Mieczysław Nosowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 41 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Mieczysław Nosowicz
|family-name=Nosowicz
| image =
|given-name=Mieczysław
| family-name = Nosowicz
|honorific-prefix=Prof. nadzw. mgr inż.
| given-name = Mieczysław
|birth_date=18 października 1901
| additional-name =
|birth_place=Sambor
| honorific-prefix = Prof. nadzw. mgr inż.
|image=
| honorific-suffix =  
|death_date=25 lutego 1969
| native_name =
|death_place=Kraków
| native_name_lang =  
|fields=eksploatacja samochodów
| image =
|faculty=Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji
| image_size =
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
| alt =
|name=Mieczysław Nosowicz
| caption =
| birth_date = 1901
| birth_place =  
| death_date = 1969
| death_place =  
| resting_place =
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields = eksploatacja samochodów
| workplaces =
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =  
| awards =  
| signature =
| signature_alt =
| website =
| footnotes =
| spouse =
| children =  
}}
}}
Prof. nadzw. mgr inż. '''Mieczysław Nosowicz''' (1901-1969)
Prof. nadzw. mgr inż. '''Mieczysław Nosowicz''' (1901–1969)


Specjalność: eksploatacja samochodów
Dyscyplina/specjalności: eksploatacja samochodów


Urodził się w Samborze, zmarł w Krakowie. Ukończył Wydział Mechaniczny Politechniki Lwowskiej. Pracował w przemyśle, a w czasie II wojny światowej wykładał w Lwowskim Instytucie Politechnicznym.
== Nota biograficzna ==
Urodził się 18 października 1901 roku w Samborze (województwo lwowskie). Zmarł 25 lutego 1969 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.  


Od 1950 r. był adiunktem Katedry Pojazdów Samochodowych na Wydziale Komunikacyjnym Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej w Krakowie. W tym samym roku utworzono nową Katedrę Pojazdów Mechanicznych, przemianowaną w 1953 r. na Katedrę Technologii i Eksploatacji Samochodów i Ciągników już na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej.
W 1928 roku ukończył Wydział Mechaniczny Politechniki Lwowskiej uzyskując dyplom inżyniera mechanika.  


Źródło:
W 1959 roku otrzymał stanowisko docenta (Politechnika Krakowska), a w 1966 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym.
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. s. 128-129


Przed II wojną światową pracował w Stowarzyszeniu Dozoru Kotłów w Warszawie (1928-1939), zajmując się badaniem kotłów parowych, gospodarką cieplną i odbiorami gwarancyjnymi kotłów i silników spalinowych. W latach 1932-1934 przebywał w Zurychu, gdzie prowadził badania jako asystent wolontariusz w zakładzie badania materiałów przy tamtejszej Politechnice. Następnie, w latach 1939-1940, kierował stacja obsługi technicznej i warsztatami samochodowymi firmy Auto-Motor we Lwowie. Podczas wojny (1939-1941) wykładał w Lwowskim Instytucie Politechnicznym. W 1944 roku, po zbombardowaniu Lwowa przez lotnictwo sowieckie, wyjechał do Krakowa.
W latach 1945-1946 zajmował stanowisko starszego asystenta, następnie adiunkta w Katedrze Pojazdów Mechanicznych Politechniki Śląskiej, zorganizowanej wówczas w Krakowie.
Od 1950 roku był adiunktem Katedry Pojazdów Samochodowych na [[Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji|Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych]] Akademii Górniczej w Krakowie.
W tym samym roku utworzono nową Katedrę Pojazdów Mechanicznych, przemianowaną w 1953 roku na Katedrę Technologii i Eksploatacji Samochodów i Ciągników już na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Kierownictwo obu tych katedr sprawował w charakterze zastępcy profesora. W latach 1956-1958 kierował ponadto Katedrą Silników Spalinowych. Od 1954 roku został doradcą technicznym i weryfikatorem w oddziale krakowskim Centralnego Biura Projektów Transportu Drogowego i Lotniczego, a od 1957 roku był członkiem Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie.
Współpracował przy wykonaniu szeregu projektów zajezdni samochodowych, baz transportowych oraz dworców Państwowej Komunikacji Samochodowej. Uważany za pioniera w dziedzinie badań nad eksploatacja pojazdów samochodowych w Polsce.
Autor studium: "Problemy zanieczyszczania atmosfery... ruchem pojazdów samochodowych" ("Czasopismo Techniczne" 1966 nr 3), wyprzedzając znacznie inne publikacje w tej tematyce w naszym kraju. Promotor szeregu przewodów doktorskich.
Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników (SIMP), członek zarządu Oddziału Wojewódzkiego NOT w Krakowie, członek Komisji Gospodarki Komunalnej w Krakowie, zastępca przewodniczącego Kolegium Komunikacyjnego Rady Narodowej miasta Krakowa, przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie (1954-1965).
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]]
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 147-148, [foto]
* Polski Słownik Biograficzny. T. 23/2, z. 97 :  Nos Aleksander - Nussbaum Hilary. Wrocław [etc.] 1978, s. 235
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. Red. nacz. T. Skarzyński. Warszawa 1992, s. 128-129


{{DEFAULTSORT:Nosowicz, Mieczysław }}
{{DEFAULTSORT:Nosowicz, Mieczysław }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 08:21, 22 mar 2022

Mieczysław Nosowicz
Nazwisko Nosowicz
Imię / imiona Mieczysław
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. mgr inż.
Data urodzenia 18 października 1901
Miejsce urodzenia Sambor
Data śmierci 25 lutego 1969
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności eksploatacja samochodów
Wydział Wydziały Politechniczne - Wydział Komunikacji


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Prof. nadzw. mgr inż. Mieczysław Nosowicz (1901–1969)

Dyscyplina/specjalności: eksploatacja samochodów

Nota biograficzna

Urodził się 18 października 1901 roku w Samborze (województwo lwowskie). Zmarł 25 lutego 1969 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

W 1928 roku ukończył Wydział Mechaniczny Politechniki Lwowskiej uzyskując dyplom inżyniera mechanika.

W 1959 roku otrzymał stanowisko docenta (Politechnika Krakowska), a w 1966 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym.

Przed II wojną światową pracował w Stowarzyszeniu Dozoru Kotłów w Warszawie (1928-1939), zajmując się badaniem kotłów parowych, gospodarką cieplną i odbiorami gwarancyjnymi kotłów i silników spalinowych. W latach 1932-1934 przebywał w Zurychu, gdzie prowadził badania jako asystent wolontariusz w zakładzie badania materiałów przy tamtejszej Politechnice. Następnie, w latach 1939-1940, kierował stacja obsługi technicznej i warsztatami samochodowymi firmy Auto-Motor we Lwowie. Podczas wojny (1939-1941) wykładał w Lwowskim Instytucie Politechnicznym. W 1944 roku, po zbombardowaniu Lwowa przez lotnictwo sowieckie, wyjechał do Krakowa.

W latach 1945-1946 zajmował stanowisko starszego asystenta, następnie adiunkta w Katedrze Pojazdów Mechanicznych Politechniki Śląskiej, zorganizowanej wówczas w Krakowie.

Od 1950 roku był adiunktem Katedry Pojazdów Samochodowych na Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej w Krakowie.

W tym samym roku utworzono nową Katedrę Pojazdów Mechanicznych, przemianowaną w 1953 roku na Katedrę Technologii i Eksploatacji Samochodów i Ciągników już na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Kierownictwo obu tych katedr sprawował w charakterze zastępcy profesora. W latach 1956-1958 kierował ponadto Katedrą Silników Spalinowych. Od 1954 roku został doradcą technicznym i weryfikatorem w oddziale krakowskim Centralnego Biura Projektów Transportu Drogowego i Lotniczego, a od 1957 roku był członkiem Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie.

Współpracował przy wykonaniu szeregu projektów zajezdni samochodowych, baz transportowych oraz dworców Państwowej Komunikacji Samochodowej. Uważany za pioniera w dziedzinie badań nad eksploatacja pojazdów samochodowych w Polsce. Autor studium: "Problemy zanieczyszczania atmosfery... ruchem pojazdów samochodowych" ("Czasopismo Techniczne" 1966 nr 3), wyprzedzając znacznie inne publikacje w tej tematyce w naszym kraju. Promotor szeregu przewodów doktorskich.

Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników (SIMP), członek zarządu Oddziału Wojewódzkiego NOT w Krakowie, członek Komisji Gospodarki Komunalnej w Krakowie, zastępca przewodniczącego Kolegium Komunikacyjnego Rady Narodowej miasta Krakowa, przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie (1954-1965).

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Źródła do biogramu

Książki

  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 147-148, [foto]
  • Polski Słownik Biograficzny. T. 23/2, z. 97 : Nos Aleksander - Nussbaum Hilary. Wrocław [etc.] 1978, s. 235
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. Red. nacz. T. Skarzyński. Warszawa 1992, s. 128-129
Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Mieczysław_Nosowicz&oldid=69880”