Mieczysław Nosowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 20 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Mieczysław
|given-name=Mieczysław
|honorific-prefix=Prof. nadzw. mgr inż.
|honorific-prefix=Prof. nadzw. mgr inż.
|image=
|birth_date=18 października 1901
|birth_date=18 października 1901
|birth_place=Sambor
|birth_place=Sambor
|image=
|death_date=25 lutego 1969
|death_date=25 lutego 1969
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=eksploatacja samochodów
|fields=eksploatacja samochodów
|faculty=Wydziały Politechniczne
|faculty=Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji
|awards=Krzyż Kawalerski OOP
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
|name=Mieczysław Nosowicz
|name=Mieczysław Nosowicz
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. nadzw. mgr inż. '''Mieczysław Nosowicz''' (1901–1969)
Prof. nadzw. mgr inż. '''Mieczysław Nosowicz''' (1901–1969)


Specjalność: eksploatacja samochodów
Dyscyplina/specjalności: eksploatacja samochodów


== Życiorys ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 18 października 1901 r. w Samborze (województwo lwowskie). Zmarł 25 lutego 1969 r. w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.  
Urodził się 18 października 1901 roku w Samborze (województwo lwowskie). Zmarł 25 lutego 1969 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.  


W 1928 r. ukończył Wydział Mechaniczny Politechniki Lwowskiej uzyskując dyplom inżyniera mechanika.  
W 1928 roku ukończył Wydział Mechaniczny Politechniki Lwowskiej uzyskując dyplom inżyniera mechanika.  


W 1959 r. otrzymał stanowisko docenta (Politechnika Krakowska), a w 1966 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym PK.
W 1959 roku otrzymał stanowisko docenta (Politechnika Krakowska), a w 1966 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym.


Przed II wojną światową pracował w Stowarzyszeniu Dozoru Kotłów w Warszawie (1928-1939), zajmując się badaniem kotłów parowych, gospodarką cieplną i odbiorami gwarancyjnymi kotłów i silników spalinowych. W latach 1932-1934 przebywał w Zurychu, gdzie prowadził badania jako asystent wolontariusz w zakładzie badania materiałów przy tamtejszej Politechnice. Następnie, w latach 1939-1940, kierował stacja obsługi technicznej i warsztatami samochodowymi firmy Auto-Motor we Lwowie. Podczas wojny (1939-1941) wykładał w Lwowskim Instytucie Politechnicznym. W 1944 r. po zbombardowaniu Lwowa przez lotnictwo sowieckie, wyjechał do Krakowa.
Przed II wojną światową pracował w Stowarzyszeniu Dozoru Kotłów w Warszawie (1928-1939), zajmując się badaniem kotłów parowych, gospodarką cieplną i odbiorami gwarancyjnymi kotłów i silników spalinowych. W latach 1932-1934 przebywał w Zurychu, gdzie prowadził badania jako asystent wolontariusz w zakładzie badania materiałów przy tamtejszej Politechnice. Następnie, w latach 1939-1940, kierował stacja obsługi technicznej i warsztatami samochodowymi firmy Auto-Motor we Lwowie. Podczas wojny (1939-1941) wykładał w Lwowskim Instytucie Politechnicznym. W 1944 roku, po zbombardowaniu Lwowa przez lotnictwo sowieckie, wyjechał do Krakowa.


W latach 1945-1946 zajmował stanowisko starszego asystenta, następnie adiunkta w Katedrze Pojazdów Mechanicznych Politechniki Śląskiej, zorganizowanej wówczas w Krakowie.
W latach 1945-1946 zajmował stanowisko starszego asystenta, następnie adiunkta w Katedrze Pojazdów Mechanicznych Politechniki Śląskiej, zorganizowanej wówczas w Krakowie.
Od 1950 r. był adiunktem Katedry Pojazdów Samochodowych na Wydziale Komunikacyjnym [[Wydział Politechniczny|Wydziałów Politechnicznych]] Akademii Górniczej w Krakowie. W tym samym roku utworzono nową Katedrę Pojazdów Mechanicznych, przemianowaną w 1953 r. na Katedrę Technologii i Eksploatacji Samochodów i Ciągników już na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Kierownictwo obu tych katedr sprawował w charakterze zastępcy profesora. W latach 1956-1958 kierował ponadto Katedrą Silników Spalinowych. Od 1954 r. został doradcą technicznym i weryfikatorem w oddziale krakowskim Centralnego Biura Projektów Transportu Drogowego i Lotniczego, a od 1957 r. był członkiem Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie.
 
Od 1950 roku był adiunktem Katedry Pojazdów Samochodowych na [[Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji|Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych]] Akademii Górniczej w Krakowie.  
 
W tym samym roku utworzono nową Katedrę Pojazdów Mechanicznych, przemianowaną w 1953 roku na Katedrę Technologii i Eksploatacji Samochodów i Ciągników już na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Kierownictwo obu tych katedr sprawował w charakterze zastępcy profesora. W latach 1956-1958 kierował ponadto Katedrą Silników Spalinowych. Od 1954 roku został doradcą technicznym i weryfikatorem w oddziale krakowskim Centralnego Biura Projektów Transportu Drogowego i Lotniczego, a od 1957 roku był członkiem Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie.


Współpracował przy wykonaniu szeregu projektów zajezdni samochodowych, baz transportowych oraz dworców Państwowej Komunikacji Samochodowej. Uważany za pioniera w dziedzinie badań nad eksploatacja pojazdów samochodowych w Polsce.
Współpracował przy wykonaniu szeregu projektów zajezdni samochodowych, baz transportowych oraz dworców Państwowej Komunikacji Samochodowej. Uważany za pioniera w dziedzinie badań nad eksploatacja pojazdów samochodowych w Polsce.
Linia 67: Linia 37:
Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników (SIMP), członek zarządu Oddziału Wojewódzkiego NOT w Krakowie, członek Komisji Gospodarki Komunalnej w Krakowie, zastępca przewodniczącego Kolegium Komunikacyjnego Rady Narodowej miasta Krakowa, przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie (1954-1965).
Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników (SIMP), członek zarządu Oddziału Wojewódzkiego NOT w Krakowie, członek Komisji Gospodarki Komunalnej w Krakowie, zastępca przewodniczącego Kolegium Komunikacyjnego Rady Narodowej miasta Krakowa, przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie (1954-1965).


=== Odznaczenia i nagrody ===
==== Odznaczenia i nagrody ====
Krzyż Kawalerski OOP
 
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]]


== Bibliografia ==
== Źródła do biogramu ==  


=== Książki ===
==== Książki ====
* Polski Słownik Biograficzny. T. 23/2, z. 97 : Nos Aleksander - Nussbaum Hilary / Polska Akademia Nauk, Instytut Historii. - Wrocław [etc.] : Zakł Narodowy im. Ossolińskich 1978. - s. 235
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2 / Rada Programowa (przewodn.) Janusz Tymowski ; kom. red. (przewodn.) Janusz Rajewski ; red. nacz. Tadeusz Skarzyński ; Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych. - Warszawa : FSNT, 1992. - s. 128-129, bibliogr.


* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 147-148, [foto]
* Polski Słownik Biograficzny. T. 23/2, z. 97 :  Nos Aleksander - Nussbaum Hilary. Wrocław [etc.] 1978, s. 235
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. Red. nacz. T. Skarzyński. Warszawa 1992, s. 128-129


{{DEFAULTSORT:Nosowicz, Mieczysław }}
{{DEFAULTSORT:Nosowicz, Mieczysław }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 08:21, 22 mar 2022

Mieczysław Nosowicz
Nazwisko Nosowicz
Imię / imiona Mieczysław
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. mgr inż.
Data urodzenia 18 października 1901
Miejsce urodzenia Sambor
Data śmierci 25 lutego 1969
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności eksploatacja samochodów
Wydział Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Prof. nadzw. mgr inż. Mieczysław Nosowicz (1901–1969)

Dyscyplina/specjalności: eksploatacja samochodów

Nota biograficzna

Urodził się 18 października 1901 roku w Samborze (województwo lwowskie). Zmarł 25 lutego 1969 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

W 1928 roku ukończył Wydział Mechaniczny Politechniki Lwowskiej uzyskując dyplom inżyniera mechanika.

W 1959 roku otrzymał stanowisko docenta (Politechnika Krakowska), a w 1966 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym.

Przed II wojną światową pracował w Stowarzyszeniu Dozoru Kotłów w Warszawie (1928-1939), zajmując się badaniem kotłów parowych, gospodarką cieplną i odbiorami gwarancyjnymi kotłów i silników spalinowych. W latach 1932-1934 przebywał w Zurychu, gdzie prowadził badania jako asystent wolontariusz w zakładzie badania materiałów przy tamtejszej Politechnice. Następnie, w latach 1939-1940, kierował stacja obsługi technicznej i warsztatami samochodowymi firmy Auto-Motor we Lwowie. Podczas wojny (1939-1941) wykładał w Lwowskim Instytucie Politechnicznym. W 1944 roku, po zbombardowaniu Lwowa przez lotnictwo sowieckie, wyjechał do Krakowa.

W latach 1945-1946 zajmował stanowisko starszego asystenta, następnie adiunkta w Katedrze Pojazdów Mechanicznych Politechniki Śląskiej, zorganizowanej wówczas w Krakowie.

Od 1950 roku był adiunktem Katedry Pojazdów Samochodowych na Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej w Krakowie.

W tym samym roku utworzono nową Katedrę Pojazdów Mechanicznych, przemianowaną w 1953 roku na Katedrę Technologii i Eksploatacji Samochodów i Ciągników już na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Kierownictwo obu tych katedr sprawował w charakterze zastępcy profesora. W latach 1956-1958 kierował ponadto Katedrą Silników Spalinowych. Od 1954 roku został doradcą technicznym i weryfikatorem w oddziale krakowskim Centralnego Biura Projektów Transportu Drogowego i Lotniczego, a od 1957 roku był członkiem Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie.

Współpracował przy wykonaniu szeregu projektów zajezdni samochodowych, baz transportowych oraz dworców Państwowej Komunikacji Samochodowej. Uważany za pioniera w dziedzinie badań nad eksploatacja pojazdów samochodowych w Polsce. Autor studium: "Problemy zanieczyszczania atmosfery... ruchem pojazdów samochodowych" ("Czasopismo Techniczne" 1966 nr 3), wyprzedzając znacznie inne publikacje w tej tematyce w naszym kraju. Promotor szeregu przewodów doktorskich.

Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników (SIMP), członek zarządu Oddziału Wojewódzkiego NOT w Krakowie, członek Komisji Gospodarki Komunalnej w Krakowie, zastępca przewodniczącego Kolegium Komunikacyjnego Rady Narodowej miasta Krakowa, przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie (1954-1965).

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Źródła do biogramu

Książki

  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 147-148, [foto]
  • Polski Słownik Biograficzny. T. 23/2, z. 97 : Nos Aleksander - Nussbaum Hilary. Wrocław [etc.] 1978, s. 235
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. Red. nacz. T. Skarzyński. Warszawa 1992, s. 128-129
Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Mieczysław_Nosowicz&oldid=69880”