Roman Zygmunt Rieger: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 37 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
|family-name=Rieger
|family-name=Rieger
|given-name=Roman
|given-name=Roman Zygmunt
|additional-name=Zygmunt
|honorific-prefix=Prof. dr inż.
|honorific-prefix=Prof. dr inż.
|image=Roman_Rieger.jpg
|image=Roman_Rieger.jpg
Linia 10: Linia 9:
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=maszyny górnicze, organizacja pracy
|fields=maszyny górnicze, organizacja pracy
|function=Kierownik Katedry Górnictwa Ogólnego (1945–47)
|function=Kierownik Katedry Górnictwa Ogólnego Wydziału Górniczego AG (1945–1947)
|faculty=Wydział Górniczy
|faculty=Wydział Górniczy
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta
|awards=Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi
|dhc_year=1947
|dhc_year=1947
|dhc_reason=za wynalazek rynien wstrząsowych
|dhc_reason=za wynalazek rynien wstrząsowych, które odegrały ogromną rolę w górnictwie całego świata
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH,
|name=Roman Zygmunt Rieger
|name=Roman Zygmunt Rieger
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=9867
|image_size=9867
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. dr inż. '''Roman Zygmunt Rieger''' (1870–1947)
Prof. dr inż. '''Roman Zygmunt Rieger''' (1870–1947)


Specjalność: maszyny górnicze, organizacja pracy
Dyscyplina/specjalności: maszyny górnicze, organizacja pracy
== Życiorys ==
Urodził się 22 listopada 1870 r. we Lwowie. Zmarł 27 października 1947 r. w Krakowie, tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Studiował w Akademii Górniczej w Leoben, gdzie w 1895 r. uzyskał stopień inżyniera górniczego i hutniczego. Przed wojną pracował w przemyśle, był dyrektorem centralnego zarządu Witkowickich Kopalń. Był również „krajowym dyrektorem kopalń węgla z siedzibą w Krakowie”. W 1926 r. objął Katedrę Organizacji Przedsiębiorstw na AG, którą kierował do 1933 r. jako zastępca profesora. W latach 1945–1947 kierował Katedrą Górnictwa Ogólnego jako profesor kontraktowy.


Był redaktorem i wydawcą pierwszego w Polsce „Kalendarza Górniczego” dla robotników. Wynalazł i opatentował urządzenie do transportu urobku — rynny potrząsalne. Było to pierwsze w górnictwie światowym urządzenie do mechanicznej odstawy urobku. Opublikował kilka rozpraw na temat naukowej organizacji pracy.
== Nota biograficzna ==
Urodził się 22 listopada 1870 roku we Lwowie. Zmarł 27 października 1947 roku w Krakowie, tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.  


W maju 1947 r. Akademia Górnicza nadała mu tytuł doktora honoris causa "za wynalazek rynien wstrząsowych, które odegrały ogromną rolę w górnictwie całego świata'.
Studiował w Akademii Górniczej w Leoben, gdzie w 1895 roku uzyskał stopień inżyniera górniczego i hutniczego.  


== Odznaczenia i nagrody ==
Przed wojną pracował w przemyśle, był dyrektorem centralnego zarządu Witkowickich Kopalń. Był również „krajowym dyrektorem kopalń węgla z siedzibą w Krakowie”.
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta, Medal 10-lecia Odzyskania Niepodległości


Źródło:
Od 1926 roku wykładał w Akademii Górniczej przedmiot "Organizacja Przedsiębiorstw Przemysłowych". W 1930 roku na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] Akademii Górniczej, jako zastępca profesora objął Katedrę Organizacji Przedsiębiorstw, którą kierował do 1933 roku. W latach 1945–1947, jako profesor kontraktowy, kierował Katedrą Górnictwa Ogólnego.
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998 nr 49. s. 12
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 165–166
* Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1986. S. 177
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Warszawa 2002. S. 133–137
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919–1967. Kraków 1970. S. 626


Był redaktorem i wydawcą pierwszego w Polsce „Kalendarza Górniczego” dla robotników. Wynalazł i opatentował urządzenie do transportu urobku — rynny potrząsalne. Było to pierwsze w górnictwie światowym urządzenie do mechanicznej odstawy urobku.
Opublikował kilka rozpraw na temat naukowej organizacji pracy.
W maju 1947 roku Akademia Górnicza nadała mu tytuł doktora honoris causa "za wynalazek rynien wstrząsowych, które odegrały ogromną rolę w górnictwie całego świata".
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Czy wiesz kto to jest?. Pod ogólną red. S. Łozy. Warszawa 1938, s. 620
* Górnictwo wczoraj i dziś : X jubileuszowa konferencja, Mysłowice, maj 2008. Katowice [2008]. s. 151, [foto]
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 154
*  Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 87, 97
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 165-167, [foto]
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1926/27]. Kraków 1926, s. 22
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1932/33]. Kraków 1932, s. 25
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Red. Z. Skoczyński. Warszawa 2002, s. 133-137
* Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 177
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 117
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 300
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 626 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 165-167, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
==== Artykuły ====
* Bolewski A.: Udział Polaków z Zaolzia w powstaniu i życiu Akademii Górniczej w Krakowie. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1998, nr 49, s. 12-13, [foto]
* Jubileusz 50-cio letniej pracy w górnictwie inż. Romana Riegera, prof. AGH. ''Przegląd Górniczy 1946 T. 2, nr 8, s. 481
* "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. ''Przegląd Górniczy'' 1986, T. 42, nr 11-12, s. 398
* Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 18


{{DEFAULTSORT:Rieger, Roman Zygmunt}}
{{DEFAULTSORT:Rieger, Roman Zygmunt}}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Aktualna wersja na dzień 08:53, 6 gru 2019

Roman Zygmunt Rieger
Roman Rieger.jpg
Nazwisko Rieger
Imię / imiona Roman Zygmunt
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 22 listopada 1870
Miejsce urodzenia Lwów
Data śmierci 27 października 1947
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności maszyny górnicze, organizacja pracy
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Górnictwa Ogólnego Wydziału Górniczego AG (1945–1947)
Wydział Wydział Górniczy
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 1947
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wynalazek rynien wstrząsowych, które odegrały ogromną rolę w górnictwie całego świata
Odznaczenia i nagrody Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. dr inż. Roman Zygmunt Rieger (1870–1947)

Dyscyplina/specjalności: maszyny górnicze, organizacja pracy

Nota biograficzna

Urodził się 22 listopada 1870 roku we Lwowie. Zmarł 27 października 1947 roku w Krakowie, tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował w Akademii Górniczej w Leoben, gdzie w 1895 roku uzyskał stopień inżyniera górniczego i hutniczego.

Przed wojną pracował w przemyśle, był dyrektorem centralnego zarządu Witkowickich Kopalń. Był również „krajowym dyrektorem kopalń węgla z siedzibą w Krakowie”.

Od 1926 roku wykładał w Akademii Górniczej przedmiot "Organizacja Przedsiębiorstw Przemysłowych". W 1930 roku na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej, jako zastępca profesora objął Katedrę Organizacji Przedsiębiorstw, którą kierował do 1933 roku. W latach 1945–1947, jako profesor kontraktowy, kierował Katedrą Górnictwa Ogólnego.

Był redaktorem i wydawcą pierwszego w Polsce „Kalendarza Górniczego” dla robotników. Wynalazł i opatentował urządzenie do transportu urobku — rynny potrząsalne. Było to pierwsze w górnictwie światowym urządzenie do mechanicznej odstawy urobku.

Opublikował kilka rozpraw na temat naukowej organizacji pracy.

W maju 1947 roku Akademia Górnicza nadała mu tytuł doktora honoris causa "za wynalazek rynien wstrząsowych, które odegrały ogromną rolę w górnictwie całego świata".

Odznaczenia i nagrody

Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Źródła do biogramu

Książki

  • Czy wiesz kto to jest?. Pod ogólną red. S. Łozy. Warszawa 1938, s. 620
  • Górnictwo wczoraj i dziś : X jubileuszowa konferencja, Mysłowice, maj 2008. Katowice [2008]. s. 151, [foto]
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 154
  • Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 87, 97
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 165-167, [foto]
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1926/27]. Kraków 1926, s. 22
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1932/33]. Kraków 1932, s. 25
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Red. Z. Skoczyński. Warszawa 2002, s. 133-137
  • Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 177
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 117
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 300
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 626 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 165-167, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Bolewski A.: Udział Polaków z Zaolzia w powstaniu i życiu Akademii Górniczej w Krakowie. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998, nr 49, s. 12-13, [foto]
  • Jubileusz 50-cio letniej pracy w górnictwie inż. Romana Riegera, prof. AGH. Przegląd Górniczy 1946 T. 2, nr 8, s. 481
  • "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. Przegląd Górniczy 1986, T. 42, nr 11-12, s. 398
  • Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18
Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Roman_Zygmunt_Rieger&oldid=49096”