Karol Stanisław Przybyłowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Karol Stanisław Przybyłowicz
Nazwisko	Przybyłowicz
Imię / imiona	Karol Stanisław
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż
Data urodzenia	9 czerwca 1930
Miejsce urodzenia	Glinik Mariampolski ;
Dyscyplina/specjalności	metalurgia, metaloznawstwo, inżynieria materiałowa
Wydział	Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 40-lecia Polski Ludowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Aktualna wersja na dzień 13:59, 3 cze 2022

Prof. zw. dr hab. inż Karol Stanisław Przybyłowicz (1930–)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, metaloznawstwo, inżynieria materiałowa

Nota biograficzna

Urodził się 9 czerwca 1930 roku w Gliniku Mariampolskim.

W latach 1949-1951 pracował w Hucie Stalowa Wola na stanowisku technologa.

Studiował w AGH w latach 1951-1956 na Wydziale Metalurgicznym. Doktorat obronił w 1963 roku (AGH), habilitacja w 1970 roku (AGH). Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1977 roku, a profesora zwyczajnego w 1985 roku.

Pracę w AGH rozpoczął w 1954 roku jako zastępca asystenta w Zakładzie Rentgenografii Metali Katedry Metalografii i Obróbki Cieplnej Wydziału Metalurgicznego. Następnie zatrudniony jako: asystent (1955–1957), starszy asystent (1957–1963), adiunkt (1963–1968), docent (1968–1977), profesor nadzwyczajny (1977–1985), profesor zwyczajny (1985–2006). Był organizatorem i kierownikiem Zakładu Analiz Strukturalnych AGH (1969–1991), kierownikiem Zakładu Badawczego AGH przy Hucie Warszawa (1987–1989), kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Metalurgicznym AGH (1973–1991).

Od 1992 roku pracował w Politechnice Świętokrzyskiej w Kielcach na stanowisku profesora zwyczajnego. W latach 1995-2005 był kierownikiem Katedry Metaloznawstwa i Technologii Materiałowych Wydziału Mechatroniki i Budowy Maszyn Politechniki Świętokrzyskiej.

W 2006 roku przeszedł na emeryturę.

Staże naukowe w: Columbia University, Nowy Jork (1966–1967), MISiS, Moskwa (1971), Politechnika Tuła (1982) oraz Bergakademie Freiberg.

Prowadził badania nad: dyfuzją po granicach ziarn w bikryształach aluminium z granicami nachylenia i skręcenia (opracowanie oryginalnej metalograficznej metody ujawniania frontu dyfuzji); wpływem wielkości atomu na dyfuzję granicami małego kąta (ujawnienie możliwości niskotemeperaturowego zrównania frontu dyfuzji); anizotropią dyfuzyjności granic ziarn i wpływu na dyfuzję nierównowagowego stanu struktury granic. Wykrył tworzenia się wtrąceń ferrytu krzemowego w warstwach. Udowodnił dyfuzję atomów boru przez warstwę borków ich granicami. Ujawnił anizotropię twardości borków oraz opracował oryginalne powłoki antyrefleksyjne.

Organizator Ogólnopolskich Seminariów Młodych Metaloznawców (1973-1991), Szkół Letnich Inżynierii Powierzchni (1993, 2001, 2005), Szkoły Letniej Dyfuzji w Ciałach Stałych (1985, wspólnie z prof. S. Mrowcem).

Członek: Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN, Komisji Nauki o Materiałach PAN, Zespołu Inżynierów Powierzchni Komitetu Budowy Maszyn, International Diffusion Research Association, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, Rady Konsultacyjno-Programowej "Przeglądu Technicznego" (1988-1994), Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, Polskiego Towarzystwa Metaloznawczego, Związku Nauczycielstwa Polskiego, Stowarzyszenia Wychowanków AGH.

Autor ponad 200 publikacji w czasopismach, 21 książek z zakresu metaloznawstwa, teorii dyfuzji, obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej oraz 8 patentów. Promotor 10 doktoratów, recenzent kilkudziesięciu prac doktorskich i habilitacyjnych. Napisał pierwszą na świecie monografię o borowaniu: "Teoria i praktyka borowania stali".

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi (1969), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1978), Medal 40-lecia Polski Ludowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej (2001), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2005), Srebrna i Złota Odznaka "Za pracę społeczną dla m. Krakowa", odznaka "Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej", statuetka Politechniki Świętokrzyskiej, Dyplom Uznania Rektora AGH za wyróżniającą działalność dydaktyczno-wychowawczą, Medal Politechniki Szczecińskiej, Odznaka honorowa - Zasłużony dla Stowarzyszenia Wychowanków AGH, wielokrotne nagrody i dyplomy Rektorów AGH i Politechniki Świętokrzyskiej, nagrody resortowe (1970, 1974, 1977, 1980, 1982, 1985)

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/przybylowicz-karol-06966

Źródła do biogramu

Książki

90 lat "Metalurgii" w fotografiach i wspomnieniach. Oprac. I. Suliga. Kraków 2012, s. 81, 90, [foto]
Kto jest kim w Polsce. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Warszawa 1993, s. 582-583
Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Warszawa 1993, s. 1062
Profesor Karol Przybyłowicz. W: 100 anegdot na stulecie Wydziału 1922-2022 : jubileusz 100-lecia Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej AGH. Oprac. I. Suliga. Kraków 2022, s. 94-97, [foto]
[Skład Osobowy AGH ... 1954-1955]. Kraków 1955, s. 131
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290-291, [foto]
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M - R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 593-594, [foto]

Artykuły

Ciaś A.: Profesor Karol Przybyłowicz obchodził Jubileusz 80-lecia urodzin. "Biuletyn AGH" 2010, nr 34, s. 20-21, [foto]
Janowski J.: Dział Informacyjny Wydziału Metalurgicznego AGH za okres 50-lecia Wydziału 1922 - 1972 r. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 367. [Seria] Metalurgia i Odlewnictwo 1973, z. 51, s. 277-339

Inne

Informacje od prof. dr. hab. inż. Stanisława Skrzypka

stan na dzień 08.05.2018

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 |given-name=Karol Stanisław
 |honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż
+|image=Karol Przybyłowicz.jpg
 |birth_date=9 czerwca 1930
 |birth_place=Glinik Mariampolski
 |fields=metalurgia, metaloznawstwo, inżynieria materiałowa
 |faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
-|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 40-lecia Polski Ludowej,
+|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 40-lecia Polski Ludowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
 |name=Karol Stanisław Przybyłowicz
 }}
 Prof. zw. dr hab. inż '''Karol Stanisław Przybyłowicz''' (1930–)
-Specjalność: metalurgia, metaloznawstwo, inżynieria materiałowa
+Dyscyplina/specjalności: metalurgia, metaloznawstwo, inżynieria materiałowa
-Urodził się 9 czerwca 1930 roku w Gliniku Mariampolskim. Ukończył studia na Wydziale Metalurgicznym AGH (1956), doktorat (1963), habilitacja (1970), profesor nadzwyczajny (1977), profesor zwyczajny (1985).
+== Nota biograficzna ==
-Przebieg pracy zawodowej: Huta Stalowa Wola: technolog (1949–1951); AGH, Katedra Metaloznawstwa i Obróbki Cieplnej: zastępca asystenta (1954–1955), asystent (1955–1957), starszy asystent (1957–1963), adiunkt (1963–1968), docent (1968–1977), profesor nadzwyczajny (1977–1985), profesor zwyczajny (1985–), organizator i kierownik Zakładu Analiz Strukturalnych (1969–1991), kierownik Zakł. Bad. IM przy Hucie Warszawa 1987–1989, kierownik Studium Doktoranckiego (1973–1990); Politechnika Świętokrzyska w Kielcach: profesor zwyczajny 1992–.
+Urodził się 9 czerwca 1930 roku w Gliniku Mariampolskim.
-Staże: Columbia University, Nowy Jork (1966–1967); MISiS, Moskwa (1971); Politechnika Tuła (1982); Bergakademie Freiberg.
+W latach 1949-1951 pracował w Hucie Stalowa Wola na stanowisku technologa.
-Członek Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN, Komisji Nauki o Materiałach PAN, Zesp. Inż Powierzchni KBM PAN, Intern. Diffusion Research Ass., Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego i rzeczoznawca. Członek Rady Konsult.-Progr. „Przeglądu Technicznego”. Organizator Ogólnopolskiego Seminarium Młodych Metalowców (1973–1992).
+Studiował w AGH w latach 1951-1956 na Wydziale Metalurgicznym. Doktorat obronił w 1963 roku (AGH), habilitacja w 1970 roku (AGH). Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1977 roku, a profesora zwyczajnego w 1985 roku.
-Badania: dyfuzja po granicach ziarn w bikryształach aluminium z granicami nachylenia i skręcenia (opracowanie oryginalnej metalograficznej metody ujawniania frontu dyfuzji); wpływ wielkości atomu na dyfuzję granicami małego kąta (ujawnienie możliwości niskotemeperaturowego zrównania frontu dyfuzji); badanie anizotropii dyfuzyjności granic ziarn i wpływu na dyfuzję nierównowagowego stanu struktury granic; prace z zakresu dyfuzji boru w stal; wykrycie tworzenia się wtrąceń ferrytu krzemowego w warstwach; udowodnienie dyfuzji atomów boru przez warstwę borków ich granicami; ujawnienie anizotropii twardości borków; opracowanie oryginalnych powłok antyrefleksyjnych.
+Pracę w AGH rozpoczął w 1954 roku jako zastępca asystenta w Zakładzie Rentgenografii Metali  Katedry Metalografii i Obróbki Cieplnej [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]]. Następnie zatrudniony jako: asystent (1955–1957), starszy asystent (1957–1963), adiunkt (1963–1968), docent (1968–1977), profesor nadzwyczajny (1977–1985), profesor zwyczajny (1985–2006). Był organizatorem i kierownikiem Zakładu Analiz Strukturalnych AGH (1969–1991), kierownikiem Zakładu Badawczego AGH przy Hucie Warszawa (1987–1989), kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Metalurgicznym AGH (1973–1991).
-Opublikował ok. 200 prac z zakresu metaloznawstwa, teorii dyfuzji, obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej zamieszczonych w czasopismach polskich i zagranicznych. Autor lub współautor podręczników, kilku patentów i zgłoszenia patentowego. Promotor kilku prac doktorskich.
+Od 1992 roku pracował w Politechnice Świętokrzyskiej w Kielcach na stanowisku profesora zwyczajnego. W latach 1995-2005 był kierownikiem Katedry Metaloznawstwa i Technologii Materiałowych Wydziału  Mechatroniki i Budowy Maszyn Politechniki Świętokrzyskiej.
-Źródło:
+W 2006 roku przeszedł na emeryturę.
-* Kto jest kim w Polsce. S. 582–583
-* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 593–594, portr.
+Staże naukowe w: Columbia University, Nowy Jork (1966–1967), MISiS, Moskwa (1971), Politechnika Tuła (1982) oraz Bergakademie Freiberg.
+Prowadził badania nad: dyfuzją po granicach ziarn w bikryształach aluminium z granicami nachylenia i skręcenia (opracowanie oryginalnej metalograficznej metody ujawniania frontu dyfuzji); wpływem wielkości atomu na dyfuzję granicami małego kąta (ujawnienie możliwości niskotemeperaturowego zrównania frontu dyfuzji); anizotropią dyfuzyjności granic ziarn i wpływu na dyfuzję nierównowagowego stanu struktury granic. Wykrył tworzenia się wtrąceń ferrytu krzemowego w warstwach. Udowodnił dyfuzję atomów boru przez warstwę borków ich granicami. Ujawnił anizotropię twardości borków oraz opracował oryginalne powłoki antyrefleksyjne.
+Organizator Ogólnopolskich Seminariów Młodych Metaloznawców (1973-1991), Szkół Letnich Inżynierii Powierzchni (1993, 2001, 2005), Szkoły Letniej Dyfuzji w Ciałach Stałych (1985, wspólnie z prof. S. Mrowcem).
+Członek: Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN, Komisji Nauki o Materiałach PAN, Zespołu Inżynierów Powierzchni Komitetu Budowy Maszyn, International Diffusion Research Association, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, Rady Konsultacyjno-Programowej "Przeglądu Technicznego" (1988-1994), Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, Polskiego Towarzystwa Metaloznawczego, Związku Nauczycielstwa Polskiego, Stowarzyszenia Wychowanków AGH.
+Autor ponad 200 publikacji w czasopismach, 21 książek z zakresu metaloznawstwa, teorii dyfuzji, obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej oraz 8 patentów. Promotor 10 doktoratów, recenzent kilkudziesięciu prac doktorskich i habilitacyjnych. Napisał pierwszą na świecie monografię o borowaniu: "Teoria i praktyka borowania stali".
+==== Odznaczenia i nagrody ====
+[[Złoty Krzyż Zasługi]] (1969), [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]] (1978), [[Medal 40-lecia Polski Ludowej]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]] (2001), [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]] (2005), Srebrna i Złota Odznaka "Za pracę społeczną dla m. Krakowa", odznaka "Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej", statuetka Politechniki Świętokrzyskiej, Dyplom Uznania Rektora AGH za wyróżniającą działalność dydaktyczno-wychowawczą, Medal Politechniki Szczecińskiej, Odznaka honorowa - Zasłużony dla Stowarzyszenia Wychowanków AGH, wielokrotne nagrody i dyplomy Rektorów AGH i Politechniki Świętokrzyskiej, nagrody resortowe (1970, 1974, 1977, 1980, 1982, 1985)
+==== Bibliografia publikacji ====
+https://bpp.agh.edu.pl/autor/przybylowicz-karol-06966
+== Źródła do biogramu ==
+====Książki====
+* 90 lat "Metalurgii" w fotografiach i wspomnieniach. Oprac. I. Suliga. Kraków 2012, s. 81, 90, [foto]
+* Kto jest kim w Polsce. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Warszawa 1993, s. 582-583
+* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Warszawa 1993, s. 1062
+* Profesor Karol Przybyłowicz. W: 100 anegdot na stulecie Wydziału 1922-2022 : jubileusz 100-lecia Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej AGH. Oprac. I. Suliga. Kraków 2022, s. 94-97, [foto]
+* [Skład Osobowy AGH ... 1954-1955]. Kraków 1955, s. 131
+* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290-291, [foto]
+* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M - R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 593-594, [foto]
+====Artykuły====
+* Ciaś A.: Profesor Karol Przybyłowicz obchodził Jubileusz 80-lecia urodzin. "Biuletyn AGH" 2010, nr 34, s. 20-21, [foto]
+* Janowski J.: Dział Informacyjny Wydziału Metalurgicznego AGH za okres 50-lecia Wydziału 1922 - 1972 r. ''Zeszyty Naukowe AGH'' ; nr 367. [Seria] ''Metalurgia i Odlewnictwo'' 1973, z. 51, s. 277-339
+====Inne====
+* Informacje od prof. dr. hab. inż. Stanisława Skrzypka
-'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
 '''''<span style="color:red;">stan na dzień 08.05.2018</span>'''''