Jan Wdowiarz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
| fields = geologia | | fields = geologia | ||
| function = | | function = | ||
| faculty = Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska | |||
| workplaces = | | workplaces = | ||
| alma_mater = | | alma_mater = | ||
Linia 34: | Linia 35: | ||
| notable_students = | | notable_students = | ||
| known_for = | | known_for = | ||
| varia = | |||
| author_abbrev_bot = | | author_abbrev_bot = | ||
| author_abbrev_zoo = | | author_abbrev_zoo = |
Wersja z 15:20, 22 sty 2014
Jan Wdowiarz | |
---|---|
Nazwisko | Wdowiarz |
Imię / imiona | Jan |
Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. dr |
Data urodzenia | 1903 |
Data śmierci | 1956 |
Dyscyplina/specjalności | geologia |
Wydział | Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|
Prof. nadzw. dr Jan Wdowiarz (1903–1956)
Specjalność: geologia
Urodził się 5 marca 1903 r. w Rogach k. Krosna. Zmarł 26 września 1956 r. w Krośnie i tam też pochowany, w starej części cmentarza komunalnego. Studiował geologię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Początkowo aż do wybuchu wojny pracował jako st. asystent w Katedrze Geologii na Politechnice Lwowskiej. W okresie powojennym aż do 1941 r. wykładał geologię inżynierską i naftową na Politechnice Lwowskiej. Następnie pracował w Karpackim Instytucie Geologicznym w Borysławiu, Gelologicznym w Jaśle oraz w Państw. Urzędzie Naftowym w Krośnie. W 1946 r. przeszedł do pracy w przedsiębiorstwie „Poszukiwania Naftowe” w Krakowie. W 1949 r. rozpoczął pracę w Państw. Inst. Geologicznym. W 1951 r. otrzymał tytuł docenta na UJ.
W 1953 r. przeszedł do pracy na AGH. Tutaj objął wykłady z geologii i kartografii geologicznej na Wydz. Geologiczno-Poszukiwawczym. W 1955 r. otrzymał tytuł prof. nadzw.
Ogłosił ponad 30 publikacji, pozostawił liczne rękopisy, mapy i szkice geologiczne z zakresu geologii karpackiej, szczegółowe zdjęcia geologiczne okolic Leska.
Źródło:
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 212–214
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 18. Warszawa 2007. S. 163–164