Zygmunt Mitera: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 33 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Zygmunt Mitera
|family-name=Mitera
| family-name = Mitera
|given-name=Zygmunt
| given-name = Zygmunt
|honorific-prefix=Dr inż.
| additional-name =
|image=Zygmunt_Mitera.jpg
| honorific-prefix = Wykładowca Dr inż.
|birth_date=17 stycznia 1903
| honorific-suffix =
|birth_place=Skołyszyn
| native_name =
|death_date=1940
| native_name_lang =
|death_place=Starobielsk
| image = Zygmunt_Mitera.jpg
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, geologia, geofizyka stosowana, metody sejsmiczne
| image_size = 34269
|faculty=Wydział Górniczy
| alt =
|name=Zygmunt Mitera
| caption =
|image_size=34269
| birth_date = 1903
| birth_place = Skołyszyn
| death_date = 1940
| death_place =  
| resting_place =
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields = geofizyka stosowana
| function =
| faculty = Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
| workplaces =  
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| varia =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =
| awards =
| signature =
| signature_alt =
| website =
| footnotes =
| spouse =
| children =  
}}
}}
Wykładowca Dr inż. '''Zygmunt Mitera''' (1903–1940)
Dr inż. '''Zygmunt Mitera''' (1903–1940)


Specjalność: geofizyka stosowana
Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, geologia, geofizyka stosowana, metody sejsmiczne


Urodził się 17 stycznia 1903 roku w Skołyszynie pow. Jasło. Zamordowany w 1940 roku (między 1 kwietnia a 19 maja) przez NKWD w obozie w Starobielsku (w tak zwanym obozie charkowskim). Studiował na Wydziale Górniczym Akademii gdzie w 1929 r. uzyskał dyplom inżyniera górniczego. W czasie studiów pełnił obowiązki asystenta w Katedrze Fizyki u prof. Stocka. Studia uzupełniające z zakresu geofizyki stosowanej przeszedł na Wydz. Górniczym Politechniki w Charlottenburgu, oraz w Colorado School of Mines w Golden. Tutaj jako pierwszy Polak w maju 1933 r. otrzymał stopień doktora nauk technicznych z zakresu geofizyki stosowanej.
== Nota biograficzna ==
Urodził się 17 stycznia 1903 roku w Skołyszynie (powiat Jasło). Zamordowany w 1940 roku (między 1 kwietnia a 19 maja) przez NKWD w obozie w Starobielsku (w tak zwanym obozie charkowskim).  


W 1933 r. na wniosek prof. K. Bohdanowicza objął wykłady zlecone z zakresu geofizyki na Wydz. Górniczym Akademii i kontynuował pracę naukową z myślą o habilitacji. Wybuch II wojny światowej przerwał jego pracę.
Absolwent [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] Akademii Górniczej (1929 rok), gdzie uzyskał dyplom inżyniera górniczego.


Był członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego, Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczej w Colorado, członek amerykańskiej korporacji „Sigma Gamma Epsilon”, członek American Institute of Mining and Metallurgical Engineers, członek Society of Exploration Geophysicistas, członek Towarzystwa Przyrodniczego im. Kopernika oraz Stowarzyszenia Inżynierów Przemysłu Naftowego.
Doktoryzował się w 1933 roku w Colorado School of Mines w USA.  


Źródło:
Studia uzupełniające z zakresu geofizyki, dzięki otrzymanemu stypendium zagranicznemu, rozpoczął w 1929 roku w Berlinie na Wydziale Górniczym Politechniki w Charlottenburgu. W 1931 roku wyjechał do USA na studia geofizyczne w Colorado School of Mines w Golden. Na dalszy pobyt za granicą pozwoliło mu otrzymane w 1932 roku stypendium z Fundacji Kościuszkowskiej, co umożliwiło mu odbycie praktyk w Teksasie i w Kalifornii. Uzyskał tam cenne doświadczenie w zakresie metod geofizycznych stosowanych w przemyśle naftowym. Na krótko powrócił do kraju, by w 1933 roku znów wyjechać na stypendium Fundacji Kościuszkowskiej do USA, co pozwoliło mu dokończyć i obronić rozprawę doktorską. Tutaj jako pierwszy Polak otrzymał stopień doktora nauk technicznych geofizyki stosowanej za pracę z zakresu elektrycznych metod poszukiwawczych.
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 148–151
 
* 100-lecie geofizyki polskiej 1895–1995 : kalendarium / Jerzy Kowalczuk. s. 108–109
Jeszcze w czasie studiów w latach 1926-1929 pełnił obowiązki asystenta w Katedrze Fizyki AG. W latach 1933-1939 prowadził wykłady zlecone z zakresu geofizyki stosowanej na Wydziale Górniczym Akademii i kontynuował pracę naukową z myślą o habilitacji. Wybuch II wojny światowej przerwał jednak te plany.
* Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2010 nr 29. s. 47–50, portr.
 
Obok działalności naukowej, w latach 1934-1939, kierował Działem Geofizyki we lwowskiej Spółce S. A. Pionier, a w latach 1936-1939 był organizatorem i współwłaścicielem spółki geofizycznej Geotechnika we Lwowie. Wykładał także na lwowskim Uniwersytecie Jana Kazimierza (1938-1939).
 
Autor kilkunastu publikacji naukowych opublikowanych w czasopismach: "Przemysł Naftowy, "Przegląd Górniczo-Hutniczy", "Roczniki Polskiego Towarzystwa Geologicznego", "Geophysics" (Tulsa).
 
Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego, Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczej w Colorado, członek amerykańskiej korporacji „Sigma Gamma Epsilon”, członek American Institute of Mining and Metallurgical Engineers, członek Society of Exploration Geophysicistas, członek Towarzystwa Przyrodniczego im. Mikołaja Kopernika oraz Stowarzyszenia Inżynierów Przemysłu Naftowego.
 
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
*  [Skład Osobowy Akademii Górniczej : R. A. 1935/36]. Kraków 1935, s. 29
 
* Kowalczuk J.: 100-lecie geofizyki polskiej 1895-1995 : kalendarium. Kraków 2001, s. 108-109
 
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 8. Red. nacz. Z. Skoczyński. Warszawa 1997, s. 65-66
 
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 235, [foto]
 
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 148-151, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
 
==== Artykuły ====
* Barchański B.: I Oni też tam byli : o pracownikach naukowych Akademii Górniczej bestialsko zamordowanych przez NKWD przed 70 laty. ''Biuletyn AGH'' 2010, nr 29, s. 47-50, [foto]
* Kowalczuk J.: Glossa prof. Jerzego Kowalczuka do artykułu "I oni też tam byli - o pracownikach naukowych AG bestialsko zamordowanych przez NKWD przed 70 laty". ''Biuletyn AGH'' 2010, nr 32/33, s. 27




{{DEFAULTSORT:Mitera, Zygmunt }}
{{DEFAULTSORT:Mitera, Zygmunt }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 09:48, 31 sty 2018

Zygmunt Mitera
Zygmunt Mitera.jpg
Nazwisko Mitera
Imię / imiona Zygmunt
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 17 stycznia 1903
Miejsce urodzenia Skołyszyn
Data śmierci 1940
Miejsce śmierci Starobielsk
Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, geologia, geofizyka stosowana, metody sejsmiczne
Wydział Wydział Górniczy



Dr inż. Zygmunt Mitera (1903–1940)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, geologia, geofizyka stosowana, metody sejsmiczne

Nota biograficzna

Urodził się 17 stycznia 1903 roku w Skołyszynie (powiat Jasło). Zamordowany w 1940 roku (między 1 kwietnia a 19 maja) przez NKWD w obozie w Starobielsku (w tak zwanym obozie charkowskim).

Absolwent Wydziału Górniczego Akademii Górniczej (1929 rok), gdzie uzyskał dyplom inżyniera górniczego.

Doktoryzował się w 1933 roku w Colorado School of Mines w USA.

Studia uzupełniające z zakresu geofizyki, dzięki otrzymanemu stypendium zagranicznemu, rozpoczął w 1929 roku w Berlinie na Wydziale Górniczym Politechniki w Charlottenburgu. W 1931 roku wyjechał do USA na studia geofizyczne w Colorado School of Mines w Golden. Na dalszy pobyt za granicą pozwoliło mu otrzymane w 1932 roku stypendium z Fundacji Kościuszkowskiej, co umożliwiło mu odbycie praktyk w Teksasie i w Kalifornii. Uzyskał tam cenne doświadczenie w zakresie metod geofizycznych stosowanych w przemyśle naftowym. Na krótko powrócił do kraju, by w 1933 roku znów wyjechać na stypendium Fundacji Kościuszkowskiej do USA, co pozwoliło mu dokończyć i obronić rozprawę doktorską. Tutaj jako pierwszy Polak otrzymał stopień doktora nauk technicznych geofizyki stosowanej za pracę z zakresu elektrycznych metod poszukiwawczych.

Jeszcze w czasie studiów w latach 1926-1929 pełnił obowiązki asystenta w Katedrze Fizyki AG. W latach 1933-1939 prowadził wykłady zlecone z zakresu geofizyki stosowanej na Wydziale Górniczym Akademii i kontynuował pracę naukową z myślą o habilitacji. Wybuch II wojny światowej przerwał jednak te plany.

Obok działalności naukowej, w latach 1934-1939, kierował Działem Geofizyki we lwowskiej Spółce S. A. Pionier, a w latach 1936-1939 był organizatorem i współwłaścicielem spółki geofizycznej Geotechnika we Lwowie. Wykładał także na lwowskim Uniwersytecie Jana Kazimierza (1938-1939).

Autor kilkunastu publikacji naukowych opublikowanych w czasopismach: "Przemysł Naftowy, "Przegląd Górniczo-Hutniczy", "Roczniki Polskiego Towarzystwa Geologicznego", "Geophysics" (Tulsa).

Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego, Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczej w Colorado, członek amerykańskiej korporacji „Sigma Gamma Epsilon”, członek American Institute of Mining and Metallurgical Engineers, członek Society of Exploration Geophysicistas, członek Towarzystwa Przyrodniczego im. Mikołaja Kopernika oraz Stowarzyszenia Inżynierów Przemysłu Naftowego.

Źródła do biogramu

Książki

  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej : R. A. 1935/36]. Kraków 1935, s. 29
  • Kowalczuk J.: 100-lecie geofizyki polskiej 1895-1995 : kalendarium. Kraków 2001, s. 108-109
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 8. Red. nacz. Z. Skoczyński. Warszawa 1997, s. 65-66
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 235, [foto]
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 148-151, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Barchański B.: I Oni też tam byli : o pracownikach naukowych Akademii Górniczej bestialsko zamordowanych przez NKWD przed 70 laty. Biuletyn AGH 2010, nr 29, s. 47-50, [foto]
  • Kowalczuk J.: Glossa prof. Jerzego Kowalczuka do artykułu "I oni też tam byli - o pracownikach naukowych AG bestialsko zamordowanych przez NKWD przed 70 laty". Biuletyn AGH 2010, nr 32/33, s. 27