Stefan Kreutz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Stefan Kreutz | | name = Stefan Kreutz | ||
| family-name = Kreutz | | family-name = Kreutz | ||
| given-name = Stefan | | given-name = Stefan | ||
Wersja z 16:30, 20 sty 2014
| Stefan Kreutz | |
|---|---|
| Nazwisko | Kreutz |
| Imię / imiona | Stefan |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr |
| Data urodzenia | 1883 |
| Data śmierci | 1941 |
| Dyscyplina/specjalności | mineralogia, krystalografia, petrografia |
| Pełnione funkcje | Kierownik Katedry Mineralogii w latach 1919–1920
|
| Odznaczenia i nagrody | Nagroda im. Lubomirskich AU (1918), Krzyż Komandorski OPRest. (1925). |
Prof. zw. dr Stefan Kreutz (1883–1941)
Specjalność: mineralogia, krystalografia, petrografia
Urodził się we Lwowie, zmarł w Krakowie. Po 1941 r. przeniósł się do Krakowa. Studiował mineralogię i petrografię w UJ, geologię, mineralogię, krystalografię i petrografię w Uniwersytecie w Wiedniu. Studia uzupełniające ukończył w uniwersytetach w Monachium, Oxfordzie, Paryżu i we Fryburgu Bryzgowijskim. Dr filozofii uniwersytetu w Wiedniu, profesor UJ. W roku akademickim 1919/20 profesor AG.
Specjalizował się w krystalofizyce, petrogenezie, krystalografii geometrycznej, mineralogii ogólnej, krystalochemii, geochemii, krystalografii strukturalnej, petrografii skał magmowych głębinowych. Opublikował wiele prac i monografii z tego zakresu, w języku polskim i niemieckim.
Wykazywał wielką troskę o ochronę nieożywionych zabytków przyrody polskiej, występował o ochronę obiektów mineralogiczno-petrograficznych Tatr, Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej itd. Sprowadził do Zakł. Mineralogii UJ pierwszą w Polsce aparaturę rentgenowską do badania struktury wewnętrznej kryształów. Był czynnym uczestnikiem wielu Kongresów Mineralogicznych, Zjazdów, uroczystości międzynarodowych, zarówno polskich jak i zagranicznych. „Odznaczał się niezwykłą dokładnością i ścisłością w pracach analitycznych oraz ostrożnością w tworzeniu syntez naukowych”.
Czł. koresp. AU i PAU (1917), czł. cz. PAU (1927), przew. Sekcji Geologicznej Komisji Fizjograficznej PAU (1933–1939), del. PAU do Komitetu Nauk. Mineralogiczno-Geologicznego (1936–39). Czł. cz. TN we Lwowie (1924), czł. Zarz. PT Geologicznego, czł. zw. Niemieckiego Tow. Mineralogicznego, czł. Królewskiego Tow. Mineralogicznego w Londynie.
Źródło:
- BIP 1994 nr 5. s. 6
- Biogramy uczonych polskich. Cz. 7. s. 93–96
- Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. s. 344–346
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 118–120