Stanisław Plewa: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Stanisław Plewa | | name = Stanisław Plewa | ||
| family-name = Plewa | | family-name = Plewa | ||
| given-name = Stanisław | | given-name = Stanisław |
Wersja z 16:29, 20 sty 2014
Stanisław Plewa | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Plewa | ||||||||
Imię / imiona | Stanisław | ||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. | ||||||||
Data urodzenia | 1926 | ||||||||
Data śmierci | 2006 | ||||||||
Dyscyplina/specjalności | geofizyka (geofizyka wiertnicza, geotermia, petrofizyka) | ||||||||
Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału w latach 1981–1982
| ||||||||
Odznaczenia i nagrody | Państwowa, Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej (zespołowo III stopnia 1962), resortowe Min. Górnictwa i Energetyki (zespołowo II i I stopnia 1973, 1974), Komitetu Nauki i Techniki (dwukrotnie 1977), MSWiT (zespołowo 1973), Ministra Edukacji Narodowej (zespołowo 1993); Odznaka „Zasłużony dla górnictwa naftowego”; Krzyż Kawalerski OOP, Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż AK. | ||||||||
|
Prof. zw. dr hab. inż. Stanisław Plewa (1926–2006)
Specjalność: geofizyka (geofizyka wiertnicza, geotermia, petrofizyka)
Urodził się 9 stycznia 1926 roku w Wołkowysku, obecnie Białoruś. Zmarł 28 kwietnia 2006 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie. Studiował w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, mgr inż. górnik (1951), doktorat (1962), habilitacja (1966), prof. nadzwyczajny (1972), prof. zwyczajny (1980).
Przebieg pracy zawodowej na AGH: Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy (obecnie Wydział Goelogii, Geofizki i Ochrony Środowiska): młodszy asystent 1950–1957 i wykładowca kontraktowy w Katedrze Geofizyki Geologicznej 1957–1967, kierownik Działu Studiów Przedsiębiorstwa Geofizyki Przemysłu Naftowego 1957–1962, docent 1966–1972, profesor 1972–, organizator i kierownik Zakładu Geofizyki Wiertniczej oraz Zakładu Fizyki Złoża Instytutu Wiertniczo-Naftowego 1967–1976, członek Rady Naukowej w Instytucie Wiertniczo-Naftowym (1968–1979), kierownik Zakładu Geofizyki Wiertniczej Międzyresortowego Instytutu Geofizyki 1977–1992, zastępca dyrektora Instytutu 1980–1985, kierownik Pracowni Petrofizyki w Zakładzie Geofizyki od 1993 roku. Od 1967 r. związany również z PAN.
Staże: Instytuty Naftowe w Krakowie 1951, Budapeszcie 1953, Moskwie, Baku, Krasnodarze, Groznym, Lwowie, Kijowie, ZSRR 1954–1955, Freibergu, NRD, 1957.
Działalność pozanaukowa: w czasie okupacji żołnierz 16 p.p. Ziemi Tarnowskiej AK (pseudonim „Janus”), placówka „Zezar-Celina” Czchów 1943–1945, członek zgrupowania partyzanckiego por. „Skorego” w Woli Stróskiej k. Zakliczyna (IX-X 1944), organizator kierowniczy i naczelny inżynier Przedsiębiorstwa Geofizyki Przemysłu Naftowego w Krośnie nad Wisłokiem i Krakowie 1952–1957, dyrektor górniczy III stopnia 1958, generalny dyrektor górniczy III i II stopnia 1981, 1984, koordynator prac naukowo-badawczych zespołu międzynarodowego RWPG w zakresie geofizyki naftowej, Moskwa 1970–1975.
Organizator i redaktor naczelny czasopisma „Geofizyka Poszukiwawcza i Wiertnicza” (1957–1973), członek komitetów redakcyjnych innych czasopism fachowych. Członek Komisji Nauk Geologicznych PAN (1970–), Komisji „Planetarne Badania Geofizyczne” PAN (1967–1977) i innych. Członek towarzystw naukowych polskich i zagranicznych: Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego i Gazowego (1953–), European Association of Geophysics (1960–1976), International Heat Flow Commission, Tokio (1978–).
Badania: opracowanie metodyki i techniki wykrywania i badania węgla metodami geofizyki wiertniczej; współautor w odkryciu złóż gazu na Przedgórzu Karpat; inicjator i i autor badań geotermalnych, w tym strumienia cieplnego ziemi na obszarze Polski; współtwórca map geotermalnych obszaru Polski; prekursor badań fizycznych własności skał i petrofizyki w Polsce.
Autor lub współautor 125 publikacji dotyczących postępu technicznego, nowych metod i kierunków badawczych, ogłoszonych w czasopismach polskich i zagranicznych, w tym 6 książek i podręczników. Współtwórca 9 patentów. Promotor 14 prac doktorskich.
Źródło:
- Kto jest kim w Polsce. S. 563
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 517, portr.
- Dziennik Polski 2006 nr 104 (5 V 2006). s. 14 [nekrologi]
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice, cop. 2004. S. 280–281