Włodzimierz Kazimierz Rymon-Lipiński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Włodzimierz Kazimierz
|given-name=Włodzimierz Kazimierz
|honorific-prefix=Dr inż.
|honorific-prefix=Dr inż.
|image=
|birth_date=20 maja 1943
|birth_date=20 maja 1943
|birth_place=Luboń
|birth_place=Luboń
Linia 33: Linia 34:


Autor kilku publikacji i kilkunastu patentów.
Autor kilku publikacji i kilkunastu patentów.
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Bibliografia publikacji ====


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==

Aktualna wersja na dzień 12:25, 5 wrz 2022

Włodzimierz Kazimierz Rymon-Lipiński
Nazwisko Rymon-Lipiński
Imię / imiona Włodzimierz Kazimierz
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 20 maja 1943
Miejsce urodzenia Luboń


Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, eksploatacja podziemna złóż, mechanika górotworu
Wydział Wydział Górniczy



Dr inż. Włodzimierz Kazimierz Rymon-Lipiński (1943-)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, eksploatacja podziemna złóż, mechanika górotworu

Nota biograficzna

Urodził się 20 maja 1943 roku w Luboniu.

W 1968 roku ukończył Wydział Górniczy AGH.

W latach 1969-1972 odbył studia doktoranckie

W 1973 roku na podstawie pracy "Nośność graniczna skarpy w ośrodku sypkim przy obciążonym górnym poziomie w świetle badań laboratoryjnych", obronionej w Instytucie Mechaniki Górniczej, uzyskał doktorat.

W 1973 roku rozpoczął pracę adiunkta w Zakładzie Techniki Strzelniczej i Urabiania Skał Instytutu Górnictwa Podziemnego i Niebezpieczeństwa Pracy Wydziału Górniczego AGH.

W połowie lat 70-tych wyjechał na staż naukowy do RFN.

W latach 1974-1987 był adiunktem.

W 1987 roku emigrował do Południowej Afryki. Pracował w South African National Institute of Rock Eingineering.

W latach 90-tych został dyrektorem Departamentu of Mineral and Energy Affairs Govemment Ming Engineer, odpowiednika polskiego Wyższego Urzędu Górniczego.

Autor kilku publikacji i kilkunastu patentów.

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 145
  • Materiały Szkoły Eksploatacji Podziemnej '93 : Ustroń, 1-5 marca 1993. T. 2. Kraków 1993, s. 336
  • Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 71, 242
  • [Skład Osobowy AGH … 1973/74]. Kraków 1975, s. 26
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 105
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 309


stan na dzień 22.02.2021