Bogdan Dżegniuk: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Bogdan Dżegniuk | | name = Bogdan Dżegniuk | ||
| image = | | image = Bogdan_Dzegniuk.jpg | ||
| family-name = Dżegniuk | | family-name = Dżegniuk | ||
| given-name = Bogdan | | given-name = Bogdan | ||
Linia 9: | Linia 9: | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| native_name_lang = | | native_name_lang = | ||
| image = | | image = Bogdan_Dzegniuk.jpg | ||
| image_size = 41619 | | image_size = 41619 | ||
| alt = | | alt = |
Wersja z 15:53, 20 sty 2014
Bogdan Dżegniuk | |
---|---|
Nazwisko | Dżegniuk |
Imię / imiona | Bogdan |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 1923 |
Data śmierci | 2009 |
Dyscyplina/specjalności | geodezja i kartografia (geodezja górnicza, ochrona terenów górniczych, ochrona środowiska w rejonach górniczych) |
Pełnione funkcje | wicedyrektor Instytutu Geodezji Inżynieryjnej i Przemysłowej
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP; Złoty Krzyż Zasługi; Nagroda Ministra II stopnia; Złota Odznaka „Zasłużony dla województwa Katowickiego”; Dyrektor Górniczy I stopnia |
Prof. dr hab. inż. Bogdan Dżegniuk (1923–2009)
Specjalność: geodezja i kartografia (geodezja górnicza, ochrona terenów górniczych, ochrona środowiska w rejonach górniczych)
Urodził się 9 lipca 1923 roku w Tczewie. Zmarł 16 marca 2009 roku i został pochowany na krakowskim Cmentarzu Rakowickim. Absolwent AGH w Krakowie (1951). W 1963 roku uzyskał stopień doktora na AGH, a następnie w 1975 — dr hab. Od 1988 profesor (tytuł).
Profesor Katedry Ochrony Terenów Górniczych, Geoinformatyki i Geodezji Górniczej AGH. Przed emeryturą pełnił stanowiska: kierownik Zakładu Badań Górotworu na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 1976–1992; wicedyrektor Instytutu Geodezji Inżynieryjnej i Przemysłowej. Nauczyciel akademicki, wychowawca wielu pokoleń geodetów górniczych; wypromował 4 doktorów.
Jako wybitny specjalista z zakresu szkód górniczych współpracował z wieloma placówkami zagranicznymi; liczne projekty badawcze zostały wdrożone w przemyśle górniczym.
Należał do następujących organizacji: PAN — czł. Komitetu Górnictwa, SITG.
Autor 58 publikacji (w tym jednej książki) oraz 2 patentów. Wypromował 4 doktorów.
Źródło:
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 79, portr.
- Dziennik Polski 2009 nr 67 (20 III 2009). s. A11
- Dziennik Polski 2009 nr 71 (25 III 2009). s. A10
- Katedra Ochrony Terenów Górniczych Geoinformatyki i Geodezji Górniczej [dokument elektroniczny] http://galaxy.uci.agh.edu.pl/ zotg/kotg_pracownicy.htm [odczyt. 21.03.09]