Robert Stanisław Szyndler: Różnice pomiędzy wersjami

Robert Stanisław Szyndler
Nazwisko	Szyndler
Imię / imiona	Robert Stanisław
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	4 maja 1933
Miejsce urodzenia	Skoczów
Data śmierci	25 maja 2021
Dyscyplina/specjalności	metalurgia, przeróbka plastyczna metali, kuźnictwo, teoria kucia, technologia kucia
Pełnione funkcje	Zastępca dyrektora Instytutu Metalurgii Wydziału Metalurgicznego (1974-1978)
Wydział	Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi

Aktualna wersja na dzień 07:30, 28 cze 2022

Prof. dr hab. inż. Robert Stanisław Szyndler (1933–2021)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, przeróbka plastyczna metali, kuźnictwo, teoria kucia, technologia kucia

Nota biograficzna

Urodził się 4 maja 1933 roku w Skoczowie. Zmarł 25 maja 2021 roku. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.

W 1952 roku ukończył Gimnazjum Przemysłowe i Technikum Mechaniczno-Kuźnicze w Ustroniu, a następnie przez jeden rok pracował na stanowisku konstruktora i technologa w Kuźni Ustroń w Ustroniu.

W latach 1953-1958 studiował na Wydziale Metalurgicznym AGH.

W 1958 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie Walcownictwa Katedry Plastycznej Przeróbki Metali Wydziału Metalurgicznego AGH.

W 1964 roku na podstawie pracy "Badania metodą izotopową wpływu wielkości siły i kształtu odkuwki na wielkość zużycia wykroju w warunkach dotłaczania", napisanej pod kierunkiem profesora Wacława Leskiewicza, uzyskał doktorat.

W 1972 roku na podstawie rozprawy "Wielkość sił w procesie kucia na szybkobieżnych młotach matrycowych" uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1984 roku został profesorem AGH.

W 1992 roku otrzymał tytuł profesora.

Odbył zagraniczne staże naukowe w: Politechnice w Akwizgranie (RWTH Aachen), Uniwersytecie Technicznym w Miszkolcu, Instytucie Metali Nieżelaznych w Budapeszcie i Akademii Królewskiej w Sztokholmie.

W latach sześćdziesiątych był inicjatorem i organizatorem, pierwszych w tym czasie na uczelni, studenckich praktyk zagranicznych oraz organizatorem międzynarodowych studenckich sesji naukowych.

W latach 1974-1978 był zastępcą dyrektora Instytutu Metalurgii Wydziału Metalurgicznego. W latach 1978-1985 był kierownikiem Studium Podyplomowego Kuźnictwa, od 1980 roku był kierownikiem Pracowni Kuźnictwa i Niekonwencjonalnych Technologii.

Autor ponad 160 publikacji naukowych, około 180 prac naukowo-badawczych, 10 patentów oraz szeregu niepublikowanych ekspertyz i opinii naukowych.

Prawie wszystkie prace badawcze zostały wykorzystane w praktyce przemysłowej, a opracowania teoretyczne stanowią praktyczny przyczynek do teorii i technologii przeróbki plastycznej metali. Był współautorem oryginalnej metody analizy mechaniki plastycznego płynięcia metali, opartej na rachunku wariacyjnym i nieliniowej transformacji strefy odkształcenia — umożliwia ona badanie niestacjonarnych procesów przeróbki plastycznej i stanowi korzystną alternatywę w stosunku do metody elementów skończonych.

Promotor 6 prac doktorskich oraz wielu inżynierskich i magisterskich.

W 1997 roku założył ogólnopolskie stowarzyszenie Związek Kuźni Polskich, którym kierował do 2012 roku. Członek Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej Komitetu Metalurgii PAN, Rady Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej AGH, Stowarzyszenia EUROFORGE w Brukseli.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi, trzykrotnie Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Zasłużony dla Huty Warszawa, Honorowy Prezes Związku Kuźni Polskich, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/szyndler-robert-02879

Źródła do biogramu

Książki

Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 125
[Skład Osobowy AGH … 1958/59]. Kraków 1959, s. 128
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 411-412, [foto]
Złota księga nauki polskiej 2006 : naukowcy Zjednoczonej Europy. Red.K. Pikoń. Gliwice 2006, s. 820

Artykuły

Nowak A.: Prof. zw. dr hab. inż. Robert Szyndler : jubileusz 80-cio lecia urodzin. Hutnik : Wiadomości Hutnicze 2013, nr 6, s. 459-460, [foto]

Inne

Zmarł prof. Robert Szyndler [online] [przeglądany 8.07.2021]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/pracownicy/odeszli/info/article/zmarl-prof-robert-szyndler/
Związek Kuźni Polskich : członkowie honorowi [online] [przeglądany 8.07.2021]. Dostępny w: http://www.zkp.pl/content/members/honorary

@@ Linia 6: / Linia 6: @@
 |birth_date=4 maja 1933
 |birth_place=Skoczów
-|fields=metalurgia (przeróbka plastyczna metali)
+|death_date=25 maja 2021
-|function=Kierownik Zespołu Kuźnictwa w l.1980-
+|fields=metalurgia, przeróbka plastyczna metali,  kuźnictwo, teoria kucia, technologia kucia
+|function=Zastępca dyrektora Instytutu Metalurgii Wydziału Metalurgicznego (1974-1978)
 |faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
-|awards=Ministra Edukacji Narodowej (zespołowo) 1989, dwukrotnie Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (indywidualnie) 1973, 1979, rektorskie; Krzyż Kawalerski OOP, Zasłużony dla Huty Warszawa.
+|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,  Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi
 |name=Robert Stanisław Szyndler
 |image_size=10706
 }}
 Prof. dr hab. inż. '''Robert Stanisław Szyndler''' (1933–2021)
-'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
-Dyscyplina/specjalności: metalurgia (przeróbka plastyczna metali)
+Dyscyplina/specjalności: metalurgia, przeróbka plastyczna metali,  kuźnictwo, teoria kucia, technologia kucia
 == Nota biograficzna ==
-Urodził się 4 maja 1933 roku w Skoczowie. Zmarł 25 maja 2021 roku.
+Urodził się 4 maja 1933 roku w Skoczowie. Zmarł 25 maja 2021 roku. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.
 W 1952 roku ukończył Gimnazjum Przemysłowe i Technikum Mechaniczno-Kuźnicze w Ustroniu, a następnie przez jeden rok pracował na stanowisku konstruktora i technologa w Kuźni Ustroń w Ustroniu.
@@ Linia 28: / Linia 28: @@
 W 1958 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie Walcownictwa Katedry Plastycznej Przeróbki Metali  [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]] AGH.
+W 1964 roku na podstawie pracy "Badania metodą izotopową wpływu wielkości siły i kształtu odkuwki na wielkość zużycia wykroju w warunkach dotłaczania", napisanej pod kierunkiem profesora Wacława Leskiewicza, uzyskał doktorat.
+W 1972 roku na podstawie rozprawy "Wielkość sił w procesie kucia na szybkobieżnych młotach matrycowych" uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1984 roku został profesorem AGH.
- Absolwent AGH 1958, doktor nauk technicznych 1964, doktor habilitowany 1972, profesor 1984.
+W 1992 roku otrzymał tytuł profesora.
-Przebieg pracy zawodowej na AGH: asystent, starszy asystent 1958–1964, adiunkt 1964–1973, docent 1973–1984, profesor 1984–, kierownik Zespołu Kuźnictwa Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej 1980–.
+Odbył zagraniczne staże naukowe w: Politechnice w Akwizgranie (RWTH Aachen), Uniwersytecie Technicznym w Miszkolcu, Instytucie Metali Nieżelaznych w Budapeszcie i Akademii Królewskiej w Sztokholmie.
-Staże: uczelnie i instytuty badawcze w Aachen w RFN, Sztokholmie, Miszkolcu i Budapeszcie; roczny staż przemysłowy w Kuźni Ustroń.
+W latach sześćdziesiątych był inicjatorem i organizatorem, pierwszych w tym czasie na uczelni, studenckich praktyk zagranicznych oraz organizatorem międzynarodowych studenckich sesji naukowych.
-Członek Komitetu Metalurgii PAN (Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej); Rady Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej AGH.
+W latach 1974-1978 był zastępcą dyrektora Instytutu Metalurgii Wydziału Metalurgicznego. W latach 1978-1985 był kierownikiem Studium Podyplomowego Kuźnictwa, od 1980 roku był kierownikiem Pracowni Kuźnictwa i Niekonwencjonalnych Technologii.
-Badania: kuźnictwo, głównie w zakresie teorii i technologii kucia swobodnego i matrycowego oraz nowych procesów technologicznych wytwarzania odkuwek i części maszyn (prace w zakresie analizy termomechanicznej procesów kucia, warunków pracy matryc kuźniczych i poprawy ich trwałości, modelowania kinematyki płynięcia materiału w procesach kucia swobodnego i matrycowego, optymalizacji procesów kucia swobodnego oraz prace z zakresu komputerowego wspomagania projektowania procesów technologicznych kucia); współautor oryginalnej metody analizy mechaniki plastycznego płynięcia metali, opartej na rachunku wariacyjnym i nieliniowej transformacji strefy odkształcenia — umożliwia ona badanie niestacjonarnych procesów przeróbki plastycznej i stanowi korzystną alternatywę w stosunku do metody elementów skończonych.
+Autor ponad 160 publikacji naukowych, około 180 prac naukowo-badawczych, 10 patentów oraz szeregu niepublikowanych ekspertyz i opinii naukowych.
-Działalność pozanaukowa: założyciel i prezes Związku Kuźni Polskich; członek prezydium Stowarzyszenia EUROFORGE w Brukseli; organizator ruchu studeckiego w ramach kół naukowych; organizator i przewodniczący stow. Nauk. Studentów AGH.
+Prawie wszystkie prace badawcze zostały wykorzystane w praktyce przemysłowej, a opracowania teoretyczne stanowią praktyczny przyczynek do teorii i technologii przeróbki plastycznej metali. Był współautorem oryginalnej metody analizy mechaniki plastycznego płynięcia metali, opartej na rachunku wariacyjnym i nieliniowej transformacji strefy odkształcenia — umożliwia ona badanie niestacjonarnych procesów przeróbki plastycznej i stanowi korzystną alternatywę w stosunku do metody elementów skończonych.
-Autor prac oryginalnych, skryptów. Promotor prac doktorskich.
-///////////////////////////////////////
-Prof. dr hab. inż. Robert Szyndler urodził się 4 maja 1933 roku w Skoczowie. W 1958 roku ukończył studia na kierunku Plastyczna Przeróbka Metali Wydziału Metalurgicznego Akademii Górniczo Hutniczej w Krakowie. W roku 1964 uzyskał tam stopień doktora nauk technicznych, w roku 1972 stopień doktora habilitowanego, a w 1984 profesora. W Kolejnych latach zajmował następujące stanowiska: asystent, starszy asystent (1958), adiunkt (1964) docent (1973), profesor (1984), kierownik Zespołu Kuźnictwa Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1980). Specjalizuje się w tematyce kuźnictwa, głównie w zakresie teorii i technologii kucia swobodnego i matrycowego oraz nowych procesów technologicznych wytwarzania odkuwek i części maszyn. Prowadził badania w zakresie analizy termomechanicznej procesów kucia, warunków pracy matryc kuźniczych i poprawy ich trwałości, modelowania kinematyki płynięcia materiału w procesach kucia swobodnego i matrycowego, optymalizacji procesów kucia swobodnego oraz prace z zakresu komputerowego wspomagania projektowania procesów technologicznych kucia. Jest współautorem oryginalnej metody analizy mechaniki plastycznego płynięcia metali, opartej na rachunku wariacyjnym i nieliniowej transformacji strefy odkształcenia — umożliwia ona badanie niestacjonarnych procesów przeróbki plastycznej i stanowi korzystną alternatywę w stosunku do metody elementów skończonych. Był założycielem i wieloletnim prezesem Stowarzyszenia Związek Kuźni Polskich oraz członkiem zarządu Stowarzyszenia Euroforge. W roku 2012 został uhonorowany przez Walne Zgromadzenie Członków tytułem Honorowego Prezesa Związku Kuźni Polskich.
+Promotor 6 prac doktorskich oraz wielu inżynierskich i magisterskich.
+W 1997 roku założył ogólnopolskie stowarzyszenie Związek Kuźni Polskich, którym kierował do 2012 roku. Członek Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej Komitetu Metalurgii PAN, Rady Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej AGH, Stowarzyszenia EUROFORGE w Brukseli.
+==== Odznaczenia i nagrody ====
+[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]],  [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Brązowy Krzyż Zasługi]], trzykrotnie Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Zasłużony dla Huty Warszawa, Honorowy Prezes Związku Kuźni Polskich, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH
-==== Odznaczenia i nagrody ====
 ==== Bibliografia publikacji ====
@@ Linia 60: / Linia 59: @@
 ==== Książki ====
 * Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 125
-* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 411–412, portr.
-* Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 1012
 * [Skład Osobowy AGH … 1958/59]. Kraków 1959, s. 128
 * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131
+* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik.  Warszawa 2002, s. 411-412, [foto]
+* Złota księga nauki polskiej 2006 : naukowcy Zjednoczonej Europy. Red.K. Pikoń. Gliwice 2006, s. 820
 ==== Artykuły ====
@@ Linia 78: / Linia 73: @@
 * Zmarł prof. Robert Szyndler [online] [przeglądany 8.07.2021]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/pracownicy/odeszli/info/article/zmarl-prof-robert-szyndler/
+* Związek Kuźni Polskich : członkowie honorowi [online] [przeglądany 8.07.2021]. Dostępny w: http://www.zkp.pl/content/members/honorary
 {{DEFAULTSORT:Szyndler, Robert Stanisław}}
 [[Category:Biogramy]]
-'''''<span style="color:red;">stan na dzień 8.07.2021</span>'''''