Stefan Kreutz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 24 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 10: Linia 10:
|fields=mineralogia, krystalografia, petrografia
|fields=mineralogia, krystalografia, petrografia
|faculty=Wydział Górniczy
|faculty=Wydział Górniczy
|awards=Krzyż Komandorski OOP
|awards=Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta
|name=Stefan Kreutz
|name=Stefan Kreutz
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=10638
|image_size=10638
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. zw. dr '''Stefan Kreutz''' (1883–1941)
Prof. zw. dr '''Stefan Kreutz''' (1883–1941)


Specjalność: mineralogia, krystalografia, petrografia
Dyscyplina/specjalności: mineralogia, krystalografia, petrografia


== Życiorys ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 6 czerwca 1883 we Lwowie, zmarł 30 marca 1941 w Krakowie. W latach 1901-1902 studiował mineralogię i petrografię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1903 roku kontynuował studia w uniwersytecie w Wiedniu. Studia uzupełniające odbył w uniwersytetach w Monachium, Oxfordzie, Paryżu i we Fryburgu w Bryzgowii. Dr filozofii uniwersytetu w Wiedniu, profesor UJ. W roku akademickim 1919/1920 profesor zwyczajny AG w Katedrze Mineralogii na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]]. Po roku pracy w AG wrócił na UJ i został kierownikiem Zakładu Mineralogicznego. W latach 1929-1930 był dziekanem Wydziału Filozoficznego UJ.
Urodził się 6 czerwca 1883 we Lwowie. Zmarł 30 marca 1941 w Krakowie.
 
W latach 1901-1902 studiował mineralogię i petrografię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1903 roku kontynuował studia w uniwersytecie w Wiedniu. Studia uzupełniające odbył w uniwersytetach w Monachium, Oxfordzie, Paryżu i we Fryburgu w Bryzgowii.  
 
Dr filozofii uniwersytetu w Wiedniu, profesor UJ.  
 
W roku akademickim 1919/1920 profesor zwyczajny AG w Katedrze Mineralogii na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]].
 
Po roku pracy w AG wrócił na UJ i został kierownikiem Zakładu Mineralogicznego. W latach 1929-1930 był dziekanem Wydziału Filozoficznego UJ.


Specjalizował się w krystalofizyce, petrogenezie, krystalografii geometrycznej, mineralogii ogólnej, krystalochemii, geochemii, krystalografii strukturalnej, petrografii skał magmowych głębinowych.
Specjalizował się w krystalofizyce, petrogenezie, krystalografii geometrycznej, mineralogii ogólnej, krystalochemii, geochemii, krystalografii strukturalnej, petrografii skał magmowych głębinowych.
Linia 59: Linia 35:


Był czynnym uczestnikiem wielu kongresów mineralogicznych, zjazdów, uroczystości międzynarodowych, zarówno polskich jak i zagranicznych.
Był czynnym uczestnikiem wielu kongresów mineralogicznych, zjazdów, uroczystości międzynarodowych, zarówno polskich jak i zagranicznych.
Autor ponad 70 publikacji. Promotor 16 prac doktorskich.


Członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek Królewskiego Towarzystwa Mineralogicznego w Londynie, członek zwyczajny Niemieckiego Towarzystwa Mineralogicznego. Członek zarządu i wiceprzewodniczący Polskiego Towarzystwa Geologicznego oraz Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika. Delegat do Państwowej Rady Ochrony Przyrody.
Członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek Królewskiego Towarzystwa Mineralogicznego w Londynie, członek zwyczajny Niemieckiego Towarzystwa Mineralogicznego. Członek zarządu i wiceprzewodniczący Polskiego Towarzystwa Geologicznego oraz Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika. Delegat do Państwowej Rady Ochrony Przyrody.
Linia 64: Linia 42:
Członek korespondent AU i PAU, członek czynny PAU. Przewodniczący Sekcji Geologicznej Komisji Fizjograficznej PAU, delegat PAU do Komitetu Naukowego Mineralogiczno-Geologicznego.
Członek korespondent AU i PAU, członek czynny PAU. Przewodniczący Sekcji Geologicznej Komisji Fizjograficznej PAU, delegat PAU do Komitetu Naukowego Mineralogiczno-Geologicznego.


Czł. honorowy Komitetu Redakcyjnego "Zeitschrift fur Kristallographie".
Członek honorowy Komitetu Redakcyjnego "Zeitschrift fur Kristallographie".
 
Autor ponad 70 publikacji. Promotor 16 prac doktorskich.
 
= Odznaczenia i nagrody =
 
[[Krzyż Komandorski OOP]], Nagroda im. Lubomirskich AU


==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta]], Nagroda im. Lubomirskich AU


== Źródła do biogramu ==


Źródło:
==== Książki ====
* BIP 1994 nr 5. s. 6
* Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 7 : Nauki o Ziemi i górnicze : A-Z. Oprac. A. Śródka. Wrocław 1992, s. 93-96
* Biogramy uczonych polskich. Cz. 7. s. 93–96
* Katedra Mineralogii, Petrografii i Geochemii Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie 1919-2009. Red. T. Ratajczak, A. Skowroński, T. Szydłak. Kraków 2009, s. 39-41, [foto]
* Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2. s. 344–346
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 91
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 118–120
* Polski Słownik Biograficzny. T. 15/2, z. 65 : Krasiński Adam - Kromer Marcin. Wrocław [etc.] 1970, s. 290-291
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1919/20]. Kraków 1919, s. 3
* Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 2 : H-Ł. Warszawa 1995, s. 344-346, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 176
* Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska 1946-2016. Red. M. Manecki, E. Hycnar. Kraków 2016, s. 51
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 623-624 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 118-120, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo- Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)


==== Artykuły ====
* Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 5-6
* Gaweł A.: Stefan Kreutz 1883-1941. ''Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego'' 1949, T. 19, s. 73-89, [foto]
* Małkowski S.: Polscy badacze Ziemi w przeszłości. ''Prace Muzeum Ziemi'' 1971, z. 18, cz. 2, s. 75-118, [foto]
* Mianowania w Akademji Górniczej w Krakowie. ''Czasopismo Górniczo-Hutnicze'' 1919, Z. 5, s. 122


{{DEFAULTSORT:Kreutz, Stefan }}
{{DEFAULTSORT:Kreutz, Stefan }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 13:40, 27 sty 2020

Stefan Kreutz
Stefan Kreutz.jpg
Nazwisko Kreutz
Imię / imiona Stefan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr
Data urodzenia 6 czerwca 1883
Miejsce urodzenia Lwów
Data śmierci 30 marca 1941
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności mineralogia, krystalografia, petrografia
Wydział Wydział Górniczy


Odznaczenia i nagrody Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta

Prof. zw. dr Stefan Kreutz (1883–1941)

Dyscyplina/specjalności: mineralogia, krystalografia, petrografia

Nota biograficzna

Urodził się 6 czerwca 1883 we Lwowie. Zmarł 30 marca 1941 w Krakowie.

W latach 1901-1902 studiował mineralogię i petrografię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1903 roku kontynuował studia w uniwersytecie w Wiedniu. Studia uzupełniające odbył w uniwersytetach w Monachium, Oxfordzie, Paryżu i we Fryburgu w Bryzgowii.

Dr filozofii uniwersytetu w Wiedniu, profesor UJ.

W roku akademickim 1919/1920 profesor zwyczajny AG w Katedrze Mineralogii na Wydziale Górniczym.

Po roku pracy w AG wrócił na UJ i został kierownikiem Zakładu Mineralogicznego. W latach 1929-1930 był dziekanem Wydziału Filozoficznego UJ.

Specjalizował się w krystalofizyce, petrogenezie, krystalografii geometrycznej, mineralogii ogólnej, krystalochemii, geochemii, krystalografii strukturalnej, petrografii skał magmowych głębinowych.

Wykazywał wielką troskę o ochronę nieożywionych zabytków przyrody polskiej, występował w sprawie ochrony obiektów mineralogiczno-petrograficznych Tatr oraz Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Sprowadził do Zakładu Mineralogii UJ pierwszą w Polsce aparaturę rentgenowską do badania struktury wewnętrznej kryształów.

Był czynnym uczestnikiem wielu kongresów mineralogicznych, zjazdów, uroczystości międzynarodowych, zarówno polskich jak i zagranicznych.

Autor ponad 70 publikacji. Promotor 16 prac doktorskich.

Członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek Królewskiego Towarzystwa Mineralogicznego w Londynie, członek zwyczajny Niemieckiego Towarzystwa Mineralogicznego. Członek zarządu i wiceprzewodniczący Polskiego Towarzystwa Geologicznego oraz Oddziału Krakowskiego Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika. Delegat do Państwowej Rady Ochrony Przyrody.

Członek korespondent AU i PAU, członek czynny PAU. Przewodniczący Sekcji Geologicznej Komisji Fizjograficznej PAU, delegat PAU do Komitetu Naukowego Mineralogiczno-Geologicznego.

Członek honorowy Komitetu Redakcyjnego "Zeitschrift fur Kristallographie".

Odznaczenia i nagrody

Kawaler Krzyża Komandorskiego Orderu Polonia Restituta, Nagroda im. Lubomirskich AU

Źródła do biogramu

Książki

  • Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 7 : Nauki o Ziemi i górnicze : A-Z. Oprac. A. Śródka. Wrocław 1992, s. 93-96
  • Katedra Mineralogii, Petrografii i Geochemii Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie 1919-2009. Red. T. Ratajczak, A. Skowroński, T. Szydłak. Kraków 2009, s. 39-41, [foto]
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 91
  • Polski Słownik Biograficzny. T. 15/2, z. 65 : Krasiński Adam - Kromer Marcin. Wrocław [etc.] 1970, s. 290-291
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1919/20]. Kraków 1919, s. 3
  • Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 2 : H-Ł. Warszawa 1995, s. 344-346, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 176
  • Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska 1946-2016. Red. M. Manecki, E. Hycnar. Kraków 2016, s. 51
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 623-624 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 118-120, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo- Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 5-6
  • Gaweł A.: Stefan Kreutz 1883-1941. Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego 1949, T. 19, s. 73-89, [foto]
  • Małkowski S.: Polscy badacze Ziemi w przeszłości. Prace Muzeum Ziemi 1971, z. 18, cz. 2, s. 75-118, [foto]
  • Mianowania w Akademji Górniczej w Krakowie. Czasopismo Górniczo-Hutnicze 1919, Z. 5, s. 122
Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Stefan_Kreutz&oldid=50308”