Antoni Łukasz Pasierb: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Antoni Łukasz Pasierb
| name = Antoni Łukasz Pasierb
| image = pasierbal.jpg
| image = Antoni_Pasierb.jpg
| family-name = Pasierb
| family-name = Pasierb
| given-name = Antoni
| given-name = Antoni
Linia 9: Linia 9:
| native_name =  
| native_name =  
| native_name_lang =  
| native_name_lang =  
| image = pasierbal.jpg
| image = Antoni_Pasierb.jpg
| image_size = 13836
| image_size = 13836
| alt =  
| alt =  

Wersja z 15:52, 20 sty 2014

Antoni Łukasz Pasierb
Antoni Pasierb.jpg
Nazwisko Pasierb
Imię / imiona Antoni
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1940
Data śmierci 2006
Dyscyplina/specjalności metalurgia; metaloznawstwo, przeróbka plastyczna metali
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Metali Nieżelaznych w latach 1990–1996



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP (2000), III nagroda indywidualna Prezesa Rady Ministrów za wybitne osiągnięcia naukowo-techniczne (1999), Złote medale Międzynarodowych Targów Wynalazczości „Brussels-Eureka” (1997, 1999), Złoty Medal Międzynarodowej Wystawy Wynalazków w Genewie (1997), Special Merit Award — Techno Messe Kansai w Osace (1997), Medal KEN.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metali Nieżelaznych19811983
DziekanWydział Metali Nieżelaznych19901993
DziekanWydział Metali Nieżelaznych19931996

Prof. dr hab. inż. Antoni Łukasz Pasierb (1940–2006)

Specjalność: metalurgia; metaloznawstwo, przeróbka plastyczna metali

Urodził się 15 października 1940 roku w Sokołowie Małopolskim. Zmarł 21 października 2006 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. Absolwent AGH 1963, doktor 1969, doktor habilitowany 1980, profesor (tytuł) 1992.

Działalność naukową i dydaktyczną rozpoczął w 1963 roku jako asystent na nowo utworzonym Wydziale Metali Nieżelaznych. W tym też roku odbył staż w Instytucie Stali Stopów w Moskwie. W latach 1981–1983 pełnił funkcję prodziekana ds. studenckich, a w latach 1990–1996 funkcję dziekana WMN. Od 2003 roku profesor zwyczajny Akademii Górniczo-Hutniczej.

Był członkiem wielu stowarzyszeń naukowych i organizacji inżynierskich m.in. SITPH (od 1965 r.), Stowarzyszenia Polskich Wynalazców i Racjonalizatorów (od 1996 r., a od 2003 r. prezes Koła Krakowskiego).

Główne kierunki działalności naukowej Profesora związane były z teoretyczną analizą naprężeń i odkształceń w procesach wzdłużnego i skośnego walcowania oraz procesem ciągnienia rur. Prowadził prace teoretyczne i konstrukcyjne związane z procesem walcowania rur poprzecznie żebrowanych, które doprowadziły do uruchomeinia produkcji rur żebrowanych o najwyższych parametrach jakościowych i o nowatorskich rozwiązaniach konstrukcyjnych i cieplnych. Znaczącym dorobkiem Profesora są prace poświęcone badaniom zjawisk tarcia w procesach przeróbki plastycznej oraz rozwiązania utylitarne w zakresie opracowania nowych receptur smarów i olejów emulgujących do przeróbki plastycznej metali nieżelaznych.

Był autorem wielu publikacji w czasopismach krajowych i zagraniczmych, kilkunastu patentów, bardzo licznych prac naukowo-badawczych i ekspertyz. Promotor prac magisterskich, doktorskich i habilitacyjnych.

Profesor Pasierb był wybitnym specjalistą w dziedzinie przetwórstwa metali, cenionym i lubianym przez studentów nauczycielem akademickim, wieloletnim animatorem i opiekunem studenckiego ruchu naukowego.

Źródło:

  • Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 755
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 268
  • Rudy i Metale Nieżelazne. 2005 [nr] 10–11. s. [482], [484], portr.
  • Dziennik Polski 2006 nr 250 (25 X 2006). s. 12 [nekrologi]
  • Dziennik Polski 2006 nr 251 (26 X 2006). s. 13 [nekrologi]