Eugeniusz Matula: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 23 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
|family-name=Matula | |family-name=Matula | ||
|given-name=Eugeniusz | |given-name=Eugeniusz | ||
|image= | |||
|honorific-prefix=Doc. dr inż. | |honorific-prefix=Doc. dr inż. | ||
|birth_date=25 października 1905 | |birth_date=25 października 1905 | ||
| Linia 8: | Linia 9: | ||
|fields=elektrotermia, elektroenergetyka | |fields=elektrotermia, elektroenergetyka | ||
|faculty=Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej | |faculty=Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej | ||
|awards=Krzyż Kawalerski | |awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Medal 40-lecia Polski Ludowej | ||
|name=Eugeniusz Matula | |name=Eugeniusz Matula | ||
|honorific-suffix= | |honorific-suffix= | ||
| Linia 46: | Linia 47: | ||
Doc. dr inż. '''Eugeniusz Matula''' (1906–1988) | Doc. dr inż. '''Eugeniusz Matula''' (1906–1988) | ||
Dyscyplina/specjalności: elektrotechnika, elektrotermia, elektroenergetyka | |||
== | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 25 października 1905 | Urodził się 25 października 1905 roku w Kołomyi. Zmarł 22 marca 1988 roku. | ||
Absolwent Politechniki Lwowskiej, gdzie uzyskał tytuł mgr inż., następnie asystent w Zakładzie Fizyki Doświadczalnej | Absolwent Politechniki Lwowskiej, gdzie uzyskał tytuł mgr inż., następnie asystent w Zakładzie Fizyki Doświadczalnej. | ||
W 1972 roku otrzymał stopień naukowy doktora nauk technicznych (Instytut Metalurgii Żelaza), a rok później nominację na stanowisko docenta. | |||
W 1945 roku przybył do Katowic, gdzie podjął pracę w hutnictwie, m.in. w Hucie „Batory”. W 1946 roku został przeniesiony do Zjednoczenia Hutnictwa Żelaza i Stali w Katowicach, gdzie pracował jako inspektor w dziale elektrycznym, potem jako zastępca głównego energetyka. | |||
Przez 10 lat (1955-1965) był etatowym wykładowcą elektrotechniki hutniczej na [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. | |||
W 1964 roku przeniósł się na własną prośbę do Instytutu Metalurgii Żelaza w Gliwicach i objął kierownictwo pracowni pieców elektrycznych. W 1976 roku przeszedł na emeryturę, nadal biorąc udział w pracach badawczych i ekspertyzach. | |||
Zastępca prezesa Oddziału SEP w Katowicach (1956–1958), zastępca przewodniczącego (1978–1982) i przewodniczący (1982–1983) Komitetu Elektrotermii Hutniczej przy SITPH. Redaktor działowy w czasopiśmie „Gospodarka Paliwami i Energią”, czynny uczestnik w pracach Polskiego Komitetu Elektrotermii i Komitetu Energetyki. | |||
=== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]], [[Medal 40-lecia Polski Ludowej]], odznaki honorowe SEP i SITPH, Złota Odznaka Honorowa NOT | |||
* | == Źródła do biogramu == | ||
==== Książki ==== | |||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 225 | |||
=== | ==== Artykuły ==== | ||
* Doc. dr inż. Eugeniusz Matula : wspomnienie pośmiertne. ''Wiadomości Hutnicze'' 1988, nr 9, s. 237 | |||
* Akta osobowe - Matula Eugeniusz | ==== Inne ==== | ||
* Akta osobowe (AGH) - Matula Eugeniusz | |||
{{DEFAULTSORT:Matula, Eugeniusz }} | {{DEFAULTSORT:Matula, Eugeniusz }} | ||
[[Category: | [[Category:Biogramy]] | ||
Aktualna wersja na dzień 07:20, 10 paź 2022
| Eugeniusz Matula | |
|---|---|
| Nazwisko | Matula |
| Imię / imiona | Eugeniusz |
| Tytuły / stanowiska | Doc. dr inż. |
| Data urodzenia | 25 października 1905 |
| Miejsce urodzenia | Kołomyja |
| Data śmierci | 22 marca 1988 |
| Dyscyplina/specjalności | elektrotermia, elektroenergetyka |
| Wydział | Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Medal 40-lecia Polski Ludowej |
Doc. dr inż. Eugeniusz Matula (1906–1988)
Dyscyplina/specjalności: elektrotechnika, elektrotermia, elektroenergetyka
Nota biograficzna
Urodził się 25 października 1905 roku w Kołomyi. Zmarł 22 marca 1988 roku.
Absolwent Politechniki Lwowskiej, gdzie uzyskał tytuł mgr inż., następnie asystent w Zakładzie Fizyki Doświadczalnej.
W 1972 roku otrzymał stopień naukowy doktora nauk technicznych (Instytut Metalurgii Żelaza), a rok później nominację na stanowisko docenta.
W 1945 roku przybył do Katowic, gdzie podjął pracę w hutnictwie, m.in. w Hucie „Batory”. W 1946 roku został przeniesiony do Zjednoczenia Hutnictwa Żelaza i Stali w Katowicach, gdzie pracował jako inspektor w dziale elektrycznym, potem jako zastępca głównego energetyka.
Przez 10 lat (1955-1965) był etatowym wykładowcą elektrotechniki hutniczej na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
W 1964 roku przeniósł się na własną prośbę do Instytutu Metalurgii Żelaza w Gliwicach i objął kierownictwo pracowni pieców elektrycznych. W 1976 roku przeszedł na emeryturę, nadal biorąc udział w pracach badawczych i ekspertyzach.
Zastępca prezesa Oddziału SEP w Katowicach (1956–1958), zastępca przewodniczącego (1978–1982) i przewodniczący (1982–1983) Komitetu Elektrotermii Hutniczej przy SITPH. Redaktor działowy w czasopiśmie „Gospodarka Paliwami i Energią”, czynny uczestnik w pracach Polskiego Komitetu Elektrotermii i Komitetu Energetyki.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Medal 40-lecia Polski Ludowej, odznaki honorowe SEP i SITPH, Złota Odznaka Honorowa NOT
Źródła do biogramu
Książki
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 225
Artykuły
- Doc. dr inż. Eugeniusz Matula : wspomnienie pośmiertne. Wiadomości Hutnicze 1988, nr 9, s. 237
Inne
- Akta osobowe (AGH) - Matula Eugeniusz