Stanisław Franciszek Żeromski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Stanisław Żeromski
| name = Stanisław Żeromski
| image = Stanislaw_Zeromski.jpg
| family-name = Żeromski
| family-name = Żeromski
| given-name = Stanisław
| given-name = Stanisław

Wersja z 16:30, 20 sty 2014

Stanisław Franciszek Żeromski
Stanislaw Zeromski.jpg
Nazwisko Żeromski
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Z-ca Prof. mgr inż.
Data urodzenia 1898
Data śmierci 1955
Dyscyplina/specjalności chemia



Odznaczenia i nagrody Krzyż Walecznych (1939 r. w Modlinie).

Z-ca Prof. mgr inż. Stanisław Żeromski (1898–1955)

Specjalność: chemia

Urodził się w Kijowie, zmarł w Gliwicach. Studiował na Wydz. Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu w Kijowie, oraz na Wydz. Chemicznym Politechniki Warszawskiej, gdzie w 1928 r. uzyskał dyplom inżyniera chemika. Praktykę zawodową odbył we Freibergu w firmie H. Seemann. W latach 1922–1939 pracował na PW. Po wojnie w latach 1940–1944 był nauczycielem w Chemicznej Szkole Zawodowej w Warszawie, od 1942 r. został asystentem w Wyższej Szkole Technicznej. W 1945 r. kierował laboratorium w Zakładach Górniczo-Hutniczych „Orzeł Biały” w Brzezinach Śląskich. Od 1947 r. organizował Instytut Chemii Nieorganicznej w Gliwicach. Następnie w latach 1952/53 prowadził wykłady zlecone i seminaria na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.

W 1953 r. został powołany na stanowisko zastępcy profesora w Katedrze Technologii Materiałów Ogniotrwałych, Wydziału Ceramicznego AGH. Prowadził wykłady i ćwiczenia, przygotowywał również materiały do opracowania projektu nowego zakładu katedry, gdzie objął później stanowisko zast. Kierownika Katedry. Biorąc pod uwagę jego ogromne doświadczenie w projektowaniu i organizowaniu pracowni dydaktycznych i badawczych, Rada Wydziału Ceramicznego powierzyła mu przygotowanie materiałów do opracowania dokumentacji nowego gmachu Wydziału Ceramicznego.

Źródło:

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 228–231