Marian Olszewski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Marian Olszewski
| name = Marian Olszewski
| image =
| family-name = Olszewski
| family-name = Olszewski
| given-name = Marian
| given-name = Marian

Wersja z 16:30, 20 sty 2014

Marian Olszewski
Nazwisko Olszewski
Imię / imiona Marian
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. inż.
Data urodzenia 1911
Data śmierci 1971
Dyscyplina/specjalności odlewnictwo
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Odlewnictwa w latach 1966–68



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi, liczne nagrody resortowe.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Odlewnictwa19531956
ProdziekanWydział Odlewnictwa19581960
DziekanWydział Odlewnictwa19661968

Prof. nadzw. inż. Marian Olszewski (1911–1971)

Specjalność: odlewnictwo

Urodził się w Dąbrowie Górniczej, zmarł w Krakowie. Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie, a od 1934 roku pracował równocześnie w tej Uczelni jako asystent. Tutaj także uzyskał dyplom inżyniera metalurga w 1945 roku.

Po okupacji wrócił na stanowisko asystenta w Katedrze Metalurgii Stali, a od 1946 r. w nowo powstałej Katedrze Odlewnictwa. Prowadził zajęcia z materiałów formierskich, metalurgii dla odlewników, maszyn i urządzeń odlewniczych. W 1948 r. zorganizował w AG pierwsze w kraju laboratorium materiałów formierskich. W latach 1950–51 kierował większością prac ekipy pomiarowej Katedry Odlewnictwa AGH. Rozwinął badania w zakresie ciekłych stopów odleniczych.

W 1952 roku został powołany na stanowisko zastępcy Wydziału Odlewnictwa, którego był współtwórcą oraz na kierownika Katedry Technologii Formy. W latach 1952–1965 był kierownikiem Zakładu Materiałów Formierskich, a następnie kierownikiem Zakładu Badań Metali Ciekłych w Katedrze Technologii Formy. W 1969 roku został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego. W latach 1966–68 pełnił funkcję dziekana Wydziału Odlewnictwa.

Opublikował indywidualnie lub wspólnie 42 pozycje, w tym 9 skryptów, uzyskał 9 patentów. Członek licznych stowarzyszeń naukowych.

Źródło:

  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. s. 105–106