Karol Stanisław Przybyłowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Karol Stanisław
|given-name=Karol Stanisław
|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż
|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż
|image=Karol Przybyłowicz.jpg
|birth_date=9 czerwca 1930
|birth_date=9 czerwca 1930
|birth_place=Glinik Mariampolski
|birth_place=Glinik Mariampolski
Linia 16: Linia 17:
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 9 czerwca 1930 roku w Gliniku Mariampolskim. Ukończył studia na Wydziale Metalurgicznym AGH (1956), doktorat (1963), habilitacja (1970), profesor nadzwyczajny (1977), profesor zwyczajny (1985).
Urodził się 9 czerwca 1930 roku w Gliniku Mariampolskim.


W latach 1949-1951 pracował w Hucie Stalowa Wola na stanowisku technologa.
W latach 1949-1951 pracował w Hucie Stalowa Wola na stanowisku technologa.


Studiował w AGH w latach 1951-1956. Doktorat obronił w 1963 roku (AGH), habilitacja w 1970 roku (AGH). Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1977 roku, a profesora zwyczajnego w 1985 roku.  
Studiował w AGH w latach 1951-1956 na Wydziale Metalurgicznym. Doktorat obronił w 1963 roku (AGH), habilitacja w 1970 roku (AGH). Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1977 roku, a profesora zwyczajnego w 1985 roku.  


Pracę w AGH rozpoczął w 1954 roku jako zastępca asystenta na Wydziale Metalurgicznym [Wydział Metalurgiczny|Wydziale Metalurgicznym] w Katedrze Metalografii i Obróbki Cieplnej w Zakładzie Rentgenografii Metali. Następnie zatrudniony jako: asystent (1955–1957), starszy asystent (1957–1963), adiunkt (1963–1968), docent (1968–1977), profesor nadzwyczajny (1977–1985), profesor zwyczajny (1985–2006). Był organizatorem i kierownikiem Zakładu Analiz Strukturalnych AGH(1969–1991), kierownikiem Zakładu Badawczego AGH przy Hucie Warszawa (1987–1989), kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Metalurgicznym AGH (1973–1991).
Pracę w AGH rozpoczął w 1954 roku jako zastępca asystenta w Zakładzie Rentgenografii Metali  Katedry Metalografii i Obróbki Cieplnej [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]]. Następnie zatrudniony jako: asystent (1955–1957), starszy asystent (1957–1963), adiunkt (1963–1968), docent (1968–1977), profesor nadzwyczajny (1977–1985), profesor zwyczajny (1985–2006). Był organizatorem i kierownikiem Zakładu Analiz Strukturalnych AGH (1969–1991), kierownikiem Zakładu Badawczego AGH przy Hucie Warszawa (1987–1989), kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Metalurgicznym AGH (1973–1991).


Od 1992 roku pracował w Politechnice Świętokrzyskiej w Kielcach na stanowisku profesora zwyczajnego. W latach 1995-2005 był kierownikiem Katedry Metaloznawstwa i Technologii Materiałowych na Wydziale Mechatroniki i Budowy Maszyn Politechniki Świętokrzyskiej. W 2006 roku przeszedł na emeryturę.
Od 1992 roku pracował w Politechnice Świętokrzyskiej w Kielcach na stanowisku profesora zwyczajnego. W latach 1995-2005 był kierownikiem Katedry Metaloznawstwa i Technologii Materiałowych Wydziału Mechatroniki i Budowy Maszyn Politechniki Świętokrzyskiej.


Staże naukowe: Columbia University, Nowy Jork (1966–1967); MISiS, Moskwa (1971); Politechnika Tuła (1982); Bergakademie Freiberg.
W 2006 roku przeszedł na emeryturę.
 
Staże naukowe w: Columbia University, Nowy Jork (1966–1967), MISiS, Moskwa (1971), Politechnika Tuła (1982) oraz Bergakademie Freiberg.


Prowadził badania nad: dyfuzją po granicach ziarn w bikryształach aluminium z granicami nachylenia i skręcenia (opracowanie oryginalnej metalograficznej metody ujawniania frontu dyfuzji); wpływem wielkości atomu na dyfuzję granicami małego kąta (ujawnienie możliwości niskotemeperaturowego zrównania frontu dyfuzji); anizotropią dyfuzyjności granic ziarn i wpływu na dyfuzję nierównowagowego stanu struktury granic. Wykrył tworzenia się wtrąceń ferrytu krzemowego w warstwach. Udowodnił dyfuzję atomów boru przez warstwę borków ich granicami. Ujawnił anizotropię twardości borków oraz opracował oryginalne powłoki antyrefleksyjne.
Prowadził badania nad: dyfuzją po granicach ziarn w bikryształach aluminium z granicami nachylenia i skręcenia (opracowanie oryginalnej metalograficznej metody ujawniania frontu dyfuzji); wpływem wielkości atomu na dyfuzję granicami małego kąta (ujawnienie możliwości niskotemeperaturowego zrównania frontu dyfuzji); anizotropią dyfuzyjności granic ziarn i wpływu na dyfuzję nierównowagowego stanu struktury granic. Wykrył tworzenia się wtrąceń ferrytu krzemowego w warstwach. Udowodnił dyfuzję atomów boru przez warstwę borków ich granicami. Ujawnił anizotropię twardości borków oraz opracował oryginalne powłoki antyrefleksyjne.
Linia 32: Linia 35:
Organizator Ogólnopolskich Seminariów Młodych Metaloznawców (1973-1991), Szkół Letnich Inżynierii Powierzchni (1993, 2001, 2005), Szkoły Letniej Dyfuzji w Ciałach Stałych (1985, wspólnie z prof. S. Mrowcem).
Organizator Ogólnopolskich Seminariów Młodych Metaloznawców (1973-1991), Szkół Letnich Inżynierii Powierzchni (1993, 2001, 2005), Szkoły Letniej Dyfuzji w Ciałach Stałych (1985, wspólnie z prof. S. Mrowcem).


Członek: Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN, Komisji Nauki o Materiałach PAN, Zespołu Inżynierów Powierzchni Komitetu budowy Maszyn, International Diffusion Research Association, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, Rady Konsultacyjno-Programowej "Przeglądu Technicznego" (1988-1994), Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, Polskiego Towarzystwa Metaloznawczego, Związku Nauczycielstwa Polskiego, Stowarzyszenia Wychowanków AGH.
Członek: Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN, Komisji Nauki o Materiałach PAN, Zespołu Inżynierów Powierzchni Komitetu Budowy Maszyn, International Diffusion Research Association, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, Rady Konsultacyjno-Programowej "Przeglądu Technicznego" (1988-1994), Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, Polskiego Towarzystwa Metaloznawczego, Związku Nauczycielstwa Polskiego, Stowarzyszenia Wychowanków AGH.


Autor ponad 200 publikacji oraz 21 książek z zakresu metaloznawstwa, teorii dyfuzji, obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej oraz 8 patentów. Promotor 10 doktoratów, recenzent kilkudziesięciu prac doktorskich i habilitacyjnych. Napisał pierwszą na świecie monografię o borowaniu: "Teoria i praktyka borowania stali".  
Autor ponad 200 publikacji w czasopismach, 21 książek z zakresu metaloznawstwa, teorii dyfuzji, obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej oraz 8 patentów. Promotor 10 doktoratów, recenzent kilkudziesięciu prac doktorskich i habilitacyjnych. Napisał pierwszą na świecie monografię o borowaniu: "Teoria i praktyka borowania stali".  


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
Linia 48: Linia 51:


====Książki====
====Książki====
* 90 lat "Metalurgii" w fotografiach i wspomnieniach. Oprac. I. Suliga. Kraków 2012, s. 81, 90, [foto]
* Kto jest kim w Polsce. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Warszawa 1993, s. 582-583
* Kto jest kim w Polsce. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Warszawa 1993, s. 582-583
* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Warszawa 1993, s. 1062
* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Warszawa 1993, s. 1062
* [Skład Osobowy AGH ... 1954-1955. Kraków 1955, s. 131
* Profesor Karol Przybyłowicz. W: 100 anegdot na stulecie Wydziału 1922-2022 : jubileusz 100-lecia Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej AGH. Oprac. I. Suliga. Kraków 2022, s. 94-97, [foto]
* [Skład Osobowy AGH ... 1954-1955]. Kraków 1955, s. 131
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290-291, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290-291, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M - R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 593-594, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M - R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 593-594, [foto]
 
====Artykuły====
 
* Ciaś A.: Profesor Karol Przybyłowicz obchodził Jubileusz 80-lecia urodzin. "Biuletyn AGH" 2010, nr 34, s. 20-21, [foto]
* Janowski J.: Dział Informacyjny Wydziału Metalurgicznego AGH za okres 50-lecia Wydziału 1922 - 1972 r. ''Zeszyty Naukowe AGH'' ; nr 367. [Seria] ''Metalurgia i Odlewnictwo'' 1973, z. 51, s. 277-339
 
====Inne====
====Inne====
* Informacje od prof. zw. dr. hab. inż. Karola Przybyłowicza


'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
* Informacje od prof. dr. hab. inż. Stanisława Skrzypka
 


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 08.05.2018</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 08.05.2018</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 13:59, 3 cze 2022

Karol Stanisław Przybyłowicz
Karol Przybyłowicz.jpg
Nazwisko Przybyłowicz
Imię / imiona Karol Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż
Data urodzenia 9 czerwca 1930
Miejsce urodzenia Glinik Mariampolski


Dyscyplina/specjalności metalurgia, metaloznawstwo, inżynieria materiałowa
Wydział Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 40-lecia Polski Ludowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Prof. zw. dr hab. inż Karol Stanisław Przybyłowicz (1930–)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, metaloznawstwo, inżynieria materiałowa

Nota biograficzna

Urodził się 9 czerwca 1930 roku w Gliniku Mariampolskim.

W latach 1949-1951 pracował w Hucie Stalowa Wola na stanowisku technologa.

Studiował w AGH w latach 1951-1956 na Wydziale Metalurgicznym. Doktorat obronił w 1963 roku (AGH), habilitacja w 1970 roku (AGH). Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1977 roku, a profesora zwyczajnego w 1985 roku.

Pracę w AGH rozpoczął w 1954 roku jako zastępca asystenta w Zakładzie Rentgenografii Metali Katedry Metalografii i Obróbki Cieplnej Wydziału Metalurgicznego. Następnie zatrudniony jako: asystent (1955–1957), starszy asystent (1957–1963), adiunkt (1963–1968), docent (1968–1977), profesor nadzwyczajny (1977–1985), profesor zwyczajny (1985–2006). Był organizatorem i kierownikiem Zakładu Analiz Strukturalnych AGH (1969–1991), kierownikiem Zakładu Badawczego AGH przy Hucie Warszawa (1987–1989), kierownikiem Studium Doktoranckiego na Wydziale Metalurgicznym AGH (1973–1991).

Od 1992 roku pracował w Politechnice Świętokrzyskiej w Kielcach na stanowisku profesora zwyczajnego. W latach 1995-2005 był kierownikiem Katedry Metaloznawstwa i Technologii Materiałowych Wydziału Mechatroniki i Budowy Maszyn Politechniki Świętokrzyskiej.

W 2006 roku przeszedł na emeryturę.

Staże naukowe w: Columbia University, Nowy Jork (1966–1967), MISiS, Moskwa (1971), Politechnika Tuła (1982) oraz Bergakademie Freiberg.

Prowadził badania nad: dyfuzją po granicach ziarn w bikryształach aluminium z granicami nachylenia i skręcenia (opracowanie oryginalnej metalograficznej metody ujawniania frontu dyfuzji); wpływem wielkości atomu na dyfuzję granicami małego kąta (ujawnienie możliwości niskotemeperaturowego zrównania frontu dyfuzji); anizotropią dyfuzyjności granic ziarn i wpływu na dyfuzję nierównowagowego stanu struktury granic. Wykrył tworzenia się wtrąceń ferrytu krzemowego w warstwach. Udowodnił dyfuzję atomów boru przez warstwę borków ich granicami. Ujawnił anizotropię twardości borków oraz opracował oryginalne powłoki antyrefleksyjne.

Organizator Ogólnopolskich Seminariów Młodych Metaloznawców (1973-1991), Szkół Letnich Inżynierii Powierzchni (1993, 2001, 2005), Szkoły Letniej Dyfuzji w Ciałach Stałych (1985, wspólnie z prof. S. Mrowcem).

Członek: Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej PAN, Komisji Nauki o Materiałach PAN, Zespołu Inżynierów Powierzchni Komitetu Budowy Maszyn, International Diffusion Research Association, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, Rady Konsultacyjno-Programowej "Przeglądu Technicznego" (1988-1994), Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, Polskiego Towarzystwa Metaloznawczego, Związku Nauczycielstwa Polskiego, Stowarzyszenia Wychowanków AGH.

Autor ponad 200 publikacji w czasopismach, 21 książek z zakresu metaloznawstwa, teorii dyfuzji, obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej oraz 8 patentów. Promotor 10 doktoratów, recenzent kilkudziesięciu prac doktorskich i habilitacyjnych. Napisał pierwszą na świecie monografię o borowaniu: "Teoria i praktyka borowania stali".

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi (1969), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1978), Medal 40-lecia Polski Ludowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej (2001), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2005), Srebrna i Złota Odznaka "Za pracę społeczną dla m. Krakowa", odznaka "Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej", statuetka Politechniki Świętokrzyskiej, Dyplom Uznania Rektora AGH za wyróżniającą działalność dydaktyczno-wychowawczą, Medal Politechniki Szczecińskiej, Odznaka honorowa - Zasłużony dla Stowarzyszenia Wychowanków AGH, wielokrotne nagrody i dyplomy Rektorów AGH i Politechniki Świętokrzyskiej, nagrody resortowe (1970, 1974, 1977, 1980, 1982, 1985)

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/przybylowicz-karol-06966


Źródła do biogramu

Książki

  • 90 lat "Metalurgii" w fotografiach i wspomnieniach. Oprac. I. Suliga. Kraków 2012, s. 81, 90, [foto]
  • Kto jest kim w Polsce. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Warszawa 1993, s. 582-583
  • Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Warszawa 1993, s. 1062
  • Profesor Karol Przybyłowicz. W: 100 anegdot na stulecie Wydziału 1922-2022 : jubileusz 100-lecia Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej AGH. Oprac. I. Suliga. Kraków 2022, s. 94-97, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH ... 1954-1955]. Kraków 1955, s. 131
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290-291, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M - R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 593-594, [foto]

Artykuły

  • Ciaś A.: Profesor Karol Przybyłowicz obchodził Jubileusz 80-lecia urodzin. "Biuletyn AGH" 2010, nr 34, s. 20-21, [foto]
  • Janowski J.: Dział Informacyjny Wydziału Metalurgicznego AGH za okres 50-lecia Wydziału 1922 - 1972 r. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 367. [Seria] Metalurgia i Odlewnictwo 1973, z. 51, s. 277-339

Inne

  • Informacje od prof. dr. hab. inż. Stanisława Skrzypka


stan na dzień 08.05.2018