Antoni Józef Konstanty Meyer: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 29 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 11: Linia 11:
|function=Kierownik Katedry Prawoznawstwa Wydziału Górniczego AG (1932-1939)
|function=Kierownik Katedry Prawoznawstwa Wydziału Górniczego AG (1932-1939)
|faculty=Wydział Górniczy
|faculty=Wydział Górniczy
|awards=Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta
|awards=Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta
|name=Antoni Meyer
|name=Antoni Meyer
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=12135
|image_size=12135
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Dr inż. '''Antoni Józef Konstanty Meyer''' (1870–1939)
Dr inż. '''Antoni Józef Konstanty Meyer''' (1870–1939)


Specjalność: prawo górnicze
Dyscyplina/specjalności: prawo górnicze


== Życiorys ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się w 15 lutego 1870 r. w Husiatynie. Zmarł w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen 25 grudnia 1939 r.. Urna z jego prochami została przewieziona do Krakowa we wrześniu 1940 r. i pogrzebana na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Urodził się w 15 lutego 1870 roku w Husiatynie na Podolu. Zmarł 25 grudnia 1939 roku w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen. Urna z jego prochami została przewieziona do Krakowa we wrześniu 1940 roku i pogrzebana na Cmentarzu Rakowickim.


Studiował w Akademii Górniczej w Leoben oraz na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1896 r. uzyskał dyplom inżyniera górniczego, a w 1897 r. stopień doktora praw.
Studiował w Akademii Górniczej w Leoben oraz na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego (1887-1891). W 1896 roku uzyskał dyplom inżyniera górniczego, a w 1897 roku stopień doktora praw.


Od 1928 r. prowadził wykłady zlecone z prawa górniczego, prawoznawstwa ogólnego i prawa fabrycznego na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] Akademii Górniczej.  
W latach 1897-1899 był referendarzem Okręgowego Urzędu Górniczego w Drohobyczu. W latach 1899-1908 pełnił funkcję komisarza i radcy górniczego w austriackim Ministerstwie Rolnictwa. Był współautorem wielu przepisów prawa górniczego, m.in. "Krajowej Ustawy Naftowej", przyjętej przez sejm krajowy Galicji (1908). W latach 1908-1918 kierował departamentem naftowym Sekcji Górniczej Ministerstwa Robót Publicznych. Był kierownikiem sekcji kopalnictwa naftowego i kierownikiem Biura Prezydialnego Polskiej Komisji Likwidacyjnej w Krakowie (1918), naczelnikiem w Wydziale Górniczym Komisji Rządzącej (1919), starostą Urzędu Górniczego (1919), do 1932 roku pełnił funkcje kierownicze we władzach górniczych w Małopolsce.  
W 1932 r. objął stanowisko zastępcy profesora i Kierownika Katedry Prawoznawstwa na Wydziale Górniczym AG.  


6 listopada 1939 r. wraz z innymi profesorami aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, gdzie zmarł.
Był jednym z inicjatorów utworzenia Akademii Górniczej.


===Odznaczenia i nagrody===
Od 1928 roku prowadził wykłady zlecone z prawa górniczego, prawoznawstwa ogólnego i prawa fabrycznego na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] Akademii Górniczej.
[[Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta]]
W 1932 roku objął stanowisko zastępcy profesora i Kierownika Katedry Prawoznawstwa na Wydziale Górniczym AG. W latach 1920-1939 był członkiem Kuratorium Finansowego AG.


== Bibliografia ==
6 listopada 1939 roku wraz z innymi profesorami aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, gdzie zmarł.


=== Książki ===
W Budynku Głównym  AGH, na pierwszym piętrze, znajdują się tablice pamiątkowe poświęcone ofiarom II wojny światowej. Pierwsza z nich odsłonięta 4 października 1975 roku zawiera 13 nazwisk Pracowników Akademii, którzy w okresie 1939–1945 zginęli z rąk okupanta hitlerowskiego za Ojczyznę i naukę w latach 1939–1945. Druga tablica upamiętnia  30. rocznicę aresztowania przez hitlerowców profesorów AG, którzy zginęli w obozie śmierci Sachsenhausen oraz wmurowanie urny z prochami. Została wmurowana 5 listopada 1981 roku. Na obydwu umieszczone jest nazwisko Profesora.
* Akademia Górnicza w Krakowie : R. A. [rok akademicki] 1935/36 : rok siedemnasty. - Kraków : nakł. Akademji Górniczej, 1935. - s. 29
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964) / red. nacz. Michał Odlanicki-Poczobutt. - Kraków : AGH, 1965. - s. 145-146. - ( Zeszyty Naukowe / Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, zeszyt specjalny 4), portr.


==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta]]


{{DEFAULTSORT:Meyer, Antoni Józej Konstanty}}
== Źródła do biogramu ==
[[Category:Uczeni]]
 
==== Książki ====
* Akademia Górnicza w Krakowie : R. A. 1935/36. Kraków 1935, s. 29
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 116
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 143-144, [foto]
* Wyrok na Uniwersytet Jagielloński 6 listopada 1939. Pod red. L. Hajdukiewicza. Kraków 1989, s. 291-292, [foto]
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 145-146, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
 
==== Artykuły ====
* Aresztowani podczas aktion gegen Universitäts-Professoren 6 listopada 1939 roku : aresztowani naukowcy Wydziału Górniczego Akademii Górniczej. ''Alma Mater'' 2019, numer specjalny 212, s. 32, [foto]
* Gąsiorowski T.: Przeżyć w Sachsenhausen to za mało : Krakowski Oddział IPN i "Dziennik Polski" przypominają. ''Dziennik Polski'' 2010, nr 259 (5 XI 2010), s. A11 [79 rocznica Sonderaktion Krakau]
* Jaros J.: "Salamandra" - pamięci kolegów górników (7). ''Przegląd Górniczy'' 1992, T. 48, nr 12, s. 22
* Tomczyk M.: 75. rocznica "Sonderaktion Krakau". ''Biuletyn AGH'' 2014, nr 83, s. 8-9, [foto]
 
 
{{DEFAULTSORT:Meyer, Antoni Józef Konstanty}}
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 12:25, 18 gru 2019

Antoni Józef Konstanty Meyer
Antoni Meyer.jpg
Nazwisko Meyer
Imię / imiona Antoni Józef Konstanty
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 15 lutego 1870
Miejsce urodzenia Husiatyn
Data śmierci 25 grudnia 1939
Miejsce śmierci Sachsenhausen
Dyscyplina/specjalności prawo górnicze
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Prawoznawstwa Wydziału Górniczego AG (1932-1939)
Wydział Wydział Górniczy


Odznaczenia i nagrody Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta

Dr inż. Antoni Józef Konstanty Meyer (1870–1939)

Dyscyplina/specjalności: prawo górnicze

Nota biograficzna

Urodził się w 15 lutego 1870 roku w Husiatynie na Podolu. Zmarł 25 grudnia 1939 roku w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen. Urna z jego prochami została przewieziona do Krakowa we wrześniu 1940 roku i pogrzebana na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował w Akademii Górniczej w Leoben oraz na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego (1887-1891). W 1896 roku uzyskał dyplom inżyniera górniczego, a w 1897 roku stopień doktora praw.

W latach 1897-1899 był referendarzem Okręgowego Urzędu Górniczego w Drohobyczu. W latach 1899-1908 pełnił funkcję komisarza i radcy górniczego w austriackim Ministerstwie Rolnictwa. Był współautorem wielu przepisów prawa górniczego, m.in. "Krajowej Ustawy Naftowej", przyjętej przez sejm krajowy Galicji (1908). W latach 1908-1918 kierował departamentem naftowym Sekcji Górniczej Ministerstwa Robót Publicznych. Był kierownikiem sekcji kopalnictwa naftowego i kierownikiem Biura Prezydialnego Polskiej Komisji Likwidacyjnej w Krakowie (1918), naczelnikiem w Wydziale Górniczym Komisji Rządzącej (1919), starostą Urzędu Górniczego (1919), do 1932 roku pełnił funkcje kierownicze we władzach górniczych w Małopolsce.

Był jednym z inicjatorów utworzenia Akademii Górniczej.

Od 1928 roku prowadził wykłady zlecone z prawa górniczego, prawoznawstwa ogólnego i prawa fabrycznego na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej. W 1932 roku objął stanowisko zastępcy profesora i Kierownika Katedry Prawoznawstwa na Wydziale Górniczym AG. W latach 1920-1939 był członkiem Kuratorium Finansowego AG.

6 listopada 1939 roku wraz z innymi profesorami aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, gdzie zmarł.

W Budynku Głównym AGH, na pierwszym piętrze, znajdują się tablice pamiątkowe poświęcone ofiarom II wojny światowej. Pierwsza z nich odsłonięta 4 października 1975 roku zawiera 13 nazwisk Pracowników Akademii, którzy w okresie 1939–1945 zginęli z rąk okupanta hitlerowskiego za Ojczyznę i naukę w latach 1939–1945. Druga tablica upamiętnia 30. rocznicę aresztowania przez hitlerowców profesorów AG, którzy zginęli w obozie śmierci Sachsenhausen oraz wmurowanie urny z prochami. Została wmurowana 5 listopada 1981 roku. Na obydwu umieszczone jest nazwisko Profesora.

Odznaczenia i nagrody

Kawaler Krzyża Oficerskiego Orderu Polonia Restituta

Źródła do biogramu

Książki

  • Akademia Górnicza w Krakowie : R. A. 1935/36. Kraków 1935, s. 29
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 116
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 143-144, [foto]
  • Wyrok na Uniwersytet Jagielloński 6 listopada 1939. Pod red. L. Hajdukiewicza. Kraków 1989, s. 291-292, [foto]
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 145-146, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Aresztowani podczas aktion gegen Universitäts-Professoren 6 listopada 1939 roku : aresztowani naukowcy Wydziału Górniczego Akademii Górniczej. Alma Mater 2019, numer specjalny 212, s. 32, [foto]
  • Gąsiorowski T.: Przeżyć w Sachsenhausen to za mało : Krakowski Oddział IPN i "Dziennik Polski" przypominają. Dziennik Polski 2010, nr 259 (5 XI 2010), s. A11 [79 rocznica Sonderaktion Krakau]
  • Jaros J.: "Salamandra" - pamięci kolegów górników (7). Przegląd Górniczy 1992, T. 48, nr 12, s. 22
  • Tomczyk M.: 75. rocznica "Sonderaktion Krakau". Biuletyn AGH 2014, nr 83, s. 8-9, [foto]