Julian Tokarski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 35 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 11: Linia 11:
|function=Kierownik Zakładu Petrografii Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1947–1960)
|function=Kierownik Zakładu Petrografii Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1947–1960)
|faculty=Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
|faculty=Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
|awards=Krzyż Komandorski OOP, Medal Dziesięciolecia PL
|awards=Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej,
|name=Julian Tokarski
|name=Julian Tokarski
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=5465
|image_size=5465
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. dr '''Julian Tokarski''' (1883–1961)
Prof. dr '''Julian Tokarski''' (1883–1961)


Specjalność: petrografia, mineralogia, gleboznawstwo
Dyscyplina/specjalności: petrografia, mineralogia, gleboznawstwo


== Życiorys ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 29 marca 1883 r. w Stanisławowie, zmarł 17 października 1961 r. w Krakowie.
Urodził się 29 marca 1883 roku w Stanisławowie, zmarł 17 października 1961 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w Alei Zasłużonych.


Studiował na Uniwersytecie Lwowskim. Studia uzupełniające odbył na Uniwersytecie w Wiedniu. W 1904 r. uzyskał doktorat filozofii Uniwersytetu Lwowskiego, a w 1914 r. „venia legendi” z zakresu mineralogii i petrografii tego uniwersytetu. Od 1919 r. prof. nadzwyczajny Politechniki Lwowskiej, dwukrotny Dziekan Wydziału Chemicznego, a w 1928 r. Rektor Politechniki Lwowskiej, twórca Katedry Mineralogii i Petrografii. Od 1925 r. kierował równolegle Katedrą Mineralogii i Petrografii Uniwersytetu Lwowskiego. W 1934 r. powrócił na Uniwersytet Lwowski, gdzie pracował do wybuchu II wojny światowej.
Studiował na Uniwersytecie Lwowskim. Studia uzupełniające odbył na Uniwersytecie w Wiedniu. W 1904 roku uzyskał doktorat filozofii Uniwersytetu Lwowskiego, a w 1914 roku „venia legendi” z zakresu mineralogii i petrografii tego uniwersytetu. Od 1919 roku prof. nadzwyczajny Politechniki Lwowskiej, dwukrotny Dziekan Wydziału Chemicznego, a w 1928 roku Rektor Politechniki Lwowskiej, twórca Katedry Mineralogii i Petrografii. Od 1925 roku kierował równolegle Katedrą Mineralogii i Petrografii Uniwersytetu Lwowskiego. W 1934 roku powrócił na Uniwersytet Lwowski, gdzie pracował do wybuchu II wojny światowej.


W latach 1947–60 profesor AGH - Katedra Mineralogii i Petrografii [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]]. Był kierownikiem Zakładu Petrografii Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1947–1960).
W latach 1947–1960 kierownik Katedry Mineralogii i Petrografii [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]].  


Pracował również w Uniwersytecie Jagiellońskim (Katedra Geologii na Wydziale Rolniczym), a następnie od 1953 r. - w Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie oraz Polskiej Akademii Nauk (stworzył Pracownię Mineralogii Gleb).
Pracował również w Uniwersytecie Jagiellońskim (Katedra Geologii na Wydziale Rolniczym), a następnie od 1953 roku - w Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie oraz Polskiej Akademii Nauk (stworzył Pracownię Mineralogii Gleb).


Autor ponad 150 prac z zakresu krystalografii, mineralogii, petrografii, geologii i gleboznawstwa. Wybitny znawca metod badań optycznych materii skalnej przy użyciu światła spolaryzowanego oraz chemicznej analizy krzemianów. Opisał morfologię drobnych kryształów w Karpatach Wschodnich oraz ich genezę, składy mineralne skał, systematykę gleb itp. W Polsce uznany za twórcę petrografii regionalnej.
Autor ponad 150 prac z zakresu krystalografii, mineralogii, petrografii, geologii i gleboznawstwa. Wybitny znawca metod badań optycznych materii skalnej przy użyciu światła spolaryzowanego oraz chemicznej analizy krzemianów. Opisał morfologię drobnych kryształów w Karpatach Wschodnich oraz ich genezę, składy mineralne skał, systematykę gleb itp. W Polsce uznany za twórcę petrografii regionalnej.
Linia 65: Linia 33:
Członek korespondent (1938) oraz członek czynny (1945) Polskiej Akademii Umiejętności, członek tytularny (1952) oraz członek rzeczywisty (1957) PAN, członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie i Polskiego Towarzystwa Przyrodników (w l. 1927-32, 1939 i 1945-46 - prezes).
Członek korespondent (1938) oraz członek czynny (1945) Polskiej Akademii Umiejętności, członek tytularny (1952) oraz członek rzeczywisty (1957) PAN, członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie i Polskiego Towarzystwa Przyrodników (w l. 1927-32, 1939 i 1945-46 - prezes).


== Odznaczenia i nagrody ==
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Krzyż Komandorski OOP]], [[Medal Dziesięciolecia PL]]
[[Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]]


== Bibliografia ==
== Źródła do biogramu ==  


* Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 248–252
====Książki====
* Nauka Polska 1961 nr 3 (35). s. 73–77
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 204–208
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice, cop. 2004, s. 373, portr.


* Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 7 : Nauki o Ziemi i górnicze A-Z. Wrocław [etc.] 1992, s. 248-252, [foto]
* Encyklopedia Krakowa. Kraków 2000, s. 997-998
* Julian Tokarski - petrograf, mineralog i jego szkoły naukowe. W: Manecki A.: Alfabet wspomnień o ludziach nauki i wydarzeniach lat minionych. Kraków 2015, s. 120-126
* Konieczna E.: Ziemskie wędrówki : nauki o ziemi w Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2020, s. 143-164, [foto]
* Krawczyk J.: Profesor Julian Tokarski (1883-1961) – uczony i wychowawca. W: Osiągnięcia gospodarcze, techniczne i naukowe Kresowian. Pod red. nauk. M. Kalczyńskiej. Opole 2016, s. 159–167, [foto]
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 187-188
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 225-227, [foto]
* Politechnika Lwowska 1844-1945. Wrocław 1993, s. 251-252
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej… 1947/48]. Kraków 1947, s. 11
* Sylwetki zmarłych członków Oddziału Krakowskiego Polskiej Akademii Nauk. [Red. t. L. Starkel]. Kraków 2002, s. 190-192
* Szkoły. Nauczyciele. Uczniowie : przyczynek do historii szkolnictwa, oświaty i wychowania na obszarze Kresów Południowo-Wschodnich II Rzeczypospolitej. W oprac. J. Kowalczuka. Kraków 2017, s. 252, 308-309, [foto] (Monografia Wydawnictw Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie)
* Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 4 : S-Ż. Warszawa 1998, s. 375-377
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 373, [foto]
* Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska 1946-2016. Red. M. Manecki, E. Hycnar. Kraków 2016, s. 16, 208, [foto]
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 627 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 204-208, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
====Artykuły====
* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1984, styczeń, luty, s. 7
* Dobrzański B.: Julian Tokarski. ''Nauka Polska'' 1961, nr 3, s. 73-77, [foto]
* Kamieński M.: Nauki mineralogiczno-geologiczne i górnictwo na Politechnice Lwowskiej w latach 1872-1939. ''Prace Muzeum Ziemi'' 1977, z. 27, s. 81-95, [foto]
* Kleczkowski A. S. : Geolodzy dla dobra Akademii Górniczo-Hutniczej (do 1949 roku Akademii Górniczej). ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2001, nr 96, s. 6-9
* Konferencje, spotkania, posiedzenia : [Prof. Julian Tokarski - jubileusz 100-lecia urodzin]. ''Biuletyn Rektora AGH'' 1984, styczeń, luty, s. 7
* Mizikowski J.: Materiały Juliana Tokarskiego [1883-1961] : [biogr. i przegląd archiw.]. ''Biuletyn Archiwum PAN'' 1988, nr 31, s. 72-115
* Oberc A.: Prof. dr Julian Tokarski. Wychowawca młodzieży - pedagog i uczony : (wspomnienie). ''Zeszyty Naukowe'' [wyd. AGH] ; nr 81. [Seria] ''Geologia'' 1965, z. 6, s. 181-189, [foto]
* Tokarski Julian : [bibliogr.]. ''Nauka Polska'' 1937, T. 22, s. 428
* Tokarski Julian : [życiorys i spis prac]. ''Rocznik Polskiej Akademii Umiejętności'' 1933 za 1931/32, s. XXXIV-XXXV
* Turnau-Morawska M.: Pięćdziesięciolecie pracy naukowej prof. dr Juliana Tokarskiego. ''Przegląd Geologiczny'' 1955, z. 11, s. 540-541, [foto]


{{DEFAULTSORT:Tokarski, Julian }}
{{DEFAULTSORT:Tokarski, Julian }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 12:48, 5 paź 2020

Julian Tokarski
Julian Tokarski.jpg
Nazwisko Tokarski
Imię / imiona Julian
Tytuły / stanowiska Prof. dr
Data urodzenia 29 marca 1883
Miejsce urodzenia Stanisławów
Data śmierci 17 października 1961
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności petrografia, mineralogia, gleboznawstwo
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Petrografii Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH (1947–1960)
Wydział Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej

Prof. dr Julian Tokarski (1883–1961)

Dyscyplina/specjalności: petrografia, mineralogia, gleboznawstwo

Nota biograficzna

Urodził się 29 marca 1883 roku w Stanisławowie, zmarł 17 października 1961 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w Alei Zasłużonych.

Studiował na Uniwersytecie Lwowskim. Studia uzupełniające odbył na Uniwersytecie w Wiedniu. W 1904 roku uzyskał doktorat filozofii Uniwersytetu Lwowskiego, a w 1914 roku „venia legendi” z zakresu mineralogii i petrografii tego uniwersytetu. Od 1919 roku prof. nadzwyczajny Politechniki Lwowskiej, dwukrotny Dziekan Wydziału Chemicznego, a w 1928 roku Rektor Politechniki Lwowskiej, twórca Katedry Mineralogii i Petrografii. Od 1925 roku kierował równolegle Katedrą Mineralogii i Petrografii Uniwersytetu Lwowskiego. W 1934 roku powrócił na Uniwersytet Lwowski, gdzie pracował do wybuchu II wojny światowej.

W latach 1947–1960 kierownik Katedry Mineralogii i Petrografii Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego.

Pracował również w Uniwersytecie Jagiellońskim (Katedra Geologii na Wydziale Rolniczym), a następnie od 1953 roku - w Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie oraz Polskiej Akademii Nauk (stworzył Pracownię Mineralogii Gleb).

Autor ponad 150 prac z zakresu krystalografii, mineralogii, petrografii, geologii i gleboznawstwa. Wybitny znawca metod badań optycznych materii skalnej przy użyciu światła spolaryzowanego oraz chemicznej analizy krzemianów. Opisał morfologię drobnych kryształów w Karpatach Wschodnich oraz ich genezę, składy mineralne skał, systematykę gleb itp. W Polsce uznany za twórcę petrografii regionalnej.

Członek korespondent (1938) oraz członek czynny (1945) Polskiej Akademii Umiejętności, członek tytularny (1952) oraz członek rzeczywisty (1957) PAN, członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie i Polskiego Towarzystwa Przyrodników (w l. 1927-32, 1939 i 1945-46 - prezes).

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej

Źródła do biogramu

Książki

  • Biogramy uczonych polskich : materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 7 : Nauki o Ziemi i górnicze A-Z. Wrocław [etc.] 1992, s. 248-252, [foto]
  • Encyklopedia Krakowa. Kraków 2000, s. 997-998
  • Julian Tokarski - petrograf, mineralog i jego szkoły naukowe. W: Manecki A.: Alfabet wspomnień o ludziach nauki i wydarzeniach lat minionych. Kraków 2015, s. 120-126
  • Konieczna E.: Ziemskie wędrówki : nauki o ziemi w Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2020, s. 143-164, [foto]
  • Krawczyk J.: Profesor Julian Tokarski (1883-1961) – uczony i wychowawca. W: Osiągnięcia gospodarcze, techniczne i naukowe Kresowian. Pod red. nauk. M. Kalczyńskiej. Opole 2016, s. 159–167, [foto]
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 187-188
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 225-227, [foto]
  • Politechnika Lwowska 1844-1945. Wrocław 1993, s. 251-252
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej… 1947/48]. Kraków 1947, s. 11
  • Sylwetki zmarłych członków Oddziału Krakowskiego Polskiej Akademii Nauk. [Red. t. L. Starkel]. Kraków 2002, s. 190-192
  • Szkoły. Nauczyciele. Uczniowie : przyczynek do historii szkolnictwa, oświaty i wychowania na obszarze Kresów Południowo-Wschodnich II Rzeczypospolitej. W oprac. J. Kowalczuka. Kraków 2017, s. 252, 308-309, [foto] (Monografia Wydawnictw Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie)
  • Śródka A.: Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 4 : S-Ż. Warszawa 1998, s. 375-377
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 373, [foto]
  • Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska 1946-2016. Red. M. Manecki, E. Hycnar. Kraków 2016, s. 16, 208, [foto]
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 627 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 204-208, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Biuletyn Rektora [AGH] 1984, styczeń, luty, s. 7
  • Dobrzański B.: Julian Tokarski. Nauka Polska 1961, nr 3, s. 73-77, [foto]
  • Kamieński M.: Nauki mineralogiczno-geologiczne i górnictwo na Politechnice Lwowskiej w latach 1872-1939. Prace Muzeum Ziemi 1977, z. 27, s. 81-95, [foto]
  • Kleczkowski A. S. : Geolodzy dla dobra Akademii Górniczo-Hutniczej (do 1949 roku Akademii Górniczej). Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2001, nr 96, s. 6-9
  • Konferencje, spotkania, posiedzenia : [Prof. Julian Tokarski - jubileusz 100-lecia urodzin]. Biuletyn Rektora AGH 1984, styczeń, luty, s. 7
  • Mizikowski J.: Materiały Juliana Tokarskiego [1883-1961] : [biogr. i przegląd archiw.]. Biuletyn Archiwum PAN 1988, nr 31, s. 72-115
  • Oberc A.: Prof. dr Julian Tokarski. Wychowawca młodzieży - pedagog i uczony : (wspomnienie). Zeszyty Naukowe [wyd. AGH] ; nr 81. [Seria] Geologia 1965, z. 6, s. 181-189, [foto]
  • Tokarski Julian : [bibliogr.]. Nauka Polska 1937, T. 22, s. 428
  • Tokarski Julian : [życiorys i spis prac]. Rocznik Polskiej Akademii Umiejętności 1933 za 1931/32, s. XXXIV-XXXV
  • Turnau-Morawska M.: Pięćdziesięciolecie pracy naukowej prof. dr Juliana Tokarskiego. Przegląd Geologiczny 1955, z. 11, s. 540-541, [foto]
Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Julian_Tokarski&oldid=55788”