Władysław Karol Dobrucki: Różnice pomiędzy wersjami

Władysław Karol Dobrucki
Nazwisko	Dobrucki
Imię / imiona	Władysław
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	19 stycznia 1918
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	20 czerwca 2010
Dyscyplina/specjalności	metalurgia, walcownictwo, mechanika, budowa i eksploatacja maszyn
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1972–1975)
Wydział	Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi

Aktualna wersja na dzień 14:37, 13 mar 2021

Prof. zw. dr hab. inż. Władysław Karol Dobrucki (1918–2010)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, mechanika, budowa i eksploatacja maszyn walcowniczych

Nota biograficzna

Urodził się 19 stycznia 1918 roku w Krakowie. Zmarł 20 czerwca 2010 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Studiował w Politechnice Warszawskiej (1935–39), dyplom Politechniki Śląskiej w Gliwicach otrzymał w 1946 ; doktorat — AGH (1960), habilitacja — AGH (1962), prof. nadzw. (1970), prof. zw. (1976).

Podczas okupacji hitlerowskiej działacz ruchu oporu, więzień Pawiaka, Oświęcimia, Mauthausen-Gusen. Pracownik Biura Proj. Hutn. „BIPROHUT” w latach 1947–1957, pracownik Politechniki Śląskiej w latach 1950–1954.

W AGH adiunkt, z-ca prof. (1956–62), docent (1962–70), prof. (1970–88), prof. emerytowany (1988) zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin. Kierownik Zakładu Maszyn Obróbki Plastycznej na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych w latach 1962–1988. Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH w latach 1972–1975.

Członek rady redakcji „J. Mech. Working Technol.”; członek Kom. Metal. PAN, Komis. Mech. Stos. Oddz. PAN w Krakowie, Kom. Bud. Maszyn PAN, członek rad naukowych : Instytutu Obróbki Plastycznej w Poznaniu, Inst. Metal. PAN w Krakowie, OBR Obróbki Plast. Metali „Plasomet” w Warszawie.

Współtwórca polskiej szkoły projektowania i konstrukcji walcowni, twórca oryginalnej szkoły naukowej w zakresie podstaw mechaniki walcowania i jej sprężenia zwrotnego z walcarką, projektant pierwszej w Polsce (zaprojektowanej i zbudowanej) walcowni (1951), współautor patentów na oryginalną metodę przepychania na gorąco rur i na obwiedniowe walcowanie na zimno rur o dużych średnicach.

Autor 120 prac z zakresu mechaniki procesu walcowania i urządzeń walcowniczych w czasopismach polskich i zagranicznych; 9 książek w tym 4 monografii, 17 patentów.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Oświęcimia, nagrody państwowe i resortowe

Źródła do biogramu

Książki

Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 68, 69, 208, 212, [foto]
Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Ed. 3. Warszawa 1993, s. 130
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004., s. 69, [foto]
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A-G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [ca 1998], s. 312-313
Złota Księga Nauki Polskiej 1999. Red. K. Pikoń, A. Sokołowska. Gliwice 1999, s. 47

Artykuły

Dziennik Polski 2010, nr 144 (23 VI 2010), s. A15 [nekr.]
Dziennik Polski 2010, nr 145 (24 VI 2010), s. A13 [nekr.]
Gazeta Wyborcza 2010, nr 144, [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 9 [nekr.]

Inne

Wniosek o nadanie tytułu profesora zwyczajnego i powołanie na stanowisko profesora zwyczajnego w Akademii Górniczo-Hutniczej prof. nadzw. dr hab. inż. Władysława Dobruckiego. [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 24.04.1975], s. 49-52

@@ Linia 8: / Linia 8: @@
 |birth_place=Kraków
 |death_date=20 czerwca 2010
-|fields=metalurgia, mechanika, budowa i eksploatacja maszyn (mechanika procesów i maszyn obróbki plastycznej, dynamika procesów walcowania i urządzeń walcowniczych
+|fields=metalurgia, walcownictwo, mechanika, budowa i eksploatacja maszyn
 |function=Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1972–1975)
 |faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
-|awards=Krzyż Kawalerski OOP, Srebrny Krzyż Zasługi
+|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi
 |name=Władysław Karol Dobrucki
-|honorific-suffix=
-|native_name=
-|native_name_lang=
 |image_size=12618
-|alt=
+}}{{Funkcja
-|caption=
-|resting_place=
-|resting_place_coordinates=
-|other_names=
-|residence=
-|citizenship=
-|nationality=
-|workplaces=
-|alma_mater=
-|thesis_title=
-|thesis_url=
-|thesis_year=
-|doctoral_advisor=
-|academic_advisors=
-|doctoral_students=
-|notable_students=
-|known_for=
-|varia=
-|author_abbrev_bot=
-|author_abbrev_zoo=
-|influences=
-|influenced=
-|signature=
-|signature_alt=
-|website=
-|footnotes=
-|spouse=
-|children=
-}}
-{{Funkcja
 |Stanowisko=Prodziekan
 |Jednostka=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
@@ Linia 55: / Linia 22: @@
 Prof. zw. dr hab. inż. '''Władysław Karol Dobrucki''' (1918–2010)
-Specjalność: metalurgia, mechanika, budowa i eksploatacja maszyn (mechanika procesów i maszyn obróbki plastycznej, dynamika procesów walcowania i urządzeń walcowniczych
+Dyscyplina/specjalności: metalurgia, mechanika, budowa i eksploatacja maszyn walcowniczych
+== Nota biograficzna ==
-== Życiorys ==
+Urodził się 19 stycznia 1918 roku w Krakowie. Zmarł 20 czerwca 2010 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
-Urodził się 19 stycznia 1918 roku w Krakowie. Zmarł 20 czerwca 2010 roku i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
+Studiował w Politechnice Warszawskiej (1935–39), dyplom Politechniki Śląskiej w Gliwicach otrzymał w 1946 ; doktorat — AGH (1960), habilitacja — AGH (1962), prof. nadzw. (1970), prof. zw. (1976).
-Studiował na Politechnice Warszawskiej (1935–39), dyplom Politechniki Śląskiej w Gliwicach otrzymał w 1946 ; doktorat — AGH (1960), habilitacja — AGH (1962), prof. nadzw. (1970), prof. zw. (1976).
 Podczas okupacji hitlerowskiej działacz ruchu oporu, więzień Pawiaka, Oświęcimia, Mauthausen-Gusen. Pracownik Biura Proj. Hutn. „BIPROHUT” w latach 1947–1957, pracownik Politechniki Śląskiej w latach 1950–1954.
-W AGH adiunkt, z-ca prof. (1956–62), docent (1962–70), prof. (1970–88), prof. emerytowany (1988) zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin. Kierownik Zakładu Maszyn Obróbki Plastycznej na [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych]] w latach 1962–1988. Prodziekan [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]] AGH w latach 1972–1975.
+W AGH adiunkt, z-ca prof. (1956–62), docent (1962–70), prof. (1970–88), prof. emerytowany (1988) zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin. Kierownik Zakładu Maszyn Obróbki Plastycznej na [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych]] w latach 1962–1988. Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH w latach 1972–1975.
 Członek rady redakcji „J. Mech. Working Technol.”; członek Kom. Metal. PAN, Komis. Mech. Stos. Oddz. PAN w Krakowie, Kom. Bud. Maszyn PAN, członek rad naukowych : Instytutu Obróbki Plastycznej w Poznaniu, Inst. Metal. PAN w Krakowie, OBR Obróbki Plast. Metali „Plasomet” w Warszawie.
-Współtwórca polskiej szkoły projektowania i konstrukcji walcowni, twórca oryginalnej szkoły naukowej w zakresie podstaw mech. walcowania i jej sprężenia zwrotnego z walcarką, projektant pierwszej w Polsce (zaprojektowanej i zbudowanej) walcowni (1951), współautor patentów na oryginalną metodę przepychania na gorąco rur i na obwiedniowe walcowanie na zimno rur o dużych średnicach.
+Współtwórca polskiej szkoły projektowania i konstrukcji walcowni, twórca oryginalnej szkoły naukowej w zakresie podstaw mechaniki walcowania i jej sprężenia zwrotnego z walcarką, projektant pierwszej w Polsce (zaprojektowanej i zbudowanej) walcowni (1951), współautor patentów na oryginalną metodę przepychania na gorąco rur i na obwiedniowe walcowanie na zimno rur o dużych średnicach.
 Autor 120 prac z zakresu mechaniki procesu walcowania i urządzeń walcowniczych w czasopismach polskich i zagranicznych; 9 książek w tym 4 monografii, 17 patentów.
+==== Odznaczenia i nagrody ====
+[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], Krzyż Oświęcimia, nagrody państwowe i resortowe
+== Źródła do biogramu ==
-== Odznaczenia i nagrody ==
+====Książki====
-[[Krzyż Kawalerski OOP]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], Krzyż Oświęcimia, nagrody państwowe i resortowe
+* Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 68, 69, 208, 212, [foto]
+* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Ed. 3. Warszawa 1993, s. 130
+* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004., s. 69, [foto]
+* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A-G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [ca 1998], s. 312-313
+* Złota Księga Nauki Polskiej 1999. Red. K. Pikoń, A. Sokołowska. Gliwice 1999, s. 47
+====Artykuły====
-== Bibliografia ==
+* ''Dziennik Polski'' 2010, nr 144 (23 VI 2010), s. A15 [nekr.]
+* ''Dziennik Polski'' 2010, nr 145 (24 VI 2010), s. A13 [nekr.]
+* ''Gazeta Wyborcza'' 2010, nr 144, [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 9 [nekr.]
-* Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3. Warszawa Wydaw. Interpress 1993. S. 130
+==== Inne ====
-* Dziennik Polski 2010 nr 144 (23 VI 2010). s. A15 [nekrologii]
-* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice Helion, Mastermedia, cop. 2004. S. 69
+* Wniosek o nadanie tytułu profesora zwyczajnego i powołanie na stanowisko profesora zwyczajnego w Akademii Górniczo-Hutniczej prof. nadzw. dr hab. inż. Władysława Dobruckiego. [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH...'' 24.04.1975], s. 49-52
 {{DEFAULTSORT:Dobrucki, Władysław Karol}}
-[[Category:Uczeni]]
+[[Category:Biogramy]]