Stanisław Milbert: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Stanisław Milbert
| name = Stanisław Milbert
| image = Stanislaw_Milbert.jpg
| family-name = Milbert
| family-name = Milbert
| given-name = Stanisław
| given-name = Stanisław

Wersja z 16:28, 20 sty 2014

Stanisław Milbert
Stanislaw Milbert.jpg
Nazwisko Milbert
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 1920


Dyscyplina/specjalności geodezja (geodezja wyższa)



Odznaczenia i nagrody Min. Edukacji Narodowej (indyw. I st.) 1989; Krzyż Kawalerski OOP 1973; Złota Odznaka „Za zasługi w dziedzinie geodezji i Kartografii” 1971, Honorowa Odznaka Polskiego Towarzystwa Astronautycznego 1978, Medal 10-lecia Polski Ludowej.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Geodezji Górniczej19541955

prof. zw. dr inż. Stanisław Milbert (1920–)

Specjalność: geodezja (geodezja wyższa)

Urodził się 3 marca 1920 roku w Warszawie. Absolwent Politechniki Warszawskiej 1947, dr (AGH w Krakowie) 1950, doc. 1954, prof. nadzw. 1960, prof. zw. 1970.

Od 1947 do 1973 pracował w AGH; najpierw jako starszy asystent (1947–1951, później jako adiunkt (1951–1954), docent (1954–1960), a następnie profesor (od 1960). W latach 1955–1964 był kierownikiem Zakładu Geodezji Wyższej, a następnie kierownikiem Katedry Geodezji Wyższej i Obliczeń Geodezyjnych (1964–1973) Wydziału Geodezji Górniczej AGH. W latach 1973–1987 związany z Politechniką Krakowską — profesor, kierownik Zakładu Geodezji Inżynierskiej (1973–1986), w latach 1975–1979 był wicedyrektorem Instytutu Geotechniki. W latach 1983–1987 zatrudniony na 1/2 etatu w Akademii Rolniczej w Krakowie, w latach 1987–1990 profesor i kierownik Zakładu Geodezji Wyższej AR.

Członek Międzynarodowej Unii Geodezji i Geofizyki (czł. Specjalnej Grupy Studiów nr 1.21, sekr. nauk. 1959–1973).

Działalność naukowo-badawcza: geodezja matematyczna, geodezja dynamiczna, obliczenia geodezyjne, triangulacja kosmiczna; autor wzorów zastosowanych w opracowaniu geodezyjnego układu odniesienia 1967.

Autor ok. 35 prac, 3 podręczników, 2 popularno-naukowych. Promotor 9 prac doktorskich.

Źródło:

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. s. 187