Eugeniusz Jan Horoszko: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Eugeniusz Jan Horoszko | image = horos.jpg | family-name = Horoszko | given-name = Eugeniusz | additional-name = Jan | honorific-p...”)
 
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 39 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Eugeniusz Jan Horoszko
|family-name=Horoszko
| image = horos.jpg
|given-name=Eugeniusz Jan
| family-name = Horoszko
|honorific-prefix=Prof. nadzw. dr inż.
| given-name = Eugeniusz
|image=Eugeniusz_Horoszko.jpg
| additional-name = Jan
|birth_date=20 września 1909
| honorific-prefix = Prof. nadzw. dr inż.
|birth_place=Lwów
| honorific-suffix =
|death_date=8 lutego 1998
| native_name =
|death_place=Kraków
| native_name_lang =
|fields=elektrotermia
| image = horos.jpg
|function=Prodziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH (1964–1969)
| image_size =
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
| alt =
|awards=Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
| caption =
|name=Eugeniusz Jan Horoszko
| birth_date = 1909
|image_size=5334
| birth_place =  
}}{{Funkcja
| death_date = 1998
|Stanowisko=Prodziekan
| death_place =  
|Jednostka=Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej
| resting_place =
|Rok_od=1964
| resting_place_coordinates =
|Rok_do=1969
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields = elektrotermia
| workplaces =  
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =  
| awards = Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złota Odznaka Honorowa SEP
| signature =  
| signature_alt =  
| website =  
| footnotes =  
| spouse =  
| children =  
}}
}}
Prof. nadzw. dr inż. '''Eugeniusz Jan Horoszko''' (1909-1998)
Prof. nadzw. dr inż. '''Eugeniusz Jan Horoszko''' (1909–1998)


Specjalność: elektrotermia
Dyscyplina/specjalności: elektrotermia


Urodził się 20 września 1909 r. we Lwowie. Zmarł 8 lutego 1998 r. w Krakowie i tam też został pochowany na cmentarzu Rakowickim. Studiował na Politechnice Lwowskiej w 1936 r. uzyskał dyplom inżyniera elektryka, po ukończeniu studiów przeniósł się na Górny Śląsk.
== Nota biograficzna ==


Główny projektant ok. 30 prototypów pieców i nagrzewnic. W 1957 r. przy jego współudziale uruchomiono prototyp 30-tonowego stalowniczego pieca łukowego
Urodził się 20 września 1909 roku we Lwowie. Zmarł 8 lutego 1998 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.


W 1955 r. rozpoczął pracę na ówczesnym Wydziale Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa AGH. W 1973 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1964-1969 prodziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. W 1979 r. przeszedł na emeryturę.
Studiował w Politechnice Lwowskiej, w 1936 roku uzyskał dyplom inżyniera elektryka. Po ukończeniu studiów przeniósł się na Górny Śląsk, gdzie pracował w koncernie Wspólnota Interesów Górniczo-Hutniczych oraz w Hucie Laura w Siemianowicach Śląskich. Lata 1939-1945 spędził we Lwowie, pracując jako monter elektryk. Po wojnie wrócił na Śląsk, gdzie pracował kolejno: W Hucie "Kościuszko", w Hajduckich Zakładach Hutniczych w Chorzowie i w Biurze Projektów Przemysłu Hutniczego "Biprohut" w Gliwicach.


Twórca elektrotermii w Polsce; założyciel Polskiego Komitetu Elektrotermii. Autor ok. 60 artykułów. Uzyskał 20 patentów.
Główny projektant ok. 30 prototypów pieców i nagrzewnic. W 1957 roku przy jego współudziale uruchomiono prototyp 30-tonowego stalowniczego pieca łukowego.


Źródło:
W 1955 roku rozpoczął pracę na ówczesnym [[Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziale Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa]] AGH. W 1965 roku uzyskał stopień doktora, w 1973 roku - profesora nadzwyczajnego. W latach 1964–1969 prodziekan [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH.  
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998 nr 51. s. 27, portr.
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 14. Warszawa 2003. S. 48-50


W 1979 roku przeszedł na emeryturę.
Współtwórca elektrotermii w Polsce; założyciel Polskiego Komitetu Elektrotermii. Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Sekcji Elektrotermii przy IV Wydziale Nauk Technicznych Polskiej Akademii Nauk oraz Komisji Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki Krakowskiego Oddziału PAN. Autor ok. 60 artykułów. Uzyskał 20 patentów.
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Złota Odznaka Honorowa SEP, Złota Odznaka Honorowa NOT, wiele innych.
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Mitkowski W.: Kronika Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH. Kraków 2002, s. 65-70
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 74-75, [foto]
* Olesiak Z. S., Engel Z. W.: Maksymilian Tytus Huber : biografia i reprinty dzieł naukowych : Właściwa praca odkształcenia, Ogólna teorya płyt żel.-betonowych i jej praktyczne zastosowanie do płyty prostokątnej podpartej wzdłuż całego obwodu, Albert Einstein i jego teorja, Kryteria wytrzymałościowe w stereomechanice technicznej. Radom 2006 (Biblioteka Polskiej Nauki i Techniki ; 2)
* Polacy zasłużeni dla elektryki : początki elektrotechnicznego szkolnictwa wyższego, pionierzy elektryki. Pod red. J. Hickiewicza. Warszawa ; Gliwice ; Opole 2009, 445-447, [foto]
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 14. Red. nacz. J. Piłatowicz. Warszawa 2003, s. 48-50
* Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 1. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2009, s. 66-67, [foto]
* Twarze Wydziału w latach 1952-2012. Red. J. Kajdański, M. Czekaj. [Kraków] 2012, s. 53-61, [foto]
* Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. i układ albumu J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 294-295, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 116
==== Artykuły ====
* 80-lecie prof. dr. inż. Eugeniusza Horoszki. ''Przegląd Elektrotechniczny'' 1990, [nr] 6, s. 120, [foto]
* Dziekani i Prodziekani Wydziału [EAIiE]. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2002, nr 111, s. 18
* Pasternak J.: Wspomnienia : profesor dr inż. Eugeniusz Horoszko. ''Elektrotechnika''  1998, t. 17, z. 2, s. 179-180, [foto]
* Pasternak J.: Wspomnienie o profesorze Eugeniuszu Horoszko 1909-1998. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1998, nr 51, s. 27, [foto]
* Pasternak J.: Wspomnienia pośmiertne : Eugeniusz Horoszko 20.IX.1909 - 8.II.1998 r. ''Przegląd Elektrotechniczny'' 1998, [nr] 6, s. 162, [foto]


{{DEFAULTSORT:Horoszko, Eugeniusz Jan}}
{{DEFAULTSORT:Horoszko, Eugeniusz Jan}}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 11:26, 22 sie 2022

Eugeniusz Jan Horoszko
Eugeniusz Horoszko.jpg
Nazwisko Horoszko
Imię / imiona Eugeniusz Jan
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr inż.
Data urodzenia 20 września 1909
Miejsce urodzenia Lwów
Data śmierci 8 lutego 1998
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności elektrotermia
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH (1964–1969)
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki


Odznaczenia i nagrody Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej19641969

Prof. nadzw. dr inż. Eugeniusz Jan Horoszko (1909–1998)

Dyscyplina/specjalności: elektrotermia

Nota biograficzna

Urodził się 20 września 1909 roku we Lwowie. Zmarł 8 lutego 1998 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował w Politechnice Lwowskiej, w 1936 roku uzyskał dyplom inżyniera elektryka. Po ukończeniu studiów przeniósł się na Górny Śląsk, gdzie pracował w koncernie Wspólnota Interesów Górniczo-Hutniczych oraz w Hucie Laura w Siemianowicach Śląskich. Lata 1939-1945 spędził we Lwowie, pracując jako monter elektryk. Po wojnie wrócił na Śląsk, gdzie pracował kolejno: W Hucie "Kościuszko", w Hajduckich Zakładach Hutniczych w Chorzowie i w Biurze Projektów Przemysłu Hutniczego "Biprohut" w Gliwicach.

Główny projektant ok. 30 prototypów pieców i nagrzewnic. W 1957 roku przy jego współudziale uruchomiono prototyp 30-tonowego stalowniczego pieca łukowego.

W 1955 roku rozpoczął pracę na ówczesnym Wydziale Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa AGH. W 1965 roku uzyskał stopień doktora, w 1973 roku - profesora nadzwyczajnego. W latach 1964–1969 prodziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

W 1979 roku przeszedł na emeryturę.

Współtwórca elektrotermii w Polsce; założyciel Polskiego Komitetu Elektrotermii. Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Sekcji Elektrotermii przy IV Wydziale Nauk Technicznych Polskiej Akademii Nauk oraz Komisji Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki Krakowskiego Oddziału PAN. Autor ok. 60 artykułów. Uzyskał 20 patentów.

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złota Odznaka Honorowa SEP, Złota Odznaka Honorowa NOT, wiele innych.

Źródła do biogramu

Książki

  • Mitkowski W.: Kronika Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH. Kraków 2002, s. 65-70
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 74-75, [foto]
  • Olesiak Z. S., Engel Z. W.: Maksymilian Tytus Huber : biografia i reprinty dzieł naukowych : Właściwa praca odkształcenia, Ogólna teorya płyt żel.-betonowych i jej praktyczne zastosowanie do płyty prostokątnej podpartej wzdłuż całego obwodu, Albert Einstein i jego teorja, Kryteria wytrzymałościowe w stereomechanice technicznej. Radom 2006 (Biblioteka Polskiej Nauki i Techniki ; 2)
  • Polacy zasłużeni dla elektryki : początki elektrotechnicznego szkolnictwa wyższego, pionierzy elektryki. Pod red. J. Hickiewicza. Warszawa ; Gliwice ; Opole 2009, 445-447, [foto]
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 14. Red. nacz. J. Piłatowicz. Warszawa 2003, s. 48-50
  • Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 1. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2009, s. 66-67, [foto]
  • Twarze Wydziału w latach 1952-2012. Red. J. Kajdański, M. Czekaj. [Kraków] 2012, s. 53-61, [foto]
  • Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. i układ albumu J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 294-295, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 116

Artykuły

  • 80-lecie prof. dr. inż. Eugeniusza Horoszki. Przegląd Elektrotechniczny 1990, [nr] 6, s. 120, [foto]
  • Dziekani i Prodziekani Wydziału [EAIiE]. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002, nr 111, s. 18
  • Pasternak J.: Wspomnienia : profesor dr inż. Eugeniusz Horoszko. Elektrotechnika 1998, t. 17, z. 2, s. 179-180, [foto]
  • Pasternak J.: Wspomnienie o profesorze Eugeniuszu Horoszko 1909-1998. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998, nr 51, s. 27, [foto]
  • Pasternak J.: Wspomnienia pośmiertne : Eugeniusz Horoszko 20.IX.1909 - 8.II.1998 r. Przegląd Elektrotechniczny 1998, [nr] 6, s. 162, [foto]
Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Eugeniusz_Jan_Horoszko&oldid=71914”