Czesław Kowalski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 31 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 4: Linia 4:
|honorific-prefix=Doc. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Doc. dr hab. inż.
|image=Czeslaw_Kowalski.jpg
|image=Czeslaw_Kowalski.jpg
|birth_date=1926
|birth_date=7 lipca 1926
|birth_place=Ostrów Wielkopolski
|birth_place=Ostrów Wielkopolski
|death_date=1992
|death_date=2 sierpnia 1992
|fields=maszyny i urządzenia energetyczne, mechanika techniczna cieczy i gazu
|fields=maszyny i urządzenia energetyczne, mechanika techniczna cieczy i gazu
|function=Kierownik Zakładu Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych, Kierownik Studium Doktoranckiego
|function=Kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń Energetycznych WIMiR AGH
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
|awards=Złoty Krzyż Zasługi (1973), Odznaka Honorowa „Za zasługi dla Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH” (1983), Odznaka Honorowa PZM (1988), Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki — indywidualna stopnia trzeciego, za osiągnięcia w dziedzinie dydaktyczno-wychowawczej (1983), Dyplom Uznania za wyróżniające osiągnięcia w dziedzinie dydaktyczno-wychowawczej nadany przez Rektora (1979), Nagrody Rektora AGH za prace naukowo-badawcze o charakterze podstawowym i stosowanym (1966, 1968, 1975, 1979, 1981, 1984).
|awards=Złoty Krzyż Zasługi
|name=Czesław Kowalski
|name=Czesław Kowalski
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=12069
|image_size=12069
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Doc. dr hab. inż. '''Czesław Kowalski''' (1926–1992)
Doc. dr hab. inż. '''Czesław Kowalski''' (1926–1992)


Specjalność: maszyny i urządzenia energetyczne, mechanika techniczna cieczy i gazu
Dyscyplina/specjalności: maszyny i urządzenia energetyczne, mechanika techniczna cieczy i gazu


Urodził się 7 lipca 1926 roku w Ostrowie Wielkopolskim. Zmarł 2 sierpnia 1992 roku. Ukończył studia na Wydziale Elektro-Mechanicznym Akademii Górniczo-Hutniczej w 1951 roku uzyskując dyplom inżyniera mechanika hutniczego oraz na Wydziale Mechanizacji Hutnictwa w 1954 roku, gdzie uzyskał dyplom magistra inżyniera mechanizacji hutnictwa.
== Nota biograficzna ==


W latach 1951–1953 pracował w Centralnym Biurze Aparatury Chemicznej CEBEA. W 1963 roku objął stanowisko asystenta w Katedrze Maszynoznawstwa Wydziału Mechanizacji Górnictwa AGH. W 1954 roku został starszym asystentem na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych, a w 1962 roku adiunktem. W tym samym roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych w Katedrze Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych.
Urodził się 7 lipca 1926 roku w Ostrowie Wielkopolskim. Zmarł 2 sierpnia 1992 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.


W 1967 roku otrzymał stopień naukowy docenta z zakresu energetyki cieplnej, a w 1970 roku objął stanowisko docenta. W 1987 roku został Kierownikiem Zakładu Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych. W latach 1971–1978 pełnił funkcję Kierownika Studium Doktoranckiego. Trzykrotnie był Przewodniczącym Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej (1975, 1979, 1982). W 1991 roku objął stanowisko profesora nadzwyczajnego w Instytucie Maszyn Hutniczych i Automatyki AGH.
Ukończył studia na Wydziale Elektromechanicznym Akademii Górniczo-Hutniczej w 1951 roku uzyskując dyplom inżyniera mechanika hutniczego oraz na [[Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa]] w 1954 roku, gdzie uzyskał dyplom magistra inżyniera mechanizacji hutnictwa.


Autor licznych publikacji w tym książki, czterech skryptów. Autor trzech patentów. Promotor ponad stu dwudziestu prac dyplomowych z zakresu maszyn i urządzeń energetycznych, gospodarki energetycznej w hutnictwie i przemyśle.
W latach 1951-1953 pracował w Centralnym Biurze Aparatury Chemicznej CEBEA.


Źródło:
W 1954 roku został starszym asystentem w Katedrze Maszynoznawstwa na [[Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa]] AGH. W 1962 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych i pracował na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych na [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych]], a w 1963 roku objął stanowisko adiunkta.
* Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków 2002. S. 220, portr.
* Informator nauki polskiej 1989/1990. T. 2. Warszawa 1989. S. 1002


W 1967 roku otrzymał stopień naukowy docenta z zakresu energetyki cieplnej, a w 1970 roku objął stanowisko docenta. W 1987 roku został kierownikiem Zakładu Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych. W latach 1971-1978 pełnił funkcję kierownika Studium Doktoranckiego. Trzykrotnie był Przewodniczącym Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej (1975, 1979, 1982). W 1991 roku objął stanowisko profesora nadzwyczajnego w Instytucie Maszyn Hutniczych i Automatyki, a w 1992 roku pełnił funkcję kierownika Zakładu Maszyn i Urządzeń Energetycznych na [[Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki|Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Robotyki]].
Autor licznych publikacji w tym książki, czterech skryptów, trzech patentów. Promotor ponad stu dwudziestu prac dyplomowych z zakresu maszyn i urządzeń energetycznych, gospodarki energetycznej w hutnictwie i przemyśle.
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Złoty Krzyż Zasługi]], Odznaka Honorowa „Za zasługi dla Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH”, Odznaka Honorowa PZM (1988), Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki — indywidualna stopnia trzeciego, za osiągnięcia w dziedzinie dydaktyczno-wychowawczej, Dyplom Uznania za wyróżniające osiągnięcia w dziedzinie dydaktyczno-wychowawczej nadany przez Rektora, Nagrody Rektora AGH za prace naukowo-badawcze o charakterze podstawowym i stosowanym
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 89-90, 215, [foto]
* Historia katedry Systemów Energetycznych i Urządzeń Ochrony Środowiska. Red. K. Prync-Skotniczny. Kraków 2019, s. 158-167, [foto]
* Informator nauki polskiej 1989/1990. T. 2. Warszawa 1989, s. 1002
* Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 220, [foto]
==== Artykuły ====
* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1992, 15 sierpnia, s. 9


{{DEFAULTSORT:Kowalski, Czesław }}
{{DEFAULTSORT:Kowalski, Czesław }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 12:45, 1 cze 2022

Czesław Kowalski
Czeslaw Kowalski.jpg
Nazwisko Kowalski
Imię / imiona Czesław
Tytuły / stanowiska Doc. dr hab. inż.
Data urodzenia 7 lipca 1926
Miejsce urodzenia Ostrów Wielkopolski
Data śmierci 2 sierpnia 1992
Dyscyplina/specjalności maszyny i urządzenia energetyczne, mechanika techniczna cieczy i gazu
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń Energetycznych WIMiR AGH
Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi

Doc. dr hab. inż. Czesław Kowalski (1926–1992)

Dyscyplina/specjalności: maszyny i urządzenia energetyczne, mechanika techniczna cieczy i gazu

Nota biograficzna

Urodził się 7 lipca 1926 roku w Ostrowie Wielkopolskim. Zmarł 2 sierpnia 1992 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Ukończył studia na Wydziale Elektromechanicznym Akademii Górniczo-Hutniczej w 1951 roku uzyskując dyplom inżyniera mechanika hutniczego oraz na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa w 1954 roku, gdzie uzyskał dyplom magistra inżyniera mechanizacji hutnictwa.

W latach 1951-1953 pracował w Centralnym Biurze Aparatury Chemicznej CEBEA.

W 1954 roku został starszym asystentem w Katedrze Maszynoznawstwa na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH. W 1962 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych i pracował na stanowisku starszego asystenta w Katedrze Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych, a w 1963 roku objął stanowisko adiunkta.

W 1967 roku otrzymał stopień naukowy docenta z zakresu energetyki cieplnej, a w 1970 roku objął stanowisko docenta. W 1987 roku został kierownikiem Zakładu Termodynamiki i Urządzeń Energetycznych. W latach 1971-1978 pełnił funkcję kierownika Studium Doktoranckiego. Trzykrotnie był Przewodniczącym Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej (1975, 1979, 1982). W 1991 roku objął stanowisko profesora nadzwyczajnego w Instytucie Maszyn Hutniczych i Automatyki, a w 1992 roku pełnił funkcję kierownika Zakładu Maszyn i Urządzeń Energetycznych na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Robotyki.

Autor licznych publikacji w tym książki, czterech skryptów, trzech patentów. Promotor ponad stu dwudziestu prac dyplomowych z zakresu maszyn i urządzeń energetycznych, gospodarki energetycznej w hutnictwie i przemyśle.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Odznaka Honorowa „Za zasługi dla Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH”, Odznaka Honorowa PZM (1988), Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki — indywidualna stopnia trzeciego, za osiągnięcia w dziedzinie dydaktyczno-wychowawczej, Dyplom Uznania za wyróżniające osiągnięcia w dziedzinie dydaktyczno-wychowawczej nadany przez Rektora, Nagrody Rektora AGH za prace naukowo-badawcze o charakterze podstawowym i stosowanym

Źródła do biogramu

Książki

  • Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 89-90, 215, [foto]
  • Historia katedry Systemów Energetycznych i Urządzeń Ochrony Środowiska. Red. K. Prync-Skotniczny. Kraków 2019, s. 158-167, [foto]
  • Informator nauki polskiej 1989/1990. T. 2. Warszawa 1989, s. 1002
  • Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 220, [foto]

Artykuły

  • Biuletyn Rektora [AGH] 1992, 15 sierpnia, s. 9