Jerzy Michał Kowalczuk: Różnice pomiędzy wersjami

Jerzy Michał Kowalczuk
Nazwisko	Kowalczuk
Imię / imiona	Jerzy Michał
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	23 września 1926
Miejsce urodzenia	Kulików
Data śmierci	30 sierpnia 2019
Dyscyplina/specjalności	geofizyka, geofizyka stosowana, górnictwo, geologia inżynierska, historii szkolnictwa, historia oświaty
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego (1972–1981)
Wydział	Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Aktualna wersja na dzień 08:42, 4 sty 2022

Prof. zw. dr hab. inż. Jerzy Michał Kowalczuk (1926–2019)

Dyscyplina/specjalności:geofizyka, geofizyka stosowana, górnictwo, geologia inżynierska, historii szkolnictwa, historia oświaty

Nota biograficzna

Urodził się 23 września 1926 roku w Kulikowie koło Lwowa. Zmarł 30 sierpnia 2019 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Naukę w szkole powszechnej odbył w Żółkwi, następnie uczęszczał do XI Państwowego Gimnazjum im. Jana i Andrzeja Śniadeckich we Lwowie. W czasie okupacji działał w Armii Krajowej we Lwowie. W 1946 roku uzyskał maturę.Egzamin dojrzałości zdał w 1946 roku we Lwowie. W okresie okupacji sowieckiej i niemieckiej we Lwowie brał udział w działalności konspiracyjnej jako żołnierz NOW-AK, będąc drukarzem pracy podziemnej („Słowo Polskie”). W 2008 roku mianowany na stopień kapitana WP.

W 1946 roku rozpoczął studia na Wydziale Geologiczno-Mierniczym Akademii Górniczej, który ukończył w 1951 roku, jako inżynier magister w dziedzinie geofizyki stosowanej. W 1952 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Magnetyki i Grawimetrii Poszukiwawczej Katedry Geofizyki Geologicznej Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH. W 1964 roku na podstawie pracy "Stopień odtwarzalności struktur niepłaskich metodą fal załamanych na podstawie modelowania konstrukcyjnego powierzchni granicznych" uzyskał doktorat. W latach 1968-1990 był zastępcą dyrektora Międzyresortowego Instytutu Geofizyki Stosowanej i Geologii Naftowej Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego.

W roku akademickim 1971/1972 był kierownikiem Studium Podyplomowego z zakresu Geofizyki Poszukiwawczej.

W 1967 roki został doktorem habilitowanym, w 1973 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1978 roku profesora zwyczajnego.

W latach 1968-1973 był kierownikiem Zakładu Sejsmiki Stosowanej, następnie w latach 1973-1985 kierownikiem Zakładu Geofizyki Strukturalnej i od 1985 roku kierownikiem Zakładu Metod Sejsmicznych.

W latach 1972-1981 był prodziekanem Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego.

Staże naukowe odbył w Moskwie, Leningradzie, Hamburgu i Norwegii.

Autor ponad 100 publikacji naukowych, 25 książek i podręczników akademickich oraz ponad 30 opracowań poświęconych szkolnictwu, oświacie i wychowaniu we Lwowie. Przygotował około 170 niepublikowanych prac i projektów na potrzeby przemysłu.

Promotor 14 przewodów doktorskich.

Był członkiem wielu towarzystw naukowych polskich i zagranicznych, m.in.: Komisji Nauk Geologicznych Oddziału PAN w Krakowie, Komitetu Geofizyki PAN, Zarządu Oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego w Krakowie, Society of Exploration Geophysicists USA, European Association Explorations Geophysicists Haga. Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej - Środowiska Obszaru Lwowskiego w Krakowie. Działał w Towarzystwie Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, od 1996 roku wiceprezes Oddziału Krakowskiego Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, prezes honorowy Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, Oddział w Krakowie, członek

Uczestnik wyprawy na Spitsbergen w ramach Międzynarodowego Roku Geofizycznego 1957/58, gdzie wraz z grupą naukowców budował pierwszą polską stację badawczą (obecnie: Polska Stacja Badawcza Horsund) oraz prowadził badania z zakresu geomagnetyzmu.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Armii Krajowej, Medal Wojska Polskiego, Krzyż Obrony Lwowa, Medal The National Society of Sons American Revolution (USA). Odznaki: Akcja „Burza”, Żołnierz Kresowy AK, Weteran Walk o Niepodległość.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/kowalczuk-jerzy-03448

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 190
Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Becela. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 601
[Skład Osobowy AGH... 1953/54]. Kraków 1954, s. 63
[Skład Osobowy AGH... 1971/72]. Kraków 1973, s. 69
[Skład Osobowy AGH... 1978/79]. Kraków 1979, s. 49-51, 53
Szkoły. Nauczyciele. Uczniowie : przyczynek do historii szkolnictwa, oświaty i wychowania na obszarze Kresów Południowo-Wschodnich II Rzeczypospolitej. W oprac. J. Kowalczuka. Kraków 2017, s. 262, 256-275, [foto] (Monografia Wydawnictw Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie)
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (redaktor naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 168, [foto]

Artykuły

Dziennik Polski 2019, nr 207 (5 IX 2019), s. A17 [nekr.]
Dziennik Polski 2019, nr 208 (6 IX 2019), s. A15 [nekr.]
Gazeta Wyborcza 2019, nr 205 (3 IX 2019), [dod.] Magazyn Krakowski, s. 5 [nekr.]
Gazeta Wyborcza 2019, nr 207 (5 IX 2019), [dod.] Magazyn Krakowski, s. 5 [nekr.]
Wiadomości Naftowe i Gazowe 2019, nr 9, s. 34. [nekr.]
Pietsch K.: Jubileusz profesora Jerzego Kowalczuka. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997, nr 48, s. 21
Ślusarczyk R.: Kilka fotograficznych ujęć z jubileuszu prof. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997, nr 48, s. 20. [foto]

@@ Linia 7: / Linia 7: @@
 |birth_place=Kulików
 |death_date=30 sierpnia 2019
-|fields=geofizyka, geofizyka stosowana, górnictwo, geologia inżynierska
+|fields=geofizyka, geofizyka stosowana, górnictwo, geologia inżynierska, historii szkolnictwa, historia oświaty
-|function=Prodziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego w latach 1972–81
+|function=Prodziekan Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego (1972–1981)
 |faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
-|name=Jerzy Michał Kowalczuk
+|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
+}}{{Funkcja
+|Stanowisko=Prodziekan
+|Jednostka=Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
+|Rok_od=1972
+|Rok_do=1975
+}}{{Funkcja
+|Stanowisko=Prodziekan
+|Jednostka=Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
+|Rok_od=1975
+|Rok_do=1978
+}}{{Funkcja
+|Stanowisko=Prodziekan
+|Jednostka=Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
+|Rok_od=1978
+|Rok_do=1981
 }}
-Prof. zw. dr hab. inż. '''Jerzy Michał Kowalczuk''' (1926–2019)   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
+Prof. zw. dr hab. inż. '''Jerzy Michał Kowalczuk''' (1926–2019)
+Dyscyplina/specjalności:geofizyka, geofizyka stosowana, górnictwo, geologia inżynierska, historii szkolnictwa, historia oświaty
-Dyscyplina/specjalności:geofizyka, geofizyka stosowana, górnictwo, geologia inżynierska
 == Nota biograficzna ==
+Urodził się 23 września 1926 roku w Kulikowie koło Lwowa. Zmarł 30 sierpnia 2019 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
+Naukę w szkole powszechnej odbył w Żółkwi, następnie uczęszczał do XI Państwowego Gimnazjum im. Jana i Andrzeja Śniadeckich we Lwowie. W czasie okupacji działał w Armii Krajowej we Lwowie. W 1946 roku uzyskał maturę.Egzamin dojrzałości zdał w 1946 roku we Lwowie. W okresie okupacji sowieckiej i niemieckiej we Lwowie brał udział w działalności konspiracyjnej jako żołnierz NOW-AK, będąc drukarzem pracy podziemnej („Słowo Polskie”). W 2008 roku mianowany na stopień kapitana WP.
-Urodził się 23 września 1926 roku w Kulikowie koło Lwowa. Zmarł 30 sierpnia 2019 roku.
+W 1946 roku rozpoczął studia na Wydziale Geologiczno-Mierniczym Akademii Górniczej, który ukończył w 1951 roku, jako inżynier magister w dziedzinie geofizyki stosowanej. W 1952 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Magnetyki i Grawimetrii Poszukiwawczej Katedry Geofizyki Geologicznej [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH. W 1964 roku na podstawie pracy "Stopień odtwarzalności struktur niepłaskich metodą fal załamanych na podstawie modelowania konstrukcyjnego powierzchni granicznych" uzyskał doktorat.
+W latach 1968-1990 był zastępcą dyrektora Międzyresortowego Instytutu Geofizyki Stosowanej i Geologii Naftowej Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego.
+W roku akademickim 1971/1972 był kierownikiem Studium Podyplomowego z zakresu Geofizyki Poszukiwawczej.
+W 1967 roki został doktorem habilitowanym,  w 1973 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1978 roku profesora zwyczajnego.
-Studiował na Wydziale Geologiczno-Mierniczym Akademii Górniczo-Hutniczej; prof. nadzw. (1973), prof. zw. (1978). Staże naukowe odbył w Moskwie, Leningradzie, Hamburgu i Norwegii.
+W latach 1968-1973 był kierownikiem Zakładu Sejsmiki Stosowanej, następnie w latach 1973-1985 kierownikiem Zakładu Geofizyki Strukturalnej i od 1985 roku kierownikiem Zakładu Metod Sejsmicznych.
-W Akademii początkowo pracował jako st. asystent, adiunkt (1952–67), następnie docent (1967–73), profesor (1973). Kierownik Zakładu Sejsmiki Stosowanej (1968–73), Kierownik Zakładu Geofizyki Strukturalnej (1973–85), Kierownik Zakładu Metod Sejsmicznych od 1985 r., z-ca dyrektora Instytutu Geofizyki Stosowanej (1968–72).
+W latach 1972-1981 był prodziekanem Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego.
-Członek Komisji Nauk Geologicznych Oddziału PAN w Krakowie, Kom. Geofiz. PAN; uczestnik Polskiej Wyprawy Międzynarodowego Roku Geofizycznego PAN na Spitsbergen. Członek wielu towarzystw naukowych polskich i zagranicznych. Działa w Towarzystwie Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, od 1996 r. w-ce prezes Oddziału Krakowskiego Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”.
+Staże naukowe odbył w Moskwie, Leningradzie, Hamburgu i Norwegii.
-Autor ponad 70 prac (monografie, studia i artykuły) z dziedziny geofizyki stosowanej i ogólnej, 3 skryptów i podręczników z geofizyki stosowanej, oraz ok. 170 prac badawczych i projektów dla potrzeb przemysłu (nie publikowanych).
+Autor ponad 100 publikacji naukowych, 25 książek i podręczników akademickich oraz ponad 30  opracowań poświęconych szkolnictwu, oświacie i wychowaniu we Lwowie. Przygotował około 170 niepublikowanych prac i projektów na potrzeby przemysłu.
-Źródło:
+Promotor 14 przewodów doktorskich.
-* Kto jest kim w Polsce. s. 329
-* BIP 1997 nr 48. s. 20–21
+Był członkiem wielu towarzystw naukowych polskich i zagranicznych, m.in.: Komisji Nauk Geologicznych Oddziału PAN w Krakowie, Komitetu Geofizyki PAN, Zarządu Oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowniczego w Krakowie,
+Society of Exploration Geophysicists USA, European Association Explorations Geophysicists Haga. Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej - Środowiska Obszaru Lwowskiego w Krakowie. Działał w Towarzystwie Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, od 1996 roku wiceprezes Oddziału Krakowskiego Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, prezes honorowy Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, Oddział w Krakowie, członek
+Uczestnik wyprawy na Spitsbergen w ramach Międzynarodowego Roku Geofizycznego 1957/58, gdzie wraz z grupą naukowców budował pierwszą polską stację badawczą (obecnie: Polska Stacja Badawcza Horsund) oraz prowadził badania z zakresu geomagnetyzmu.
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
-Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż AK, Medal Wojska, Krzyż Obrony Lwowa, wiele nagród resortowych.
+[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Krzyż Armii Krajowej, Medal Wojska Polskiego, Krzyż Obrony Lwowa, Medal  The National Society of Sons American Revolution (USA). Odznaki: Akcja „Burza”, Żołnierz Kresowy AK, Weteran Walk o Niepodległość.
 ==== Bibliografia publikacji ====
+https://bpp.agh.edu.pl/autor/kowalczuk-jerzy-03448
 == Źródła do biogramu ==
@@ Linia 51: / Linia 71: @@
 ==== Książki ====
-*
+* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 190
+* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Becela. Ed. 2. Warszawa 1989, s. 601
+* [Skład Osobowy AGH... 1953/54]. Kraków 1954, s. 63
+* [Skład Osobowy AGH... 1971/72]. Kraków 1973, s. 69
+* [Skład Osobowy AGH... 1978/79]. Kraków 1979, s. 49-51, 53
+* Szkoły. Nauczyciele. Uczniowie : przyczynek do historii szkolnictwa, oświaty i wychowania na obszarze Kresów Południowo-Wschodnich II Rzeczypospolitej. W oprac. J. Kowalczuka. Kraków 2017, s. 262, 256-275, [foto] (Monografia Wydawnictw Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie)
+* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (redaktor naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 168, [foto]
 ==== Artykuły ====
-*
+* ''Dziennik Polski'' 2019, nr 207 (5 IX 2019), s. A17 [nekr.]
+* ''Dziennik Polski'' 2019, nr 208 (6 IX 2019), s. A15 [nekr.]
-==== Inne ====
+* ''Gazeta Wyborcza'' 2019, nr 205 (3 IX  2019), [dod.] ''Magazyn Krakowski'', s. 5 [nekr.]
+* ''Gazeta Wyborcza'' 2019, nr 207 (5 IX  2019), [dod.] ''Magazyn Krakowski'', s. 5 [nekr.]
+* ''Wiadomości Naftowe i Gazowe'' 2019, nr 9, s. 34. [nekr.]
+* Pietsch K.: Jubileusz profesora Jerzego Kowalczuka. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1997, nr 48, s. 21
+* Ślusarczyk R.: Kilka fotograficznych ujęć z jubileuszu prof. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1997, nr 48, s. 20. [foto]
-*
 {{DEFAULTSORT:Kowalczuk, Jerzy Michał}}
 [[Category:Biogramy]]
-'''''<span style="color:red;">stan na dzień 5.09.2019</span>'''''