Tomasz Piech: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 22 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
|family-name=Piech | |family-name=Piech | ||
|given-name=Tomasz | |given-name=Tomasz | ||
|honorific-prefix=Dr hab. inż., prof. | |honorific-prefix=Dr hab. inż., prof. Politech. Szczecińskiej | ||
|image=TOMASZ PIECH.jpg | |||
|birth_date=20 Kwietnia 1938 | |birth_date=20 Kwietnia 1938 | ||
|birth_place=Kraków | |birth_place=Kraków | ||
|death_date=8 stycznia 2010 | |death_date=8 stycznia 2010 | ||
|faculty= | |death_place=olkusz | ||
|fields=elektryka, metrologia wielkości nieelektrycznych, pomiary elektryczne, konstrukcja aparatury pomiarowej | |||
|faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych | |||
}} | }} | ||
Dr hab. inż., prof. | Dr hab. inż., prof. Politech. Szczecińskiej '''Tomasz Piech''' (1938-2010) | ||
Dyscyplina/specjalności: | Dyscyplina/specjalności: elektryka, metrologia wielkości nieelektrycznych, pomiary elektryczne, konstrukcja aparatury pomiarowej | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 20 kwietnia 1938 roku w Krakowie. Zmarł 8 stycznia 2010 roku. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie. | Urodził się 20 kwietnia 1938 roku w Krakowie. Zmarł 8 stycznia 2010 roku w Olkuszu. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie. | ||
Był synem prof. Tadeusza Piecha, pracownika AGH. | Był synem prof. Tadeusza Piecha, pracownika AGH. | ||
| Linia 25: | Linia 27: | ||
Będąc na ostatnim roku studiów podjął pracę w Hucie Aluminium w Skawinie i tam zbierał materiały do pracy magisterskiej na temat „Metody dokładnego pomiaru prądu stałego o natężeniu kilkudziesięciu kiloamperów ze szczególnym uwzględnieniem możliwości zastosowania czujników Halla produkcji krajowej". | Będąc na ostatnim roku studiów podjął pracę w Hucie Aluminium w Skawinie i tam zbierał materiały do pracy magisterskiej na temat „Metody dokładnego pomiaru prądu stałego o natężeniu kilkudziesięciu kiloamperów ze szczególnym uwzględnieniem możliwości zastosowania czujników Halla produkcji krajowej". | ||
W latach 1962-1964 odbywał staż przemysłowy m.in. w Hucie Aluminium w Skawinie, | W latach 1962-1964 odbywał staż przemysłowy m.in. w Hucie Aluminium w Skawinie, Sądeckich Zakładach Elektro-Węglowych w Biegonicach. Nabrał wówczas dużego doświadczenia zawodowego, które wykorzystywał później wielokrotnie w pracy naukowej i dydaktycznej.Wspólnie z bratem Andrzejem pracowali nad aparaturą kontrolno-pomiarową w anestezjologii. Efektem był wspólnie opatentowany w 1967 roku monitor sercowy. | ||
W latach 1964-1976 pracował w AGH. | W latach 1964-1976 pracował w AGH. | ||
Początkowo związany z Zakładem Technologii Rur Katedry Plastycznej Przeróbki Metali [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]]. | |||
W 1971 roku na podstawie pracy "Badania rozkładu nacisków jednostkowych i elementarnych sił stycznych w obszarze odkształcenia podczas ciągnienia rur na trzpieniu swobodnym", napisanej pod kierunkiem profesora Zbigniewa Engela i obronionej na Wydziale Metalurgicznym, uzyskał doktorat i został adiunktem. | W 1971 roku na podstawie pracy "Badania rozkładu nacisków jednostkowych i elementarnych sił stycznych w obszarze odkształcenia podczas ciągnienia rur na trzpieniu swobodnym", napisanej pod kierunkiem profesora Zbigniewa Engela i obronionej na Wydziale Metalurgicznym, uzyskał doktorat i został adiunktem. | ||
Następnie pracował w Pracowni Zastosowań Informatyki i Metalurgii Instytutu Podstaw Budowy Maszyn[[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]]. | |||
W latach 1976-1980 pracował w Instytucie Przetwarzania i Użytkowania Energii Elektrycznej Politechniki Lubelskiej, a następnie na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. | W latach 1976-1980 pracował w Instytucie Przetwarzania i Użytkowania Energii Elektrycznej Politechniki Lubelskiej, a następnie na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. | ||
| Linia 45: | Linia 49: | ||
Podstawową dziedziną jego działalności naukowej była metrologia wielkości nieelektrycznych metodami elektrycznymi, ze szczególnym uwzględnieniem pomiarów magnetycznych. Dużo uwagi poświęcał problematyce dynamiki pomiarów oraz konstrukcji aparatury pomiarowej. Wraz z grupą współpracowników podjął badania naukowe w zakresie badań magnetycznych szczególny nacisk kładąc na zastosowania sygnału Barkhausena do identyfikacji własności fizykomechanicznych materiałów ferromagnetycznych. | Podstawową dziedziną jego działalności naukowej była metrologia wielkości nieelektrycznych metodami elektrycznymi, ze szczególnym uwzględnieniem pomiarów magnetycznych. Dużo uwagi poświęcał problematyce dynamiki pomiarów oraz konstrukcji aparatury pomiarowej. Wraz z grupą współpracowników podjął badania naukowe w zakresie badań magnetycznych szczególny nacisk kładąc na zastosowania sygnału Barkhausena do identyfikacji własności fizykomechanicznych materiałów ferromagnetycznych. | ||
Autor około 70 publikacji, w tym kilku monografii naukowych i 15 patentów | Autor około 70 publikacji, w tym kilku monografii naukowych i 15 patentów. Autor wydanej w 1997 roku, pierwszej na świecie tak obszernej monografii „Der Barkhausen-Effekt bei technischen Anwendungen", poświęconej zastosowaniom zjawiska Barkhausena w technice pomiarowej. Uczestnik wielu konferencji naukowych. | ||
Był właścicielem firmy THOMAS Technical Measurements, produkującej aparaturę pomiarową do badania stanu naprężeń w materiałach ferromagnetycznych metodą szumu Barkhausena. | Był właścicielem firmy THOMAS Technical Measurements, produkującej aparaturę pomiarową do badania stanu naprężeń w materiałach ferromagnetycznych metodą szumu Barkhausena. | ||
Członek stowarzyszeń naukowych w kraju i za granicą, m.in.: Towarzystwa Anastezjologów Polskich, Stowarzyszenia Elektryków Polskich, SIMP, PTBN, PTBNiDT, Sekcji Inżynierii Powierzchni KN PAN, Komisji Kształcenia Komitetu Metrologii i Aparatury Pomiarowej PAN oraz Niemieckiego Towarzystwa Badań Nieniszczących (DGZfP). Był członkiem-założycielem Stowarzyszenia na Rzecz Historycznych Organów Hansa Hummla w Olkuszu. | Członek stowarzyszeń naukowych w kraju i za granicą, m.in.: Towarzystwa Anastezjologów Polskich, Stowarzyszenia Elektryków Polskich, SIMP, PTBN, PTBNiDT, Sekcji Inżynierii Powierzchni KN PAN, Komisji Kształcenia Komitetu Metrologii i Aparatury Pomiarowej PAN oraz Niemieckiego Towarzystwa Badań Nieniszczących (DGZfP). Był członkiem-założycielem Stowarzyszenia na Rzecz Historycznych Organów Hansa Hummla w Olkuszu. | ||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == | ||
| Linia 59: | Linia 59: | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. | * Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Górnicze. Kraków 1979, s. 120 | ||
* [Skład Osobowy AGH … | * [Skład Osobowy AGH … 1964/65]. Kraków 1965, s.104 | ||
* [Skład Osobowy AGH … 19673/74]. Kraków 1975, s. 107 | |||
* Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 61, [foto] | * Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 61, [foto] | ||
* Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 230, | * Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 230, | ||
==== Artykuły ==== | ==== Artykuły ==== | ||
* | * ''Dziennik Polski'' 2010, nr 10 (13 I 2010), s. A11 [nekr.] | ||
==== Inne ==== | ==== Inne ==== | ||
| Linia 73: | Linia 75: | ||
* Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 8.01.2021]. Dostępny w: http://www.rakowice.eu/ | * Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 8.01.2021]. Dostępny w: http://www.rakowice.eu/ | ||
{{DEFAULTSORT:Piech, Tomasz}} | {{DEFAULTSORT:Piech, Tomasz}} | ||
[[Category:Biogramy]] | [[Category:Biogramy]] | ||
Aktualna wersja na dzień 11:07, 8 wrz 2022
| Tomasz Piech | |
|---|---|
| Nazwisko | Piech |
| Imię / imiona | Tomasz |
| Tytuły / stanowiska | Dr hab. inż., prof. Politech. Szczecińskiej |
| Data urodzenia | 20 Kwietnia 1938 |
| Miejsce urodzenia | Kraków |
| Data śmierci | 8 stycznia 2010 |
| Miejsce śmierci | olkusz |
| Dyscyplina/specjalności | elektryka, metrologia wielkości nieelektrycznych, pomiary elektryczne, konstrukcja aparatury pomiarowej |
| Wydział | Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|
Dr hab. inż., prof. Politech. Szczecińskiej Tomasz Piech (1938-2010)
Dyscyplina/specjalności: elektryka, metrologia wielkości nieelektrycznych, pomiary elektryczne, konstrukcja aparatury pomiarowej
Nota biograficzna
Urodził się 20 kwietnia 1938 roku w Krakowie. Zmarł 8 stycznia 2010 roku w Olkuszu. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.
Był synem prof. Tadeusza Piecha, pracownika AGH.
W 1955 roku w Krakowie uzyskał maturę. Wykazywał duże uzdolnienia muzyczne i w latach 1952-1954 był równocześnie uczniem Państwowej Szkoły Muzycznej, grając na altówce.
W 1962 roku na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH uzyskał dyplom mgr inż. elektryka ze specjalnością elektrotechnika przemysłowa.
Będąc na ostatnim roku studiów podjął pracę w Hucie Aluminium w Skawinie i tam zbierał materiały do pracy magisterskiej na temat „Metody dokładnego pomiaru prądu stałego o natężeniu kilkudziesięciu kiloamperów ze szczególnym uwzględnieniem możliwości zastosowania czujników Halla produkcji krajowej".
W latach 1962-1964 odbywał staż przemysłowy m.in. w Hucie Aluminium w Skawinie, Sądeckich Zakładach Elektro-Węglowych w Biegonicach. Nabrał wówczas dużego doświadczenia zawodowego, które wykorzystywał później wielokrotnie w pracy naukowej i dydaktycznej.Wspólnie z bratem Andrzejem pracowali nad aparaturą kontrolno-pomiarową w anestezjologii. Efektem był wspólnie opatentowany w 1967 roku monitor sercowy.
W latach 1964-1976 pracował w AGH.
Początkowo związany z Zakładem Technologii Rur Katedry Plastycznej Przeróbki Metali Wydziału Metalurgicznego.
W 1971 roku na podstawie pracy "Badania rozkładu nacisków jednostkowych i elementarnych sił stycznych w obszarze odkształcenia podczas ciągnienia rur na trzpieniu swobodnym", napisanej pod kierunkiem profesora Zbigniewa Engela i obronionej na Wydziale Metalurgicznym, uzyskał doktorat i został adiunktem.
Następnie pracował w Pracowni Zastosowań Informatyki i Metalurgii Instytutu Podstaw Budowy MaszynWydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych.
W latach 1976-1980 pracował w Instytucie Przetwarzania i Użytkowania Energii Elektrycznej Politechniki Lubelskiej, a następnie na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Pracując w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Zwickau w NRD (Ingenieut Hochschule Zwickau w Saksonii) w 1988 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego.
W 1989 roku, już jako docent, przeniósł się na Politechnikę Szczecińską, na której pracował na stanowisku profesora aż do przejścia na emeryturę w 1998 roku. Początkowo pracował w Instytucie Inżynierii Materiałowej Wydziału Mechanicznego, a od 1997 roku w Zakładzie Elektrotechniki Przemysłowej Instytutu Elektrotechniki na stanowisku profesora nadzwyczajnego.
W 1998 roku przeszedł na emeryturę.
Odbył kilka zagranicznych staży naukowych, m.in.: Politechnika w Rydze, TU Zwickau, TU Otto von Guericke Magdeburg, Politechnika w Sofii.
Podstawową dziedziną jego działalności naukowej była metrologia wielkości nieelektrycznych metodami elektrycznymi, ze szczególnym uwzględnieniem pomiarów magnetycznych. Dużo uwagi poświęcał problematyce dynamiki pomiarów oraz konstrukcji aparatury pomiarowej. Wraz z grupą współpracowników podjął badania naukowe w zakresie badań magnetycznych szczególny nacisk kładąc na zastosowania sygnału Barkhausena do identyfikacji własności fizykomechanicznych materiałów ferromagnetycznych.
Autor około 70 publikacji, w tym kilku monografii naukowych i 15 patentów. Autor wydanej w 1997 roku, pierwszej na świecie tak obszernej monografii „Der Barkhausen-Effekt bei technischen Anwendungen", poświęconej zastosowaniom zjawiska Barkhausena w technice pomiarowej. Uczestnik wielu konferencji naukowych.
Był właścicielem firmy THOMAS Technical Measurements, produkującej aparaturę pomiarową do badania stanu naprężeń w materiałach ferromagnetycznych metodą szumu Barkhausena.
Członek stowarzyszeń naukowych w kraju i za granicą, m.in.: Towarzystwa Anastezjologów Polskich, Stowarzyszenia Elektryków Polskich, SIMP, PTBN, PTBNiDT, Sekcji Inżynierii Powierzchni KN PAN, Komisji Kształcenia Komitetu Metrologii i Aparatury Pomiarowej PAN oraz Niemieckiego Towarzystwa Badań Nieniszczących (DGZfP). Był członkiem-założycielem Stowarzyszenia na Rzecz Historycznych Organów Hansa Hummla w Olkuszu.
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Górnicze. Kraków 1979, s. 120
- [Skład Osobowy AGH … 1964/65]. Kraków 1965, s.104
- [Skład Osobowy AGH … 19673/74]. Kraków 1975, s. 107
- Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 61, [foto]
- Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 230,
Artykuły
- Dziennik Polski 2010, nr 10 (13 I 2010), s. A11 [nekr.]
Inne
- Biuletyn PTBNiDT SIMP - Nr 1 [online] [przeglądany 8.01.2021]. Dostępny w: http://www.ptbnidt.pl/strona/img/contents/files/Biuletyn%20PTBNiDT%20SIMP%20-%20Nr%201%20wydanie%20specjalne.pdf
- Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 8.01.2021]. Dostępny w: http://www.rakowice.eu/