Stefan Kukiałka: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Stefan Kukiałka | | name = Stefan Kukiałka | ||
| image = | | image = Stefan_Kukialka.jpg | ||
| family-name = Kukiałka | | family-name = Kukiałka | ||
| given-name = Stefan | | given-name = Stefan | ||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| native_name_lang = | | native_name_lang = | ||
| image = | | image = Stefan_Kukialka.jpg | ||
| image_size = 9691 | | image_size = 9691 | ||
| alt = | | alt = | ||
Wersja z 15:52, 20 sty 2014
| Stefan Kukiałka | |
|---|---|
| Nazwisko | Kukiałka |
| Imię / imiona | Stefan |
| Tytuły / stanowiska | Dr hab. inż., prof. AGH |
| Data urodzenia | 1937
|
| Dyscyplina/specjalności | górnictwo i geologia inżynierska; górnictwo odkrywkowe, wydobycie, obróbka i przeróbka skał |
| Pełnione funkcje | Kierownik Pracowni Wydobycia i Obróbki Kamienia
|
Dr hab. inż., prof. AGH Stefan Kukiałka (1937–)
Specjalność: górnictwo i geologia inżynierska; górnictwo odkrywkowe, wydobycie, obróbka i przeróbka skał
Urodził się 9 sierpnia 1937 roku w Tuczępach. Ukończył studia na Wydziale Górniczym AGH w 1966 roku. Doktor 1975, doktor habilitowany 1991, profesor AGH 1996.
Kierownik Pracowni Wydobycia i Obróbki Kamienia. Inicjator powstania i opiekun specjalności — Kamień i Kamieniarstwo w Architekturze i Budownictwie. Posiada uprawnienia rzeczoznawcy SITG i SITMB w specjalności: wydobycie, obróbka i przeróbka kamienia.
Członek Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli Akademickich (od 1993 r.), PKN Normalizacyjna Komisja Problemowa nr 108 ds kruszyw i kamienia budowlanego (od 1999 r.), konsultant w redakcji czasopisma Świat Kamienia (od 2000 r.).
Zakres prac badawczych i dydaktycznych: urabianie złóż skał zwięzłych sposobami mechanicznymi; urabianie złóż kamienia na bloki foremne; obróbka kamienia; technologia materiałów skalnych; obrabialność i urabialność skał.
Autor kilkudziesięciu publikacji, w tym większość samodzielnych, kilkadziesięciu opracowań dla przemysłu, w tym kilkanaście samodzielnych.
Źródło:
- Górnictwo odkrywkowe w Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2004. S. 105, portr.
- Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : Ludzie nauki A–O. Warszawa 2003. S. 512
- Kronika Wydziału Górniczego w latach 1919–1999. Kraków 1999. S. 115
- Górnicwo Odkrywkowe 2007 nr 5–6. s. 10–12