Zdzisław Stanisław Obuszko: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 45: | Linia 45: | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B.Dziunikowski. Kraków 2001, s. 20 | * Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B. Dziunikowski. Kraków 2001, s. 20 | ||
* [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 79, 82 | * [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 79, 82 | ||
* [Skład Osobowy AGH … 1952/53]. Kraków 1953, s. 129 | * [Skład Osobowy AGH … 1952/53]. Kraków 1953, s. 129 |
Wersja z 11:24, 21 lip 2022
Zdzisław Stanisław Obuszko | |
---|---|
Nazwisko | Obuszko |
Imię / imiona | Zdzisław Stanisław |
Tytuły / stanowiska | Doc. dr |
Data urodzenia | 20 marca 1926 |
Miejsce urodzenia | Chorzów |
Data śmierci | 28 listopada 2011 |
Dyscyplina/specjalności | fizyka, fizyka ciała stałego, magnetyzm ciała stałego, metody i aparatura badawcza |
Wydział | Wydział Metalurgiczny
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi |
Doc. dr Zdzisław Stanisław Obuszko (1926-2011)
Dyscyplina/specjalności: fizyka, fizyka ciała stałego, magnetyzm ciała stałego, metody i aparatura badawcza
Nota biograficzna
Urodził się 20 marca 1926 roku w Chorzowie. Zmarł 28 listopada 2011 roku.
W 1951 roku ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim.
W 1951 roku rozpoczął pracę zastępcy asystenta w Zakładzie i Katedrze Fizyki I Wydziału Metalurgicznego AGH. W 1952 roku został asystentem w Zakładzie Fizyki Technicznej Katedry Fizyki nowo utworzonego Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa AGH.
W Katedrze Fizyki I Wydziału Metalurgicznego zaprojektował oryginalna aparaturę magnetometryczną (wagę magnetyczną), której konstruktorem był mechanik Stanisław Tytka. Aparatura ta znalazła zastosowanie w różnych laboratoriach badawczych i przemysłowych.
W 1966 roku na podstawie pracy "Wpływ składu chemicznego i obróbki cieplnej na przebiegi temperaturowe spontanicznego namagnesowania ferrytów-chromitów litu" uzyskał stopień doktora.
W latach 1966-1991 był na stanowisku docenta.
W późniejszych latach był związany z Zakładem Fizyki Ciała Stałego Instytutu Metalurgii Wydziału Metalurgicznego.
W 1991 roku przeszedł na emeryturę.
Autor ponad 50 publikacji.
Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B. Dziunikowski. Kraków 2001, s. 20
- [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 79, 82
- [Skład Osobowy AGH … 1952/53]. Kraków 1953, s. 129
- [Skład Osobowy AGH … 1986/87]. Kraków 1986, s. 41, 42
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 254, [foto]
Artykuły
- Dziennik Polski 2011, nr 279 (1 XII 2011), s. A14 [nekr.]