Stanisław Wojciechowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 9: Linia 9:
|dhc_year=1923
|dhc_year=1923
|dhc_reason=za organizację sił społecznych w celu unarodowienia przemysłu polskiego
|dhc_reason=za organizację sił społecznych w celu unarodowienia przemysłu polskiego
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH,
|name=Stanisław Wojciechowski
|name=Stanisław Wojciechowski
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=10417
|image_size=10417
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
'''Stanisław Wojciechowski''' (1869–1953)
'''Stanisław Wojciechowski''' (1869–1953)


'''polityk; wykładowca; działacz spółdzielczy; prezydent Rzeczypospolitej Polskiej (1922–1926)'''
polityk; wykładowca; działacz spółdzielczy; prezydent Rzeczypospolitej Polskiej (1922–1926)


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 15 marca 1869 w Kaliszu. Zmarł 9 kwietnia 1953 w Gołąbkach k. Warszawy.  
Urodził się 15 marca 1869 w Kaliszu. Zmarł 9 kwietnia 1953 w Gołąbkach k. Warszawy.  


Od 1890 w Związku Młodzieży Polskiej „Zet” (tajnej organizacji akademickiej), od 1891 w Zjednoczeniu Robotniczym. W latach 1892–1895 i 1899–1906 przebywał na emigracji (m.in. w Wielkiej Brytanii).
Od 1890 w Związku Młodzieży Polskiej „Zet” (tajnej organizacji akademickiej), od 1891 w Zjednoczeniu Robotniczym. W latach 1892–1895 i 1899–1906 przebywał na emigracji (m.in. w Wielkiej Brytanii).


Współzałożyciel Polskiej Partii Socjalistycznej, a w latach 1895–1905 członek kierownictwa tej partii. Jeden z pionierów spółdzielczości w Polsce — w latach 1911–1915 członek Zarządu Warszawskiego Związku Stowarzyszeń Spożywczych. W latach 1915–1918 przebywał w Rosji, w 1917 r. był prezesem Rady Polskiego Zjednoczenia Partyjnego w Moskwie.
Współzałożyciel Polskiej Partii Socjalistycznej, a w latach 1895–1905 członek kierownictwa tej partii. Jeden z pionierów spółdzielczości w Polsce — w latach 1911–1915 członek Zarządu Warszawskiego Związku Stowarzyszeń Spożywczych. W latach 1915–1918 przebywał w Rosji, w 1917 roku był prezesem Rady Polskiego Zjednoczenia Partyjnego w Moskwie.


W okresie 1919–1920 minister spraw wewnętrznych.
W okresie 1919–1920 minister spraw wewnętrznych.
   
   
W Polsce niepodległej zbliżył się do Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”. Od 20 grudnia 1922 do 14 maja 1926 r. prezydent II Rzeczypospolitej; podał się do dymisji w wyniku zamachu majowego J. Piłsudskiego.
W Polsce niepodległej zbliżył się do Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”.
 
Od 20 grudnia 1922 do 14 maja 1926 roku prezydent II Rzeczypospolitej; podał się do dymisji w wyniku zamachu majowego J. Piłsudskiego.


Po powstaniu warszawskim wraz z ludnością cywilną odosobniony w obozie pruszkowskim, po II wojnie światowej mieszkał w Gołąbkach pod Warszawą.
Po powstaniu warszawskim wraz z ludnością cywilną odosobniony w obozie pruszkowskim, po II wojnie światowej mieszkał w Gołąbkach pod Warszawą.
Linia 64: Linia 36:
Od 1927 roku dyrektor Spółdzielczego Instytutu Naukowego.
Od 1927 roku dyrektor Spółdzielczego Instytutu Naukowego.


Redaktor czasopisma „Przedświt”.  
Redaktor czasopisma "Przedświt".
 
Autor licznych artykułów i prac głównie na tematy spółdzielczości, autor książek: „Kooperacja w rozwoju historycznym” (1923) i „Historia spółdzielczości polskiej od 1914 roku” (1939).


Autor licznych artykułow i prac głównie na tematy spółdzielczości, autor książek: „Kooperacja w rozwoju historycznym” (1923) i „Historia spółdzielczości polskiej od 1914 roku” (1939).
W 1923 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa AGH za organizację sił społecznych w celu unarodowienia przemysłu polskiego.


W 1923 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa AGH za organizację sił społecznych w celu unarodowienia przemysłu polskiego.
== Źródła do biogramu ==


== Bibliografia ==
====Książki====
* Encyklopedyczny słownik sławnych Polaków. Warszawa, 1996, s. 439
 
* Dyplom nadania DHC AGH (materiały Muzeum AGH)
* Encyklopedyczny słownik sławnych Polaków. Pod red. J. Borowca. Warszawa 1996, s. 439
* 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków : Wydawnictwa AGH 1994. [rozdz.] Doktorzy honoris causa s. [1], portr.
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 93
* Wielka Encyklopedia PWN. Red. naczelny Jan Wojnowski Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN cop. 2005 T. 29 s. 481, portr.
* 75 [Siedemdziesiąt pięć] lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994. [rozdz.] Doktorzy honoris causa s. [1], [foto]
* Wielka Encyklopedia PWN. Red. naczelny J. Wojnowski. T. 29. Warszawa 2005 s. 481, [foto]
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 93


====Inne====
* Dyplom nadania DHC AGH (materiały z Muzeum AGH)


{{DEFAULTSORT:Wojciechowski, Stanisław }}
{{DEFAULTSORT:Wojciechowski, Stanisław }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 13:11, 20 paź 2022

Stanisław Wojciechowski
Stanislaw Wojciechowski.jpg
Nazwisko Wojciechowski
Imię / imiona Stanisław
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 15 marca 1869
Miejsce urodzenia Kalisz
Data śmierci 9 kwietnia 1953
Miejsce śmierci Gołąbki k. Warszawy



Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1923
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za organizację sił społecznych w celu unarodowienia przemysłu polskiego

Stanisław Wojciechowski (1869–1953)

polityk; wykładowca; działacz spółdzielczy; prezydent Rzeczypospolitej Polskiej (1922–1926)

Nota biograficzna

Urodził się 15 marca 1869 w Kaliszu. Zmarł 9 kwietnia 1953 w Gołąbkach k. Warszawy.

Od 1890 w Związku Młodzieży Polskiej „Zet” (tajnej organizacji akademickiej), od 1891 w Zjednoczeniu Robotniczym. W latach 1892–1895 i 1899–1906 przebywał na emigracji (m.in. w Wielkiej Brytanii).

Współzałożyciel Polskiej Partii Socjalistycznej, a w latach 1895–1905 członek kierownictwa tej partii. Jeden z pionierów spółdzielczości w Polsce — w latach 1911–1915 członek Zarządu Warszawskiego Związku Stowarzyszeń Spożywczych. W latach 1915–1918 przebywał w Rosji, w 1917 roku był prezesem Rady Polskiego Zjednoczenia Partyjnego w Moskwie.

W okresie 1919–1920 minister spraw wewnętrznych.

W Polsce niepodległej zbliżył się do Polskiego Stronnictwa Ludowego „Piast”.

Od 20 grudnia 1922 do 14 maja 1926 roku prezydent II Rzeczypospolitej; podał się do dymisji w wyniku zamachu majowego J. Piłsudskiego.

Po powstaniu warszawskim wraz z ludnością cywilną odosobniony w obozie pruszkowskim, po II wojnie światowej mieszkał w Gołąbkach pod Warszawą.

W latach 1920-1923 wykładowca spółdzielczości w Wyższej Szkole Handlowej (WSH) w Warszawie; 1926-1939 prof. WSH i Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Od 1927 roku dyrektor Spółdzielczego Instytutu Naukowego.

Redaktor czasopisma "Przedświt".

Autor licznych artykułów i prac głównie na tematy spółdzielczości, autor książek: „Kooperacja w rozwoju historycznym” (1923) i „Historia spółdzielczości polskiej od 1914 roku” (1939).

W 1923 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa AGH za organizację sił społecznych w celu unarodowienia przemysłu polskiego.

Źródła do biogramu

Książki

  • Encyklopedyczny słownik sławnych Polaków. Pod red. J. Borowca. Warszawa 1996, s. 439
  • Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 93
  • 75 [Siedemdziesiąt pięć] lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994. [rozdz.] Doktorzy honoris causa s. [1], [foto]
  • Wielka Encyklopedia PWN. Red. naczelny J. Wojnowski. T. 29. Warszawa 2005 s. 481, [foto]
  • Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18

Inne

  • Dyplom nadania DHC AGH (materiały z Muzeum AGH)