Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 38 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 7: Linia 7:
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
|death_date=8 lipca 2000
|death_date=8 lipca 2000
|fields=hutnictwo, mechanika (automatyka mechaniczna)
|fields=metalurgia, mechanika
|function=Kierownik Zakładu Automatyki (1962–1992)
|function=Zastępca dyrektora Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1969–1983)
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
|awards=Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Partyzancki,  Medal Zwycięstwa i Wolności, Krzyż AK, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi
|name=Wiesław Olgierd Zapałowicz
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=16924
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. nadzw. dr inż. '''Wiesław Olgierd Zapałowicz''' (1922–2000)
Prof. nadzw. dr inż. '''Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz''' (1922–2000)


Specjalność: hutnictwo, mechanika (automatyka mechaniczna)
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, mechanika
== Życiorys ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 2 kwietnia 1922 roku w Krakowie. Zmarł 8 lipca 2000 roku.  
Urodził się 2 kwietnia 1922 roku w Krakowie. Zmarł 8 lipca 2000 roku. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.


Ukończył studia na [[Wydziale Hutniczym]] Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1948 r.). Pracę doktorską obronił w 1958 roku. Habilitował się w 1961 roku, a w 1970 roku uzyskał tytuł profesora.  
Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1948 roku). Pracę doktorską obronił w 1958 roku. Habilitował się w 1961 roku, a w 1970 roku uzyskał tytuł profesora.  


W czasie wojny pracował w Warsztacie Mechanicznym M. Biedermanna, Odlewni Rzeźb w Krakowie i Krakowskiej Hucie Szkła.
W czasie wojny pracował w Warsztacie Mechanicznym M. Biedermanna, Odlewni Rzeźb w Krakowie i Krakowskiej Hucie Szkła.


W 1945 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Mechaniki Teoretycznej na [[Wydział Elektro-Mechaniczny|Wydziale Elektro-Mechanicznym]] Akademii Górniczej w charakterze młodszego asystenta. W latach 1948-1949 był na tym wydziale starszym asystentem, a w latach 1950–1954 starszym asystentem w Zakładzie Maszyn Hutniczych na Wydziale Hutniczym. W latach 1954–1962 pracował na stanowisku adiunkta. W latach 1962–1992 pełnił funkcję kierownika Zakładu Automatyzacji Maszyn i Urządzeń Hutniczych (przemianowanego później na Zakład Automatyki) na [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych]], a w latach 1969–1983 był zastępcą dyrektora ds. nauki Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki na tym wydziale.
W 1945 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Mechaniki Teoretycznej na [[Wydział Elektro-Mechaniczny|Wydziale Elektro-Mechanicznym]] Akademii Górniczej w charakterze młodszego asystenta. W latach 1948-1949 był na tym wydziale starszym asystentem, a w latach 1950–1954 starszym asystentem w Zakładzie Maszyn Hutniczych na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]]. W latach 1954–1962 pracował na stanowisku adiunkta. W latach 1962–1992 pełnił funkcję kierownika Zakładu Automatyzacji Maszyn i Urządzeń Hutniczych (przemianowanego później na Zakład Automatyki) na [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych]], a w latach 1969–1983 był zastępcą dyrektora ds. nauki Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki na tym wydziale.


Przebywał na stażach zagranicznych: w Kijowie, Leningradzie, Moskwie w latach 1962–1963, w Scheffield i Londynie w Wielkiej Brytanii w 1967 roku oraz w USA w latach 1971–1972.
Przebywał na stażach zagranicznych: w Kijowie, Leningradzie, Moskwie w latach 1962–1963, w Scheffield i Londynie w Wielkiej Brytanii w 1967 roku oraz w USA w latach 1971–1972.


W latach 1949–57 pracował w Zjednoczeniu Przemysłu Wyrobów Metalowych, w latach 1953–55 był starszym projektantem w Biurze Projektów Przemysłu Wyrobów Metalowych, a w latach 1958-1960 - starszym projektantem w Biurze Studiów i Projektów Przemysłu Hutniczego „Biprostal” w Krakowie (1957–1960). W latach 1961-1969 był konsultantem naukowym Huty Warszawa w dziedzinie mechaniki i automatyzacji Wydziału Przeróbki Plastycznej i Biura Projektów Hutnictwa Metali Nieżelaznych. Pracownik „Biprostalu” (1958–1960), konsultant Huty Warszawa  (1961–1969); w latach 1970-1983 konsultant w Biurze Projektów Przemysłu Metali Nieżelaznych „Bipromet”.
W latach 1949–1957 pracował w Zjednoczeniu Przemysłu Wyrobów Metalowych, w latach 1953–1955 był starszym projektantem w Biurze Projektów Przemysłu Wyrobów Metalowych, a w latach 1958-1960 - starszym projektantem w Biurze Studiów i Projektów Przemysłu Hutniczego „Biprostal” w Krakowie (1957–1960). W latach 1961-1969 był konsultantem naukowym Huty Warszawa w dziedzinie mechaniki i automatyzacji Wydziału Przeróbki Plastycznej i Biura Projektów Hutnictwa Metali Nieżelaznych, a w latach 1970-1983 konsultantem w Biurze Projektów Przemysłu Metali Nieżelaznych „Bipromet”.


Badania: teoria sterowania; teoria wielkich systemów w badaniach operacyjnych; teoria automatów; napędy i sterowanie hydrauliczne i pneumatyczne; optymalizacja procesów przeróbki plastycznej; zastosowanie metod elastooptyki.
Prowadził badania z zakresu teorii sterowania, teorii wielkich systemów w badaniach operacyjnych, teorii automatów, napędów i sterowania hydraulicznego i pneumatycznego, optymalizacji procesów przeróbki plastycznej, zastosowania metod elastooptyki.


Autor 10 monografii, 4 skryptów, 1 podręcznika, 72 patentów i 64 ekspertyz przemysłowych. Promotor 16 prac doktorskich.
Autor 10 monografii, 4 skryptów, 1 podręcznika, 72 patentów i 64 ekspertyz przemysłowych. Promotor 16 prac doktorskich.


Członek International Center for Mechanical Sciences.
Był członkiem International Center for Mechanical Sciences.


Żołnierz Korpusu Ochrony Pogranicza na granicy rosyjskiej w 1939 roku; partyzant w lasach częstochowskich; członek Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, członek Związku Inwalidów Wojennych, członek Związku Byłych Żołnierzy AK.  
Żołnierz Korpusu Ochrony Pogranicza na granicy rosyjskiej w 1939 roku; partyzant w lasach częstochowskich; członek Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, członek Związku Inwalidów Wojennych, członek Związku Byłych Żołnierzy AK.  
==Nagrody i odznaczenia==
Ośmiokrotnie Ministra Szkolnictwa Wyższego I i II stopnia, [[Krzyż Walecznych]], [[Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami]], [[Krzyż Partyzancki]], [[Medal Zwycięstwa i Wolności]] (dwukrotnie), [[Krzyż AK]], Medalion za Służbę w Szarych Szeregach, [[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski OOP]], [[Krzyż Oficerski OOP]], [[Medal KEN]], inne.


== Odznaczenia i nagrody ==


Źródło:
Ośmiokrotnie Ministra Szkolnictwa Wyższego I i II stopnia, Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Partyzancki, Medal Zwycięstwa i Wolności (dwukrotnie), Krzyż Armii Krajowej, Medalion za Służbę w Szarych Szeregach, Srebrny Krzyż Zasługi, [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], inne
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). S. 211
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 821, portr.
* Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków 2002. S. 241–242
* Wspomnienie o profesorze Wiesławie Zapałowiczu // Biuletyn informacyjny pracowników Akademii Górniczo-Hutniczej. - 2000, nr 83, s. 25-26


== Źródła do biogramu ==


{{DEFAULTSORT:Zapałowicz, Wiesław Olgierd}}
====Książki====
[[Category:Uczeni]]
 
* Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 55-56, 221, foto]
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 211
* Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 241-242, [foto]
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 101-103, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002, s. 821, [foto]
* Życiorys i działalność naukowa profesora Wiesława Zapałowicza : w 70 rocznicę urodzin. Kraków 1992, 42 s.
 
====Artykuły====
 
* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1992, 15 czerwca, s. 2-3
* Drzymała Z.: Wspomnienie o profesorze Wiesławie Zapałowiczu. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników Akademii Górniczo-Hutniczej'' 2000, nr 83, s. 25-26
 
==== Inne ====
 
* Wniosek o nadanie tytułu profesora zwyczajnego i powołanie na stanowisko profesora zwyczajnego w Akademii Górniczo-Hutniczej prof. nadzw. dr hab. inż. Wiesława Zapałowicza. [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH...'' 20.02.1975], s. 14-17
* Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 14.06.2017]. Dostępny w: http://www.rakowice.eu/
 
{{DEFAULTSORT:Zapałowicz, Wiesław Olgierd Aureliusz}}
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 08:10, 11 lut 2022

Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz
Wieslaw Zapalowicz.jpg
Nazwisko Zapałowicz
Imię / imiona Wiesław Olgierd Aureliusz
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr inż.
Data urodzenia 2 kwietnia 1922
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 8 lipca 2000
Dyscyplina/specjalności metalurgia, mechanika
Pełnione funkcje Zastępca dyrektora Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1969–1983)
Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi

Prof. nadzw. dr inż. Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz (1922–2000)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, mechanika

Nota biograficzna

Urodził się 2 kwietnia 1922 roku w Krakowie. Zmarł 8 lipca 2000 roku. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1948 roku). Pracę doktorską obronił w 1958 roku. Habilitował się w 1961 roku, a w 1970 roku uzyskał tytuł profesora.

W czasie wojny pracował w Warsztacie Mechanicznym M. Biedermanna, Odlewni Rzeźb w Krakowie i Krakowskiej Hucie Szkła.

W 1945 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Mechaniki Teoretycznej na Wydziale Elektro-Mechanicznym Akademii Górniczej w charakterze młodszego asystenta. W latach 1948-1949 był na tym wydziale starszym asystentem, a w latach 1950–1954 starszym asystentem w Zakładzie Maszyn Hutniczych na Wydziale Hutniczym. W latach 1954–1962 pracował na stanowisku adiunkta. W latach 1962–1992 pełnił funkcję kierownika Zakładu Automatyzacji Maszyn i Urządzeń Hutniczych (przemianowanego później na Zakład Automatyki) na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych, a w latach 1969–1983 był zastępcą dyrektora ds. nauki Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki na tym wydziale.

Przebywał na stażach zagranicznych: w Kijowie, Leningradzie, Moskwie w latach 1962–1963, w Scheffield i Londynie w Wielkiej Brytanii w 1967 roku oraz w USA w latach 1971–1972.

W latach 1949–1957 pracował w Zjednoczeniu Przemysłu Wyrobów Metalowych, w latach 1953–1955 był starszym projektantem w Biurze Projektów Przemysłu Wyrobów Metalowych, a w latach 1958-1960 - starszym projektantem w Biurze Studiów i Projektów Przemysłu Hutniczego „Biprostal” w Krakowie (1957–1960). W latach 1961-1969 był konsultantem naukowym Huty Warszawa w dziedzinie mechaniki i automatyzacji Wydziału Przeróbki Plastycznej i Biura Projektów Hutnictwa Metali Nieżelaznych, a w latach 1970-1983 konsultantem w Biurze Projektów Przemysłu Metali Nieżelaznych „Bipromet”.

Prowadził badania z zakresu teorii sterowania, teorii wielkich systemów w badaniach operacyjnych, teorii automatów, napędów i sterowania hydraulicznego i pneumatycznego, optymalizacji procesów przeróbki plastycznej, zastosowania metod elastooptyki.

Autor 10 monografii, 4 skryptów, 1 podręcznika, 72 patentów i 64 ekspertyz przemysłowych. Promotor 16 prac doktorskich.

Był członkiem International Center for Mechanical Sciences.

Żołnierz Korpusu Ochrony Pogranicza na granicy rosyjskiej w 1939 roku; partyzant w lasach częstochowskich; członek Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, członek Związku Inwalidów Wojennych, członek Związku Byłych Żołnierzy AK.

Odznaczenia i nagrody

Ośmiokrotnie Ministra Szkolnictwa Wyższego I i II stopnia, Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Partyzancki, Medal Zwycięstwa i Wolności (dwukrotnie), Krzyż Armii Krajowej, Medalion za Służbę w Szarych Szeregach, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, inne

Źródła do biogramu

Książki

  • Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 55-56, 221, foto]
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 211
  • Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 241-242, [foto]
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 101-103, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002, s. 821, [foto]
  • Życiorys i działalność naukowa profesora Wiesława Zapałowicza : w 70 rocznicę urodzin. Kraków 1992, 42 s.

Artykuły

  • Biuletyn Rektora [AGH] 1992, 15 czerwca, s. 2-3
  • Drzymała Z.: Wspomnienie o profesorze Wiesławie Zapałowiczu. Biuletyn Informacyjny Pracowników Akademii Górniczo-Hutniczej 2000, nr 83, s. 25-26

Inne

  • Wniosek o nadanie tytułu profesora zwyczajnego i powołanie na stanowisko profesora zwyczajnego w Akademii Górniczo-Hutniczej prof. nadzw. dr hab. inż. Wiesława Zapałowicza. [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 20.02.1975], s. 14-17
  • Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 14.06.2017]. Dostępny w: http://www.rakowice.eu/
Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Wiesław_Olgierd_Aureliusz_Zapałowicz&oldid=69451”