Tadeusz Rumanstorfer: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 30 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
Linia 11: | Linia 11: | ||
|dhc_year=1989 | |dhc_year=1989 | ||
|dhc_reason=za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem | |dhc_reason=za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem | ||
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH, | |||
|name=Tadeusz Rumanstorfer | |name=Tadeusz Rumanstorfer | ||
|image_size=11483 | |image_size=11483 | ||
}} | }} | ||
Dr inż. '''Tadeusz Rumanstorfer''' (1901–1989) | Dr inż. '''Tadeusz Rumanstorfer''' (1901–1989) | ||
Dyscyplina/specjalności: bezpieczeństwo pracy w górnictwie | |||
== | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 9 maja 1901 | Urodził się 9 maja 1901 roku we Lwowie. Zmarł w 1989 roku w Katowicach. | ||
W 1920 roku podjął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie, pracę dyplomową obronił w 1937 roku. | |||
Jako emeryt doktoryzował się w 1978 roku na Politechnice Śląskiej w Gliwicach. | |||
Od 1929 roku pracował w kopalni „Jowisz” (jej dyrektor w 1945 roku), jednocześnie kierował kopalnią „Saturn”. Od 1946 roku dyrektor kopalni „Sosnowiec”. W latach 1947–1948 pracował w Naczelnej Dyrekcji Technicznej. | |||
W latach 1948–1955 był prezesem Wyższego Urzędu Górniczego (WUG) w Katowicach. W latach 1948–1969 prowadził wykłady z ratownictwa górniczego na Politechnice Śląskiej. W latach 1955–1971 był zastępcą naczelnego dyrektora Głównego Instytutu Górnictwa (GIG), następnie przeszedł na emeryturę. | |||
W latach 1957–1968 był przewodniczącym Oddziału Wojewódzkiego NOT w Katowicach. | |||
W 1989 roku został doktorem honoris causa AGH, za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem. | |||
==Źródła do biogramu== | |||
====Książki==== | |||
* Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica. Red. K. Norwicz. Kraków 1990, s. 74 | |||
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 157 | |||
* Tadeusz Rumanstorfer (1901-1989). W: Stulecie Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach. Red. J. Mańka. Katowice 2022, s. 39-43, [foto] | |||
====Artykuły==== | |||
* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1989, 1 maja, s. 5 | |||
* Jaros J.: "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników (5) : Rumanstorfer Tadeusz. ''Przegląd Górniczy'' 1990, T. 46, nr 11-12, s. 43 | |||
* Promocja doktora honoris causa Tadeusza Rumanstorfera. ''Górnictwo : kwartalnik'' [wyd. AGH] 1990, R. 14, z. 3, s. 191-201, [foto] | |||
*[[Media:Tablice - Czlonkowie Honorowi SW AGH. Zasluzeni dla AGH. Biuletyn AGH nr 78-79.pdf|Sieński H.: Członkowie Honorowi Stowarzyszenia Wychowanków AGH. Zasłużeni dla Akademii Górniczo-Hutniczej : tablice - pamięć wiecznie żywa - cz 14. ''Biuletyn AGH'' 2014, nr 78-79, s. 34-35]] | |||
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18 | |||
====Inne==== | |||
* Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH | |||
{{DEFAULTSORT:Rumanstorfer, Tadeusz }} | {{DEFAULTSORT:Rumanstorfer, Tadeusz }} | ||
[[Category: | [[Category:Biogramy]] | ||
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]] | [[Category:Doktorzy honoris causa AGH]] |
Aktualna wersja na dzień 11:37, 14 lip 2022
Tadeusz Rumanstorfer | |
---|---|
Nazwisko | Rumanstorfer |
Imię / imiona | Tadeusz |
Tytuły / stanowiska | Dr inż. |
Tytuły honorowe AGH | Doktor Honoris Causa AGH |
Data urodzenia | 9 maja 1901 |
Miejsce urodzenia | Lwów |
Data śmierci | 1989 |
Miejsce śmierci | Katowice |
Dyscyplina/specjalności | bezpieczeństwo pracy w górnictwie
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1989 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem |
Dr inż. Tadeusz Rumanstorfer (1901–1989)
Dyscyplina/specjalności: bezpieczeństwo pracy w górnictwie
Nota biograficzna
Urodził się 9 maja 1901 roku we Lwowie. Zmarł w 1989 roku w Katowicach.
W 1920 roku podjął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie, pracę dyplomową obronił w 1937 roku.
Jako emeryt doktoryzował się w 1978 roku na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.
Od 1929 roku pracował w kopalni „Jowisz” (jej dyrektor w 1945 roku), jednocześnie kierował kopalnią „Saturn”. Od 1946 roku dyrektor kopalni „Sosnowiec”. W latach 1947–1948 pracował w Naczelnej Dyrekcji Technicznej.
W latach 1948–1955 był prezesem Wyższego Urzędu Górniczego (WUG) w Katowicach. W latach 1948–1969 prowadził wykłady z ratownictwa górniczego na Politechnice Śląskiej. W latach 1955–1971 był zastępcą naczelnego dyrektora Głównego Instytutu Górnictwa (GIG), następnie przeszedł na emeryturę.
W latach 1957–1968 był przewodniczącym Oddziału Wojewódzkiego NOT w Katowicach.
W 1989 roku został doktorem honoris causa AGH, za zasługi dla poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie oraz za rozwój współpracy naszej Uczelni z przemysłem.
Źródła do biogramu
Książki
- Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica. Red. K. Norwicz. Kraków 1990, s. 74
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 157
- Tadeusz Rumanstorfer (1901-1989). W: Stulecie Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach. Red. J. Mańka. Katowice 2022, s. 39-43, [foto]
Artykuły
- Biuletyn Rektora [AGH] 1989, 1 maja, s. 5
- Jaros J.: "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników (5) : Rumanstorfer Tadeusz. Przegląd Górniczy 1990, T. 46, nr 11-12, s. 43
- Promocja doktora honoris causa Tadeusza Rumanstorfera. Górnictwo : kwartalnik [wyd. AGH] 1990, R. 14, z. 3, s. 191-201, [foto]
- Sieński H.: Członkowie Honorowi Stowarzyszenia Wychowanków AGH. Zasłużeni dla Akademii Górniczo-Hutniczej : tablice - pamięć wiecznie żywa - cz 14. Biuletyn AGH 2014, nr 78-79, s. 34-35
- Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18
Inne
- Na podstawie materiałów Sekretariatu Prorektora ds. Ogólnych AGH