Eugeniusz Matula: Różnice pomiędzy wersjami

Eugeniusz Matula
Nazwisko	Matula
Imię / imiona	Eugeniusz
Tytuły / stanowiska	Doc. dr inż.
Data urodzenia	25 października 1905
Miejsce urodzenia	Kołomyja
Data śmierci	22 marca 1988
Dyscyplina/specjalności	elektrotermia, elektroenergetyka
Wydział	Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Medal 40-lecia Polski Ludowej

Aktualna wersja na dzień 07:20, 10 paź 2022

Doc. dr inż. Eugeniusz Matula (1906–1988)

Dyscyplina/specjalności: elektrotechnika, elektrotermia, elektroenergetyka

Nota biograficzna

Urodził się 25 października 1905 roku w Kołomyi. Zmarł 22 marca 1988 roku.

Absolwent Politechniki Lwowskiej, gdzie uzyskał tytuł mgr inż., następnie asystent w Zakładzie Fizyki Doświadczalnej.

W 1972 roku otrzymał stopień naukowy doktora nauk technicznych (Instytut Metalurgii Żelaza), a rok później nominację na stanowisko docenta.

W 1945 roku przybył do Katowic, gdzie podjął pracę w hutnictwie, m.in. w Hucie „Batory”. W 1946 roku został przeniesiony do Zjednoczenia Hutnictwa Żelaza i Stali w Katowicach, gdzie pracował jako inspektor w dziale elektrycznym, potem jako zastępca głównego energetyka.

Przez 10 lat (1955-1965) był etatowym wykładowcą elektrotechniki hutniczej na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.

W 1964 roku przeniósł się na własną prośbę do Instytutu Metalurgii Żelaza w Gliwicach i objął kierownictwo pracowni pieców elektrycznych. W 1976 roku przeszedł na emeryturę, nadal biorąc udział w pracach badawczych i ekspertyzach.

Zastępca prezesa Oddziału SEP w Katowicach (1956–1958), zastępca przewodniczącego (1978–1982) i przewodniczący (1982–1983) Komitetu Elektrotermii Hutniczej przy SITPH. Redaktor działowy w czasopiśmie „Gospodarka Paliwami i Energią”, czynny uczestnik w pracach Polskiego Komitetu Elektrotermii i Komitetu Energetyki.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Medal 40-lecia Polski Ludowej, odznaki honorowe SEP i SITPH, Złota Odznaka Honorowa NOT

Źródła do biogramu

Książki

Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 225

Artykuły

Doc. dr inż. Eugeniusz Matula : wspomnienie pośmiertne. Wiadomości Hutnicze 1988, nr 9, s. 237

Inne

Akta osobowe (AGH) - Matula Eugeniusz

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 |family-name=Matula
 |given-name=Eugeniusz
+|image=
 |honorific-prefix=Doc. dr inż.
-|image=
 |birth_date=25 października 1905
 |birth_place=Kołomyja
@@ Linia 9: / Linia 9: @@
 |fields=elektrotermia, elektroenergetyka
 |faculty=Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej
-|awards=Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi
+|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Medal 40-lecia Polski Ludowej
 |name=Eugeniusz Matula
 |honorific-suffix=
@@ Linia 47: / Linia 47: @@
 Doc. dr inż. '''Eugeniusz Matula''' (1906–1988)
-Specjalność: elektrotechnika (elektrotermia, elektroenergetyka)
+Dyscyplina/specjalności: elektrotechnika, elektrotermia, elektroenergetyka
 == Nota biograficzna ==
-Urodził się 25 października 1905 r. w Kołomyi. Zmarł 22 marca 1988 r.
+Urodził się 25 października 1905 roku w Kołomyi. Zmarł 22 marca 1988 roku.
 Absolwent Politechniki Lwowskiej, gdzie uzyskał tytuł mgr inż., następnie asystent w Zakładzie Fizyki Doświadczalnej.
-W 1972 r. otrzymał stopień naukowy doktora nauk technicznych (Instytut Metalurgii Żelaza), a rok później nominację na stanowisko docenta.
+W 1972 roku otrzymał stopień naukowy doktora nauk technicznych (Instytut Metalurgii Żelaza), a rok później nominację na stanowisko docenta.
-W 1945 r. przybył do Katowic, gdzie podjął pracę w hutnictwie, m.in. w Hucie „Batory”. W 1946 r. został przeniesiony do Zjednoczenia Hutnictwa Żelaza i Stali w Katowicach, gdzie pracował jako inspektor w dziale elektrycznym, potem jako zastępca głównego energetyka.
+W 1945 roku przybył do Katowic, gdzie podjął pracę w hutnictwie, m.in. w Hucie „Batory”. W 1946 roku został przeniesiony do Zjednoczenia Hutnictwa Żelaza i Stali w Katowicach, gdzie pracował jako inspektor w dziale elektrycznym, potem jako zastępca głównego energetyka.
 Przez 10 lat (1955-1965) był etatowym wykładowcą elektrotechniki hutniczej na [[Wydział  Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
-W 1964 r. przeniósł się na własną prośbę do Instytutu Metalurgii Żelaza w Gliwicach i objął kierownictwo pracowni pieców elektrycznych. W 1976 r. przeszedł na emeryturę, nadal biorąc udział w pracach badawczych i ekspertyzach.
+W 1964 roku przeniósł się na własną prośbę do Instytutu Metalurgii Żelaza w Gliwicach i objął kierownictwo pracowni pieców elektrycznych. W 1976 roku przeszedł na emeryturę, nadal biorąc udział w pracach badawczych i ekspertyzach.
 Zastępca prezesa Oddziału SEP w Katowicach (1956–1958), zastępca przewodniczącego (1978–1982) i przewodniczący (1982–1983) Komitetu Elektrotermii Hutniczej przy SITPH.  Redaktor działowy w czasopiśmie „Gospodarka Paliwami i Energią”, czynny uczestnik w pracach Polskiego Komitetu Elektrotermii i Komitetu Energetyki.
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
-[[Krzyż Kawalerski OOP]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], Medal 10-lecia PRL, Medal 40-lecia PRL, odznaki honorowe SEP i SITPH, Złota Odznaka Honorowa NOT
+[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]], [[Medal 40-lecia Polski Ludowej]], odznaki honorowe SEP i SITPH, Złota Odznaka Honorowa NOT
-== Bibliografia ==
+== Źródła do biogramu ==
+==== Książki ====
+* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 225
-=== Książki ===
+==== Artykuły ====
-* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej / [zespół aut. Krzysztof Pikoń (red. naczelny), Agnieszka Sokołowska (dyrektor projektu), Krystyna Pikoń; współpraca merytoryczna : Polski Instytut Biograficzny, Polskie Towarzystwo Biograficzne]. - Gliwice : Helion : Mastermedia, cop. 2004. - s. 225
+* Doc. dr inż. Eugeniusz Matula : wspomnienie pośmiertne. ''Wiadomości Hutnicze'' 1988, nr 9, s. 237
-=== Artykuły ===
+==== Inne ====
-* Doc. dr inż. Eugeniusz Matula : wspomnienie pośmiertne // ''Wiadomości Hutnicze''. - 1988, nr 9, s. 237
+* Akta osobowe (AGH) - Matula Eugeniusz
-=== Inne ===
-* Akta osobowe - Matula Eugeniusz
 {{DEFAULTSORT:Matula, Eugeniusz }}
 [[Category:Biogramy]]