Henryk Czeczott: Różnice pomiędzy wersjami

Henryk Czeczott
Nazwisko	Czeczott
Imię / imiona	Henryk
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. inż.
Data urodzenia	18 czerwca 1875
Miejsce urodzenia	Petersburg
Data śmierci	6 września 1928
Miejsce śmierci	Freiberg
Dyscyplina/specjalności	przeróbka mechaniczna kopalin użytecznych, aerologia górnicza i eksploatacja
Pełnione funkcje	Dziekan Wydziału Górniczego AG (1926–1927)
Wydział	Wydział Górniczy ; ;

Aktualna wersja na dzień 13:04, 10 lut 2022

Prof. zw. inż. Henryk Czeczott (1875–1928)

Dyscyplina/specjalności: przeróbka mechaniczna kopalin użytecznych, aerologia górnicza i eksploatacja

Nota biograficzna

Urodził się 18 czerwca 1875 roku w Petersburgu. Zmarł 6 września 1928 roku we Freibergu (Saksonia), pochowany w Warszawie na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym.

W 1900 roku ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu otrzymując stopień inżyniera górniczego. W latach 1900 - 1907 pracował w kopalni Saturn w Zagłębiu Dąbrowskim. W 1904 roku odbył podróż zawodową do USA w celu zapoznania się z metodami mechanicznego urabiania pokładów węgla oraz zbadaniem warunków pracy tamtejszego górnictwa. Studia uzupełniające odbył w Niemczech i w Austrii w latach 1908–1909. Od 1909 roku Profesor Instytutu Górniczego w Petersburgu. Prowadził wykłady z przedmiotu: sortownictwo i wzbogacanie ciał kopalnych. Konsultant wielu wielkich przedsiębiorstw górniczych.

W 1921 roku Komitet Organizacyjny AG zaprosił Henryka Czeczotta do objęcia wykładów z górnictwa oraz Katedry Górnictwa. Po wyrażeniu zgody, z dniem 1 grudnia 1921 roku otrzymał nominację na profesora zwyczajnego AG. Jednak przyjazd do Polski uległ zwłoce. Do Polski przybył 1 sierpnia 1922 roku Otrzymał Katedrę Górnictwa I i Przeróbki Mechanicznej Wydziału Górniczego, której był kierownikiem w latach 1922–1928. Dziekan Wydziału Górniczego AG (1926–1927).

Wniósł ogromny wkład w organizowanie AG i wyposażenie jej laboratoriów. Zwrócił się o pomoc do Rady Zjazdu Przemysłowców Górniczych w Dąbrowie Górniczej i Górnośląskiego Związku Pracowników Przemysłu Węglowego. Do Katedry zaczęły napływać fundusze oraz maszyny i sprzęt górniczy. Dzięki jego wysiłkom powstały pracownie wentylacji, analizy gazów i pyłu węglowego, lampiarstwa i ratownictwa. Za budynkiem AG na Krzemionkach urządzono 22-metrową sztolnię przeznaczoną na ćwiczenia praktyczne z górnictwa. Tak zorganizował ćwiczenia ze studentami, że zapoznawali się oni już na uczelni praktycznie z głównymi pracami spotykanymi w kopalniach.

W 1928 roku uruchomił cykl wykładów zimowych dla członków Stowarzyszenia Polskich Inżynierów Górniczych i Hutniczych, szerząc wśród praktyków górnictwa wiedzę o najnowszej technice i zdobyczach w dziedzinie wentylacji kopalń, maszyn górniczych i naukowej organizacji pracy.

Obok pracy naukowej zajmował się również działalnością przemysłową. Dokonał m.in. oszacowania zasobności złóż miedzi w Czechosłowacji i Turcji, ocenił także pokłady rudy ołowiu w kopalni „Wiktor Emanuel”.

Autor 43 prac i 15 ekspertyz.

Pod koniec życia interesował się problematyką kopalnictwa soli potasowych. Należał do twórców teorii przewietrzania kopalń i podstaw naukowych nowoczesnej przeróbki mechanicznej.

W uznaniu Jego zasług przyjaciele i uczniowie ufundowali pamiątkową tablicę marmurową wmurowaną w ścianę pawilonu A-1 AGH.

W 1984 roku Senat AGH ustanowił nagrodę naukową imienia prof. H. Czeczotta. Pierwsze nagrody przyznano w 1985 roku, od 1989 roku nagroda jest przyznawana co dwa lata, w latach nieparzystych.

Źródła do biogramu

Książki

Encyklopedia Krakowa. Kraków 2000, s. 138
Encyklopedyczny słownik sławnych Polaków. Pod red. J. Borowca. Warszawa 1996, s. 61
Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 30-31
Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 75- 76
Polski Słownik Biograficzny. Kraków 1938, s. 318-319
[Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1921/22]. Kraków 1922, s. 5
Słownik biograficzny techników polskich. Z. 16. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2005, s. 32-34, [foto]
Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 47
Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 113
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 60, [foto]
Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 621 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 49-57, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo- Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

Biuletyn Rektora [AGH] 1985, styczeń, s. 6
Biuletyn Rektora [AGH] 1985, grudzień, s. 18
Biuletyn Rektora [AGH] 1992, (Zarządzenie Nr 4/92 Rektora... z dnia 10 kwietnia 1992...), s. 25
Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 5-6
Henryk Czeczott. Życie Techniczne 1939, z. 1-2, s. 3-4
Jahoda K.: Krakowscy Górnicy. Przegląd Górniczy 1990, nr 5, s. 20-23
Jaros J.: "Salamandra" - pamięci kolegów górników (7). Przegląd Górniczy 1992, T. 48, nr 12, s. 19
Lang Z.: Profesor Henryk Czeczott - wielki pionier wiedzy górniczej : [z okazji setnej rocznicy urodzin]. Wiadomości Górnicze 1975, nr 12, s. 388-391, [foto]
[Pierwszy] I Naukowo-Techniczny Zjazd Inżynierów i Techników Przeróbki Mechanicznej Kopalni poświęcony pamięci pioniera przeróbki mechanicznej w Polsce, prof. mgr inż. Henryka Czeczotta. Przegląd Górniczy 1953, T. 9, nr 12, s. 410
Profesor Henryk Czeczott. Budownictwo Węglowe. Projekty - Problemy 1985, nr 8/9, s. 1-2
Sieński H.: Profesor Henryk Czeczott : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 25. Biuletyn AGH 2015, nr 92-93, s. 25-27, [foto]
Staszczyk I.: Setna rocznica urodzin prof. Henryka Czeczotta. Przegląd Górniczy 1976, T. 32, nr 3, s. 99-100, [foto]
Wojakiewicz Z.: Pionier nowoczesnego górnictwa. Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie 1993, nr 1, s. 54-58
Wspomnienie pośmiertne : [Henryk Czeczott]. Przegląd Górniczo-Hutniczy 1928, T. 20, nr 19-20, 4 s. nlb. na początku numeru, przed s. 571, [foto], [zawiera dorobek naukowy]

@@ Linia 6: / Linia 6: @@
 |birth_date=18 czerwca 1875
 |birth_place=Petersburg
-|death_date=6 listopada 1928
+|death_date=6 września 1928
 |death_place=Freiberg
 |fields=przeróbka mechaniczna kopalin użytecznych, aerologia górnicza i eksploatacja
-|function=Dziekan Wydziału Górniczego (1926–1927)
+|function=Dziekan Wydziału Górniczego  AG (1926–1927)
 |faculty=Wydział Górniczy
 |name=Henryk Czeczott
-|honorific-suffix=
-|native_name=
-|native_name_lang=
 |image_size=13728
-|alt=
+}}{{Funkcja
-|caption=
-|resting_place=
-|resting_place_coordinates=
-|other_names=
-|residence=
-|citizenship=
-|nationality=
-|workplaces=
-|alma_mater=
-|thesis_title=
-|thesis_url=
-|thesis_year=
-|doctoral_advisor=
-|academic_advisors=
-|doctoral_students=
-|notable_students=
-|known_for=
-|varia=
-|author_abbrev_bot=
-|author_abbrev_zoo=
-|influences=
-|influenced=
-|signature=
-|signature_alt=
-|website=
-|footnotes=
-|spouse=
-|children=
-}}
-{{Funkcja
 |Stanowisko=Dziekan
 |Jednostka=Wydział Górniczy
@@ Linia 54: / Linia 21: @@
 Prof. zw. inż. '''Henryk Czeczott''' (1875–1928)
-Specjalność: przeróbka mechaniczna kopalin użytecznych, aerologia górnicza i eksploatacja
+Dyscyplina/specjalności: przeróbka mechaniczna kopalin użytecznych, aerologia górnicza i eksploatacja
-== Życiorys ==
-Urodził się 18 czerwca 1875 r. w Petersburgu. Zmarł 6 września 1928 r. we Freibergu (Saksonia), pochowany w Warszawie na cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym.
-Ukończył Instytut Górniczy (1900) w Petersburgu otrzymując stopień inżyniera górniczego. Studia uzupełniające odbył w Niemczech i w Austrii (1908–1909), studiował również w Massachusetts Institute of Technology. Profesor Instytutu Górniczego w Petersburgu. Prowadził wykłady z przedmiotu: sortownictwo i wzbogacanie ciał kopalnych. Konsultant wielu wielkich przedsiębiorstw górniczych.
+== Nota biograficzna ==
+Urodził się 18 czerwca 1875 roku w Petersburgu. Zmarł 6 września 1928 roku we Freibergu (Saksonia), pochowany w Warszawie na Cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym.
-W 1921 r. Komitet Organizacyjny AG zaprosił Henryka Czeczotta do objęcia wykładów z górnictwa oraz Katedry Górnictwa.
+W 1900 roku ukończył Instytut Górniczy w Petersburgu otrzymując stopień inżyniera górniczego. W latach 1900 - 1907 pracował w kopalni Saturn w Zagłębiu Dąbrowskim. W 1904 roku odbył podróż zawodową do USA w celu zapoznania się z metodami mechanicznego urabiania pokładów węgla oraz zbadaniem warunków pracy tamtejszego górnictwa. Studia uzupełniające odbył w Niemczech i w Austrii w latach 1908–1909.
+Od 1909 roku Profesor Instytutu Górniczego w Petersburgu. Prowadził wykłady z przedmiotu: sortownictwo i wzbogacanie ciał kopalnych. Konsultant wielu wielkich przedsiębiorstw górniczych.
-Po wyrażeniu zgody, z dniem 1 grudnia 1921 r. otrzymał nominację na profesora zwyczjnego AG. Jednak przyjazd do Polski uległ zwłoce. Do Polski przybył 1 sierpnia 1922 r. Otrzymał Katedrę Górnictwa I i Przeróbki Mechanicznej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]], której był kierownikiem w latach 1922–1928.
+W 1921 roku Komitet Organizacyjny AG zaprosił Henryka Czeczotta do objęcia wykładów z górnictwa oraz Katedry Górnictwa.
+Po wyrażeniu zgody, z dniem 1 grudnia 1921 roku otrzymał nominację na profesora zwyczajnego AG. Jednak przyjazd do Polski uległ zwłoce. Do Polski przybył 1 sierpnia 1922 roku Otrzymał Katedrę Górnictwa I i Przeróbki Mechanicznej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]], której był kierownikiem w latach 1922–1928. Dziekan Wydziału Górniczego  AG (1926–1927).
 Wniósł ogromny wkład w organizowanie AG i wyposażenie jej laboratoriów. Zwrócił się o pomoc do Rady Zjazdu Przemysłowców Górniczych w Dąbrowie Górniczej i Górnośląskiego Związku Pracowników Przemysłu Węglowego. Do Katedry zaczęły napływać fundusze oraz maszyny i sprzęt górniczy. Dzięki jego wysiłkom powstały pracownie wentylacji, analizy gazów i pyłu węglowego, lampiarstwa i ratownictwa. Za budynkiem AG na Krzemionkach urządzono 22-metrową sztolnię przeznaczoną na ćwiczenia praktyczne z górnictwa. Tak zorganizował ćwiczenia ze studentami, że zapoznawali się oni już na uczelni praktycznie z głównymi pracami spotykanymi w kopalniach.
-W 1928 r. uruchomił cykl wykładów zimowych dla członków Stowarzyszenia Polskich Inżynierów Górniczych i Hutniczych, szerząc wśród praktyków górnictwa wiedzę o najnowszej technice i zdobyczach w dziedzinie wentylacji kopalń, maszyn górniczych i naukowej organizacji pracy.
+W 1928 roku uruchomił cykl wykładów zimowych dla członków Stowarzyszenia Polskich Inżynierów Górniczych i Hutniczych, szerząc wśród praktyków górnictwa wiedzę o najnowszej technice i zdobyczach w dziedzinie wentylacji kopalń, maszyn górniczych i naukowej organizacji pracy.
+Obok pracy naukowej zajmował się również działalnością przemysłową. Dokonał m.in. oszacowania zasobności złóż miedzi w Czechosłowacji i Turcji, ocenił także pokłady rudy ołowiu w kopalni „Wiktor Emanuel”.
-Obok pracy naukowej zajmował się również działalnością przemysłową. Dokonał m.in. oszacowania zasobności złóż miedzi w Czechosłowacji i Turcji, ocenił także pokłady rudy ołowiu w kopalni „Wiktor Emanuel”.
+Autor 43 prac i 15 ekspertyz.
+Pod koniec życia interesował się problematyką kopalnictwa soli potasowych. Należał do twórców teorii przewietrzania kopalń i podstaw naukowych nowoczesnej przeróbki mechanicznej.
-Opublikował wiele monografii i artykułów naukowych z zakresu górnictwa i przeróbki mechanicznej kopalin, z aerologii. Autor 15 ekspertyz.
+W uznaniu Jego zasług przyjaciele i uczniowie ufundowali pamiątkową tablicę marmurową wmurowaną w ścianę pawilonu A-1 AGH.
-Pod koniec życia interesował się problematyką kopalnictwa soli potasowych. Należał do twórców teorii przewietrzania kopalń i podstaw naukowych nowoczesnej przeróbki mechanicznej, był równocześnie wybitnym praktykiem w obydwu dziedzinach.
+W 1984 roku Senat AGH ustanowił nagrodę naukową imienia prof. H. Czeczotta. Pierwsze nagrody przyznano w 1985 roku, od 1989 roku nagroda jest przyznawana co dwa lata, w latach nieparzystych.
+== Źródła do biogramu ==
-W uznaniu zasług jego przyjaciele i uczniowie ufundowali pamiątkową tablicę marmurową wmurowaną w ścianę pawilonu A-1 AGH.
+====Książki====
-== Bibliografia ==
+* Encyklopedia Krakowa. Kraków 2000, s. 138
+* Encyklopedyczny słownik sławnych Polaków. Pod red. J. Borowca. Warszawa 1996, s. 61
+* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 30-31
+* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 75- 76
+* Polski Słownik Biograficzny. Kraków 1938, s. 318-319
+* [Skład Osobowy Akademii Górniczej … 1921/22]. Kraków 1922, s. 5
+* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 16. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2005, s. 32-34, [foto]
+* Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 47
+* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 113
+* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 60, [foto]
+* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 621 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
+* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 49-57, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo- Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
-* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994 nr 5. s. 5
+====Artykuły====
-* Słownik polskich pionierów techniki. Katowice 1986. S. 47
-* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1956. S. 49–57
-* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 16. Warszawa 2005. S. 32–34
+* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1985, styczeń, s. 6
+* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1985, grudzień, s. 18
+* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1992, (Zarządzenie Nr 4/92 Rektora... z dnia 10 kwietnia 1992...), s. 25
+* Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie : z kart historii. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1994, nr 5, s. 5-6
+* Henryk Czeczott. ''Życie Techniczne'' 1939, z. 1-2, s. 3-4
+* Jahoda K.: Krakowscy Górnicy. '' Przegląd Górniczy'' 1990, nr 5, s. 20-23
+* Jaros J.: "Salamandra" - pamięci kolegów górników (7). ''Przegląd Górniczy'' 1992, T. 48, nr 12, s. 19
+* Lang Z.: Profesor Henryk Czeczott - wielki pionier wiedzy górniczej : [z okazji setnej rocznicy urodzin]. ''Wiadomości Górnicze'' 1975, nr 12, s. 388-391, [foto]
+* [Pierwszy] I Naukowo-Techniczny Zjazd Inżynierów i Techników Przeróbki Mechanicznej Kopalni poświęcony pamięci pioniera przeróbki mechanicznej w Polsce, prof. mgr inż. Henryka Czeczotta. ''Przegląd Górniczy'' 1953, T. 9, nr 12, s. 410
+* Profesor Henryk Czeczott. ''Budownictwo Węglowe. Projekty - Problemy'' 1985, nr 8/9, s. 1-2
+*[[Media:Tablice - Henryk Czeczott. Biuletyn AGH nr 92-93.pdf|Sieński H.: Profesor Henryk Czeczott : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 25. ''Biuletyn AGH'' 2015, nr 92-93, s. 25-27, [foto]]]
+* Staszczyk I.: Setna rocznica urodzin prof. Henryka Czeczotta. ''Przegląd Górniczy'' 1976, T. 32, nr 3, s. 99-100, [foto]
+* Wojakiewicz Z.: Pionier nowoczesnego górnictwa. ''Bezpieczeństwo Pracy i Ochrona Środowiska w Górnictwie'' 1993, nr 1, s. 54-58
+* Wspomnienie pośmiertne : [Henryk Czeczott]. ''Przegląd Górniczo-Hutniczy'' 1928, T. 20, nr 19-20, 4 s. nlb. na początku numeru, przed s. 571, [foto], [zawiera dorobek naukowy]
 {{DEFAULTSORT:Czeczott, Henryk }}
-[[Category:Uczeni]]
+[[Category:Biogramy]]