Stanisław Franciszek Żeromski: Różnice pomiędzy wersjami
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
AnnaChadaj (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
|family-name=Żeromski | |family-name=Żeromski | ||
|given-name=Stanisław | |given-name=Stanisław Franciszek | ||
|honorific-prefix= | |honorific-prefix=Mgr inż. | ||
|image=Stanislaw_Zeromski.jpg | |image=Stanislaw_Zeromski.jpg | ||
|birth_date=10 października 1898 | |birth_date=10 października 1898 | ||
|birth_place=Kijów ( | |birth_place=Kijów (Ukraina) | ||
|death_date=1 sierpnia 1955 | |death_date=1 sierpnia 1955 | ||
|death_place=Gliwice | |death_place=Gliwice | ||
|fields=chemia | |fields=chemia | ||
|faculty=Wydział Ceramiczny | |faculty=Wydział Ceramiczny | ||
|name=Stanisław Żeromski | |name=Stanisław Żeromski | ||
|image_size=5626 | |image_size=5626 | ||
}} | }} | ||
Mgr inż. '''Stanisław Franciszek Żeromski''' (1898–1955) | |||
Dyscyplina/specjalności: chemia | |||
== | |||
== Nota biograficzna == | |||
Urodził się 10 października 1898 roku w Kijowie, zmarł 1 sierpnia 1955 roku w Gliwicach. | Urodził się 10 października 1898 roku w Kijowie, zmarł 1 sierpnia 1955 roku w Gliwicach. | ||
Studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu w Kijowie, oraz na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, gdzie w 1928 roku uzyskał dyplom inżyniera chemika. W latach 1922–1939 pracował na Politechnice Warszawskiej. W 1936 roku odbył kilkutygodniową praktykę we Freibergu w firmie H. Seemann, poświęcając się analizie rentgenograficznej budowy siatek przestrzennych ciał stałych. W latach 1940–1944 był nauczycielem w Chemicznej Szkole Zawodowej w Warszawie, od 1942 roku asystentem w Wyższej Szkole Technicznej. | Studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu w Kijowie, oraz na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, gdzie w 1928 roku uzyskał dyplom inżyniera chemika. | ||
W latach 1922–1939 pracował na Politechnice Warszawskiej. W 1936 roku odbył kilkutygodniową praktykę we Freibergu w firmie H. Seemann, poświęcając się analizie rentgenograficznej budowy siatek przestrzennych ciał stałych. W latach 1940–1944 był nauczycielem w Chemicznej Szkole Zawodowej w Warszawie, od 1942 roku asystentem w Wyższej Szkole Technicznej. W 1945 roku objął kierownictwo laboratorium w Zakładach Górniczo-Hutniczych "Orzeł Biały" w Brzezinach Śląskich. Od 1947 roku pracował w Gliwicach w filii warszawskiego Instytutu Chemii Przemysłowej, przekształconego następnie w Instytut Chemii Nieorganicznej w Gliwicach. W latach 1952-1953 prowadził wykłady zlecone i seminaria na Politechnice Śląskiej w Gliwicach. | |||
W 1953 roku został powołany na stanowisko zastępcy profesora w Katedrze Technologii Materiałów Ogniotrwałych [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] AGH. Prowadził wykłady i ćwiczenia, przygotowywał również materiały do opracowania projektu nowego zakładu katedry, gdzie objął później stanowisko zastępcy Kierownika Katedry. Biorąc pod uwagę jego ogromne doświadczenie w projektowaniu i organizowaniu pracowni dydaktycznych i badawczych, Rada Wydziału Ceramicznego powierzyła mu przygotowanie materiałów do opracowania dokumentacji nowego gmachu Wydziału Ceramicznego. | |||
Pozostały po nim przyczynki do prac naukowych z dziedziny chemii. | |||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | |||
Krzyż Walecznych | |||
== Źródła do biogramu == | |||
==== Książki ==== | |||
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 228–231, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4) | |||
{{DEFAULTSORT:Żeromski, Stanisław }} | {{DEFAULTSORT:Żeromski, Stanisław Franciszek}} | ||
[[Category: | [[Category:Biogramy]] |
Aktualna wersja na dzień 12:56, 2 lut 2018
Stanisław Franciszek Żeromski | |
---|---|
Nazwisko | Żeromski |
Imię / imiona | Stanisław Franciszek |
Tytuły / stanowiska | Mgr inż. |
Data urodzenia | 10 października 1898 |
Miejsce urodzenia | Kijów (Ukraina) |
Data śmierci | 1 sierpnia 1955 |
Miejsce śmierci | Gliwice |
Dyscyplina/specjalności | chemia |
Wydział | Wydział Ceramiczny
|
Mgr inż. Stanisław Franciszek Żeromski (1898–1955)
Dyscyplina/specjalności: chemia
Nota biograficzna
Urodził się 10 października 1898 roku w Kijowie, zmarł 1 sierpnia 1955 roku w Gliwicach.
Studiował na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu w Kijowie, oraz na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, gdzie w 1928 roku uzyskał dyplom inżyniera chemika.
W latach 1922–1939 pracował na Politechnice Warszawskiej. W 1936 roku odbył kilkutygodniową praktykę we Freibergu w firmie H. Seemann, poświęcając się analizie rentgenograficznej budowy siatek przestrzennych ciał stałych. W latach 1940–1944 był nauczycielem w Chemicznej Szkole Zawodowej w Warszawie, od 1942 roku asystentem w Wyższej Szkole Technicznej. W 1945 roku objął kierownictwo laboratorium w Zakładach Górniczo-Hutniczych "Orzeł Biały" w Brzezinach Śląskich. Od 1947 roku pracował w Gliwicach w filii warszawskiego Instytutu Chemii Przemysłowej, przekształconego następnie w Instytut Chemii Nieorganicznej w Gliwicach. W latach 1952-1953 prowadził wykłady zlecone i seminaria na Politechnice Śląskiej w Gliwicach.
W 1953 roku został powołany na stanowisko zastępcy profesora w Katedrze Technologii Materiałów Ogniotrwałych Wydziału Ceramicznego AGH. Prowadził wykłady i ćwiczenia, przygotowywał również materiały do opracowania projektu nowego zakładu katedry, gdzie objął później stanowisko zastępcy Kierownika Katedry. Biorąc pod uwagę jego ogromne doświadczenie w projektowaniu i organizowaniu pracowni dydaktycznych i badawczych, Rada Wydziału Ceramicznego powierzyła mu przygotowanie materiałów do opracowania dokumentacji nowego gmachu Wydziału Ceramicznego.
Pozostały po nim przyczynki do prac naukowych z dziedziny chemii.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Walecznych
Źródła do biogramu
Książki
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 228–231, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)