Feliks Teodor Esse: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 27 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Feliks
|given-name=Feliks
|additional-name=Teodor
|additional-name=Teodor
|honorific-prefix=Prof. nadzw. inż.
|image=
|honorific-prefix=Prof. zw. inż.
|birth_date=8 kwietnia 1906
|birth_date=8 kwietnia 1906
|birth_place=Kalisz
|birth_place=Kalisz
Linia 10: Linia 11:
|fields=technologia chemii nieorganicznej
|fields=technologia chemii nieorganicznej
|function=Kierownik Katedry Technologii Ceramiki Czerwonej i Kamionki na Wydziale Ceramicznym AGH (1952-1958)
|function=Kierownik Katedry Technologii Ceramiki Czerwonej i Kamionki na Wydziale Ceramicznym AGH (1952-1958)
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|faculty=Wydział Ceramiczny
|awards=Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi
|awards=Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi
|name=Feliks Teodor Esse
|name=Feliks Teodor Esse
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. nadzw. inż. '''Feliks Teodor Esse''' (1906–1979)
Prof. zw. inż. '''Feliks Teodor Esse''' (1906–1979)


Specjalność: technologia chemii nieorganicznej
Dyscyplina/specjalności: technologia chemii nieorganicznej


== Życiorys ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 8 kwietnia 1906 roku w Kaliszu, zmarł  1 września 1979 roku w Warszawie.


Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Lwowskiej, następnie Politechniki Warszawskiej. Po ukończeniu studiów podjął pracę w Zakładach Ceramicznych koło Ożarowa Mazowieckiego. Od 1935 roku pracował w Politechnice Warszawskiej.


Urodził się w Kaliszu 8 kwietnia 1906 r., zmarł w Warszawie 1 września 1979 r. Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Lwowskiej, następnie Politechniki Warszawskiej. Po ukończeniu studiów podjął pracę w Zakładach Ceramicznych koło Ożarowa Mazowieckiego. Od 1935 roku pracował w Politechnice Warszawskiej.
W latach 1952–58 wykładał w Akademii Górniczo-Hutniczej, jako zastępca profesora i kierownik Katedry Technologii Ceramiki Czerwonej i Kamionki [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]].


W latach 1952–58 wykładał w Akademii Górniczo-Hutniczej, jako zastępca profesora i kierownik Katedry Technologii Ceramiki Czerwonej i Kamionki. Tytuł docenta w AGH przyznano mu w 1957 roku.
W 1957 roku w AGH przyznano Mu Tytuł docenta.
 
Profesor zwyczajny od 14 marca 1968 roku.  


Prowadził prace nad metodami eliminowania szkodliwych domieszek w glinach ceramicznych, badał właściwości fizyczne gruntów.
Prowadził prace nad metodami eliminowania szkodliwych domieszek w glinach ceramicznych, badał właściwości fizyczne gruntów.


Autor ponad 30 prac naukowych publikowanych w kraju i za granicą.
Autor ponad 30 prac naukowych publikowanych w kraju i za granicą.


Uczestnik Powstania Warszawskiego, jeniec obozu w Altengrabow.
Uczestnik Powstania Warszawskiego, jeniec obozu w Altengrabow.


==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], liczne nagrody resortowe.


== Odznaczenia i nagrody ==
== Źródła do biogramu ==
 
====Książki====
[[Krzyż Oficerski OOP]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], liczne nagrody resortowe.
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 35-37
 
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Warszawa 1989, s. 40-41
 
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 81
 
 
Źródło:
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 40–41


====Artykuły====
* ''Szkło i Ceramika'' 1979, nr 11, s. 293 [nekr.]


{{DEFAULTSORT:Esse, Feliks Teodor}}
{{DEFAULTSORT:Esse, Feliks Teodor}}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 06:12, 6 paź 2022

Feliks Teodor Esse
Nazwisko Esse
Imię / imiona Feliks
Tytuły / stanowiska Prof. zw. inż.
Data urodzenia 8 kwietnia 1906
Miejsce urodzenia Kalisz
Data śmierci 1 września 1979
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności technologia chemii nieorganicznej
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Technologii Ceramiki Czerwonej i Kamionki na Wydziale Ceramicznym AGH (1952-1958)
Wydział Wydział Ceramiczny


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. zw. inż. Feliks Teodor Esse (1906–1979)

Dyscyplina/specjalności: technologia chemii nieorganicznej

Nota biograficzna

Urodził się 8 kwietnia 1906 roku w Kaliszu, zmarł 1 września 1979 roku w Warszawie.

Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Lwowskiej, następnie Politechniki Warszawskiej. Po ukończeniu studiów podjął pracę w Zakładach Ceramicznych koło Ożarowa Mazowieckiego. Od 1935 roku pracował w Politechnice Warszawskiej.

W latach 1952–58 wykładał w Akademii Górniczo-Hutniczej, jako zastępca profesora i kierownik Katedry Technologii Ceramiki Czerwonej i Kamionki Wydziału Ceramicznego.

W 1957 roku w AGH przyznano Mu Tytuł docenta.

Profesor zwyczajny od 14 marca 1968 roku.

Prowadził prace nad metodami eliminowania szkodliwych domieszek w glinach ceramicznych, badał właściwości fizyczne gruntów.

Autor ponad 30 prac naukowych publikowanych w kraju i za granicą.

Uczestnik Powstania Warszawskiego, jeniec obozu w Altengrabow.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, liczne nagrody resortowe.

Źródła do biogramu

Książki

  • Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 35-37
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Warszawa 1989, s. 40-41
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 81

Artykuły

  • Szkło i Ceramika 1979, nr 11, s. 293 [nekr.]