Tadeusz Jan Bachleda-Curuś: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 4: Linia 4:
|honorific-prefix=Dr inż.
|honorific-prefix=Dr inż.
|image=Tadeusz_Bachleda-Curus.jpg
|image=Tadeusz_Bachleda-Curus.jpg
|birth_date=1946
|birth_date=8 września 1946
|birth_place=Zakopane
|birth_place=Zakopane
|fields=geologia złóż surowców energetycznych, geofizyka, ochrona środowiska
|fields=geologia, geologia złóż surowców energetycznych, geofizyka, ochrona środowiska
|faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
|name=Tadeusz Jan Bachleda-Curuś
|name=Tadeusz Jan Bachleda-Curuś
|image_size=10073
|image_size=10073
}}
}}
Dr inż. '''Tadeusz Jan Bachleda-Curuś''' (1946–)   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Dr inż. '''Tadeusz Jan Bachleda-Curuś''' (1946–)
 
Dyscyplina/specjalności: geologia złóż surowców energetycznych, geofizyka, ochrona środowiska


Dyscyplina/specjalności: geologia, geologia złóż surowców energetycznych, geofizyka, ochrona środowiska


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 24: Linia 24:
W 1970 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Sejsmiki Poszukiwawczej Instytutu Geofizyki Stosowanej i Poszukiwań Naftowych [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH.
W 1970 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Sejsmiki Poszukiwawczej Instytutu Geofizyki Stosowanej i Poszukiwań Naftowych [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH.


W 1978 roku na podstawie pracy "Rola soli w rozwoju cechsztyńskiej formacji ewaporatowej północnej części monokliny przedsudeckiej (obszar Wielichowo-Jarocin)", napisanej pod kierownictwem profesora Romana Neya, uzyskał stopień doktora.
W 1978 roku na podstawie pracy "Rola soli w rozwoju cechsztyńskiej formacji ewaporatowej północnej części monokliny przedsudeckiej (obszar Wielichowo-Jarocin)", napisanej pod kierownictwem profesora Romana Neya, uzyskał stopień doktora.  


W latach 1980–83 i 1986–87 był wykładowcą i doradcą akademickim w Instytucie Technologicznym w Meksyku, zatrudnionym na stanowisku profesora tytularnego.


W 1989 roku został wpisany na listę ekspertów ONZ.


W 1991 roku decyzją Rady Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska uzyskał stopień doktora habilitowanego, niezatwierdzony przez Centralną Komisję Kwalifikacyjną.


pracę doktorską z geologii złóż obronił w 1978 r. Od ukończenia studiów pracuje w AGH, obecnie na stanowisku adiunkta w Zakładzie Surowców Energetycznych.
W latach 1998-2001 był Podsekretarzem Stanu w Ministerstwie Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa i Głównym Geologiem Kraju.  


W latach 1980–83 i 1986–87 był wykładowcą i doradcą akademickim w Instytucie Technologicznym w Meksyku. W 1989 r. został wpisany na listę ekspertów ONZ. Prezydent Zgromadzenia Międzynarodowej Organizacji Dna Morskiego 1998, prezydent Rady Międzynarodowej Organizacji Dna Morskiego — Kingston, Jamajka 2001. Członek PTG, NOT. Główny Geolog Kraju, podsekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska 1998–2001, Generalny Dyrektor Górniczy I stopnia.
W 1998 roku był Prezydentem Zgromadzenia Międzynarodowej Organizacji Dna Morskiego, w 2001 roku też był Prezydentem Rady Międzynarodowej Organizacji Dna Morskiego — Kingston, Jamajka.  


Jest autorem i współautorem kilkudziesięciu prac i opracowań naukowych.
W 2002 roku został prezesem zarządu Agencji Rozwoju Miasta Krakowa. Później pracował w Najwyższej Izbie Kontroli, gdzie został szefem Departamentu Środowiska, Rolnictwa i Zagospodarowania Przestrzennego.


==Źródło==
Podczas wieloletniej pracy naukowo-badawczej wyspecjalizował się w geologii złóż - szczególnie w problematyce poszukiwania i oceny zasobów złóż ropy naftowej i gazu ziemnego. Ponadto opanował problematykę geodynamiki basenów naftowych i petrofizyki oraz teorię generowania i bilansu węglowodorowego formacji osadowych. Prowadził wykłady, seminaria, ćwiczenia i praktyki terenowe dotyczące geologii naftowej, geologicznej interpretacji badań geofizycznych, geologii złóż surowców energetycznych, metodyki poszukiwań złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, geotektoniki oraz kartografii wgłębnej.
* Przegląd Geologiczny 1998 nr 2. s. 102


Jest autorem i współautorem kilkudziesięciu prac i opracowań naukowych.


Członek Wydziału VII – Nauk o Ziemi i Nauk Górniczych Polskiej Akademii Nauk, Polskiego Towarzystwa Geologicznego, Naczelnej Organizacji Technicznej, Małopolskiego Klubu Konserwatywnego, NSZZ "Solidarność" w AGH.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Generalny Dyrektor Górniczy I stopnia


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://bpp.agh.edu.pl/autor/bachleda-curus-tadeusz-04195


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 48: Linia 56:
==== Książki ====
==== Książki ====


* [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 56
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 13, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 13, [foto]


Linia 56: Linia 65:
==== Inne ====
==== Inne ====


*
* Tadeusz Bachleda-Curuś – Wikipedia, wolna encyklopedia  [online] [przeglądany 14.09.2021]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tadeusz_Bachleda-Curu%C5%9B
 


{{DEFAULTSORT:Bachleda-Curuś, Tadeusz Jan}}
{{DEFAULTSORT:Bachleda-Curuś, Tadeusz Jan}}

Aktualna wersja na dzień 12:17, 24 sie 2022

Tadeusz Jan Bachleda-Curuś
Tadeusz Bachleda-Curus.jpg
Nazwisko Bachleda-Curuś
Imię / imiona Tadeusz Jan
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 8 września 1946
Miejsce urodzenia Zakopane


Dyscyplina/specjalności geologia, geologia złóż surowców energetycznych, geofizyka, ochrona środowiska
Wydział Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Dr inż. Tadeusz Jan Bachleda-Curuś (1946–)

Dyscyplina/specjalności: geologia, geologia złóż surowców energetycznych, geofizyka, ochrona środowiska

Nota biograficzna

Urodził się 8 września 1946 roku w Zakopanem.

W 1970 roku ukończył studia na Wydziale Geologiczno-Poszukiwawczym AGH, uzyskując tytuł magistra inżyniera z zakresu geofizyki poszukiwawczej.

W 1970 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Sejsmiki Poszukiwawczej Instytutu Geofizyki Stosowanej i Poszukiwań Naftowych Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH.

W 1978 roku na podstawie pracy "Rola soli w rozwoju cechsztyńskiej formacji ewaporatowej północnej części monokliny przedsudeckiej (obszar Wielichowo-Jarocin)", napisanej pod kierownictwem profesora Romana Neya, uzyskał stopień doktora.

W latach 1980–83 i 1986–87 był wykładowcą i doradcą akademickim w Instytucie Technologicznym w Meksyku, zatrudnionym na stanowisku profesora tytularnego.

W 1989 roku został wpisany na listę ekspertów ONZ.

W 1991 roku decyzją Rady Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska uzyskał stopień doktora habilitowanego, niezatwierdzony przez Centralną Komisję Kwalifikacyjną.

W latach 1998-2001 był Podsekretarzem Stanu w Ministerstwie Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa i Głównym Geologiem Kraju.

W 1998 roku był Prezydentem Zgromadzenia Międzynarodowej Organizacji Dna Morskiego, w 2001 roku też był Prezydentem Rady Międzynarodowej Organizacji Dna Morskiego — Kingston, Jamajka.

W 2002 roku został prezesem zarządu Agencji Rozwoju Miasta Krakowa. Później pracował w Najwyższej Izbie Kontroli, gdzie został szefem Departamentu Środowiska, Rolnictwa i Zagospodarowania Przestrzennego.

Podczas wieloletniej pracy naukowo-badawczej wyspecjalizował się w geologii złóż - szczególnie w problematyce poszukiwania i oceny zasobów złóż ropy naftowej i gazu ziemnego. Ponadto opanował problematykę geodynamiki basenów naftowych i petrofizyki oraz teorię generowania i bilansu węglowodorowego formacji osadowych. Prowadził wykłady, seminaria, ćwiczenia i praktyki terenowe dotyczące geologii naftowej, geologicznej interpretacji badań geofizycznych, geologii złóż surowców energetycznych, metodyki poszukiwań złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, geotektoniki oraz kartografii wgłębnej.

Jest autorem i współautorem kilkudziesięciu prac i opracowań naukowych.

Członek Wydziału VII – Nauk o Ziemi i Nauk Górniczych Polskiej Akademii Nauk, Polskiego Towarzystwa Geologicznego, Naczelnej Organizacji Technicznej, Małopolskiego Klubu Konserwatywnego, NSZZ "Solidarność" w AGH.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Generalny Dyrektor Górniczy I stopnia

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/bachleda-curus-tadeusz-04195

Źródła do biogramu

Książki

  • [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 56
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 13, [foto]

Artykuły

  • Dr inż. Tadeusz Bachleda-Curuś podsekretarz stanu - główny geolog kraju. Przegląd Geologiczny 1998, nr 2, s. 102, [foto]

Inne

stan na dzień 15.09.2021