Jan Pielichowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 34 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Jan Pielichowski
|family-name=Pielichowski
| family-name = Pielichowski
|given-name=Jan
| given-name = Jan
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
| additional-name =
|image=Jan_Pielichowski.jpg
| honorific-prefix = Prof. dr hab. inż.
|birth_date=2 stycznia 1938
| honorific-suffix =
|birth_place=Herbutów
| native_name =
|fields=chemia, technologia polimerów, synteza organiczna, technologia chemiczna, nauki chemiczne
| native_name_lang =
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
| image = Jan_Pielichowski.jpg
|awards=Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,  Złoty Krzyż  Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
| image_size = 13213
| alt =
| caption =
| birth_date = 1938
| birth_place = Herbutów
| death_date =
| death_place =
| resting_place =
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields =  
| function =
| faculty = Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
| workplaces =
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| varia =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =
| awards =  
| signature =
| signature_alt =
| website =
| footnotes =
| spouse =
| children =
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Jan Pielichowski''' (1938–)
Prof. dr hab. inż. '''Jan Pielichowski''' (1938–)  


Urodził się w Herbutowie. W 1961 r. ukończył studia na Wydziale Chemicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1983 r. uzyskał tytuł profesora.
Dyscyplina/specjalności: chemia, technologia polimerów, synteza organiczna, technologia chemiczna, nauki chemiczne


Pracę rozpoczął jako asystent w Katedrze Chemii Organicznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Był adiunktem w Instytucie Ciężkiej Syntezy Organicznej w Kętrzynie, pracownikiem Politechniki Krakowskiej.
== Nota biograficzna ==


Współautor monografii, 5 skryptów i ok. 200 publikacji naukowych i patentów z dziedziny chemii i technologii manomerów, polimerów i tworzyw sztucznych. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej, Komitetu Chemii PAN, Komitetu Redakcyjnego i Rady Programowej miesięcznika „Polimery”.
Urodził się 2 stycznia 1938 roku w Herbutowie.  


Źródło:
W 1956 roku ukończył I liceum Ogólnokształcące w Miliczu.
* Kto jest kim w ceramice. s. 119


W 1961 roku ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej, uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera.
W latach 1961–1963 pracował w Katedrze Chemii Organicznej Uniwersytetu Wrocławskiego, a następnie w latach 1963–1971 był zatrudniony w Instytucie Ciężkiej Syntezy Organicznej
„Blachownia” w Kędzierzynie-Koźlu, gdzie prowadził badania nad otrzymywaniem oraz strukturą i właściwościami kauczuków etylenowo-propylenowych.
W 1967 roku uzyskał stopień doktora nauk chemicznych.
W 1971 roku na podstawie rozprawy „Studia nad modyfikowaniem kauczuków etylenowo-propylenowych żywicami syntetycznymi”, przygotowanej na Wydziale Chemii Uniwersytetu im.
Mikołaja Kopernika w Toruniu, uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W latach 1971–1972 był dyrektorem Instytutu Chemii na Wydziale Matematyki, Fizyki i
Chemii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu.
W latach 1972–2012 był zatrudniony na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej.
W 1983 roku otrzymał tytuł profesora. W 1992 roku został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego w Politechnice Krakowskiej.
W latach 1975–1978 pełnił obowiązki prodziekana ds. dydaktycznych na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej, a w latach 1990–1993 dziekana Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. W 1990 roku utworzył Pracownię Chemii i Technologii Tworzyw Sztucznych, przekształconą w 1996 roku w Samodzielną Katedrę Chemii i Technologii Tworzyw Sztucznych, którą kierował do 2009 roku.
Pracował też w Katedrze Chemii Krzemianów i Związków Wielkocząsteczkowych [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] AGH.
Wypromował 28 doktorów, spośród których dziewięciu uzyskało stopień naukowy doktora habilitowanego, w tym czterech tytuł profesora.
Autor ponad 400 publikacji krajowych i zagranicznych oraz 70 patentów.
W latach 2002–2005, w ramach III Programu Horyzontalnego, realizował prace objęte projektem celowym oraz aktywnie uczestniczył w pracach COST Action P8 – “Materials and Systems for Optical Data Storage and Processing”.
Działał również na rzecz unowocześniania zajęć dydaktycznych poprzez uczestnictwo w programach międzynarodowych “Tempus”, “Socrates-Erasmus” oraz “Marie Curie Host Fellowships”.
Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej, Komitetu Chemii PAN, Komitetu Nauki o Materiałach PAN (Sekcja Biomateriały). Pełnił też funkcje redaktora Zeszytów Naukowych Politechniki Krakowskiej, serii „Chemia”, przez wiele lat był członkiem Rady Programowej czasopisma "Polimery" oraz członkiem Rady Redakcyjnej "Journal of Polymer Engineering" oraz wielu komitetów naukowych prestiżowych konferencji krajowych i zagranicznych.
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Złoty Medal Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Honorowa Odznaka Politechniki Krakowskiej, 3 Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, wyróżnienia na wielu międzynarodowych i krajowych wystawach, m.in. złoty medal na „Międzynarodowym Salonie Wynalazków i Nowych Produktów” w Genewie, Puchar MNiSW za Międzynarodowe Osiągnięcia Wynalazcze
==== Bibliografia publikacji ====
https://bpp.agh.edu.pl/autor/pielichowski-jan-05201
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 119, [foto]
==== Artykuły ====
* Ludzie nauki : Jubileusz 80-lecia profesora Jana Pielichowskiego. ''Polimery'' 2018, nr 1, s. 57-58, [foto]
==== Inne ====
* Poczet Dziekanów Wydziału – Wydział Inżynierii i Technologii Chemicznej [online] [przeglądany 7.12.2021]. Dostępny w: https://chemia.pk.edu.pl/o-wydziale/poczet-dziekanow-wydzialu/
* LUDZIE NAUKI. POLIMERY 2018, nr 1, [online] [przeglądany 7.12.2021]. Dostępny w: https://docplayer.pl/111161143-Ludzie-nauki-polimery-2018-63-nr-1-57.html


{{DEFAULTSORT:Pielichowski, Jan }}
{{DEFAULTSORT:Pielichowski, Jan }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]
 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 8.12.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 12:04, 27 lip 2022

Jan Pielichowski
Jan Pielichowski.jpg
Nazwisko Pielichowski
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 2 stycznia 1938
Miejsce urodzenia Herbutów


Dyscyplina/specjalności chemia, technologia polimerów, synteza organiczna, technologia chemiczna, nauki chemiczne
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Jan Pielichowski (1938–)

Dyscyplina/specjalności: chemia, technologia polimerów, synteza organiczna, technologia chemiczna, nauki chemiczne

Nota biograficzna

Urodził się 2 stycznia 1938 roku w Herbutowie.

W 1956 roku ukończył I liceum Ogólnokształcące w Miliczu.

W 1961 roku ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej, uzyskując tytuł zawodowy magistra inżyniera.

W latach 1961–1963 pracował w Katedrze Chemii Organicznej Uniwersytetu Wrocławskiego, a następnie w latach 1963–1971 był zatrudniony w Instytucie Ciężkiej Syntezy Organicznej „Blachownia” w Kędzierzynie-Koźlu, gdzie prowadził badania nad otrzymywaniem oraz strukturą i właściwościami kauczuków etylenowo-propylenowych.

W 1967 roku uzyskał stopień doktora nauk chemicznych.

W 1971 roku na podstawie rozprawy „Studia nad modyfikowaniem kauczuków etylenowo-propylenowych żywicami syntetycznymi”, przygotowanej na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu, uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W latach 1971–1972 był dyrektorem Instytutu Chemii na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu.

W latach 1972–2012 był zatrudniony na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej Politechniki Krakowskiej.

W 1983 roku otrzymał tytuł profesora. W 1992 roku został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego w Politechnice Krakowskiej.

W latach 1975–1978 pełnił obowiązki prodziekana ds. dydaktycznych na Wydziale Inżynierii i Technologii Chemicznej, a w latach 1990–1993 dziekana Wydziału Inżynierii i Technologii Chemicznej. W 1990 roku utworzył Pracownię Chemii i Technologii Tworzyw Sztucznych, przekształconą w 1996 roku w Samodzielną Katedrę Chemii i Technologii Tworzyw Sztucznych, którą kierował do 2009 roku.

Pracował też w Katedrze Chemii Krzemianów i Związków Wielkocząsteczkowych Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.

Wypromował 28 doktorów, spośród których dziewięciu uzyskało stopień naukowy doktora habilitowanego, w tym czterech tytuł profesora.

Autor ponad 400 publikacji krajowych i zagranicznych oraz 70 patentów.

W latach 2002–2005, w ramach III Programu Horyzontalnego, realizował prace objęte projektem celowym oraz aktywnie uczestniczył w pracach COST Action P8 – “Materials and Systems for Optical Data Storage and Processing”.

Działał również na rzecz unowocześniania zajęć dydaktycznych poprzez uczestnictwo w programach międzynarodowych “Tempus”, “Socrates-Erasmus” oraz “Marie Curie Host Fellowships”.

Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Analizy Termicznej, Komitetu Chemii PAN, Komitetu Nauki o Materiałach PAN (Sekcja Biomateriały). Pełnił też funkcje redaktora Zeszytów Naukowych Politechniki Krakowskiej, serii „Chemia”, przez wiele lat był członkiem Rady Programowej czasopisma "Polimery" oraz członkiem Rady Redakcyjnej "Journal of Polymer Engineering" oraz wielu komitetów naukowych prestiżowych konferencji krajowych i zagranicznych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Złoty Medal Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Honorowa Odznaka Politechniki Krakowskiej, 3 Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, wyróżnienia na wielu międzynarodowych i krajowych wystawach, m.in. złoty medal na „Międzynarodowym Salonie Wynalazków i Nowych Produktów” w Genewie, Puchar MNiSW za Międzynarodowe Osiągnięcia Wynalazcze

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/pielichowski-jan-05201

Źródła do biogramu

Książki

  • Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 119, [foto]

Artykuły

  • Ludzie nauki : Jubileusz 80-lecia profesora Jana Pielichowskiego. Polimery 2018, nr 1, s. 57-58, [foto]

Inne

stan na dzień 8.12.2021