Jacek Zabierowski

Jacek Zabierowski
Nazwisko	Zabierowski
Imię / imiona	Jacek
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	1939
Data śmierci	1996
Dyscyplina/specjalności	górnictwo węgla i miedzi
Pełnione funkcje	Prorektor d/s studentów w latach 1981–1984
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Złota Odznaka za Zasługi dla Górnictwa oraz wiele innych odznaczeń resortowych i regionalnych.
Funkcje Gdzie od do Prodziekan Wydział Górniczy 1972 1981 Prorektor AGH 1981 1984 Dziekan Wydział Górniczy 1981 1981 Dziekan Wydział Górniczy 1987 1990 Dziekan Wydział Górniczy 1990 1993

Prof. zw. dr hab. inż. Jacek Zabierowski (1939–1996)

Specjalność: górnictwo węgla i miedzi

Urodził się 30 stycznia 1939 roku w Kowlu na Wołyniu. Zmarł w 1996 roku. Ukończył Wydział Górniczy AGH (1962). Po uzyskaniu dyplomu pracował w kopalniach rud żelaza. Od 1967 r. związany z Katedrą Ekonomiki i Organizacji Górnictwa AGH. Zajmował kolejno stanowiska st. asystenta, adiunkta i docenta. Stopień doktora nauk technicznych otrzymał w 1970 r., doktora habilitowanego w 1974 r. Tytuł prof. nadzw. uzyskał w 1983 r., prof. zw. w 1995 r.

Prodziekan Wydziału Górniczego (obecnie Wydział Górnictwa i Geoinżynierii) (1972–1981), kierownik Zakładu/Pracowni Programowania Inwestycji i Organizacji Budownictwa Górniczego (1975–1996), pełniący obowiązki dziekan Wydziału (1981), prorektor ds. studentów (1981–1984), profesor nadzwyczajny (1983–1994), dziekan Wydziału (1987–1993), profesor zwyczajny (1995–1996).

Staże: Zjednoczenie Kopalń Rud, Krzywy Róg, Ukraina (1964–1965), Wydział Geologiczno-Górniczy, Sofia (1982), Ministerstwo Górnictwa Węglowego, Pekin (1987).

Był członkiem wielu organizacji naukowych, zawodowych i społecznych, służących polskiemu górnictwu rud miedzi i węgla, m.in. Komitetu Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN, Komitetu Górnictwa PAN, Krajowej Rady Energetyki, Krakowej Rady Górnictwa, Rady Naukowej CPPGSMiE PAN.

Badania: opracowanie teoretycznych podstaw programów działalności górnictwa rud i węgla kamiennego (metody optymalizacji z zastosowaniem oceny wielokryterialnej i programowania dyskretnego, metoda wyboru racjonalnych parametrów wielkości głębokich kopalń polimetalicznych złuż rud).

Opublikował 58 prac oryginalnych, 2 książki i wykonał ponad 100 różnych ekspertyz związanych z górnictwem. Wiele jego prac stanowiło podstawę do podejmowania istotnych decyzji dla przemysłu górniczego w skali makroekonomicznej. Promotor prac doktorskich.

Gorący propagator czynnej rekreacji sportowej wśród studentów i pracowników Uczelni.

Źródło:

• BIP AGH 1996 nr 26. s. 21
• Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 790
• Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999. S. 119