład Osobowy AGH … 1952/53]. Kraków 1953, s. 129
@@ Linia 92: / Linia 79: @@
 * ''Dziennik Polski'' 2020, nr 49 (28 II 2020) s. 24 [nekr.]
+* ''Dziennik Polski'' 2020, nr 52 (3 III 2020) s. 17 [nekr.]
 ==== Inne ====
@@ Linia 100: / Linia 88: @@
 [[Category:Biogramy]]
-'''''<span style="color:red;">stan na dzień 4.03.2020</span>'''''